V CSK 112/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-05-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CSK 112/07
POSTANOWIENIE
Dnia 31 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z wniosku Gminy O.
przy uczestnictwie H. Z. zastępowanej przez kuratora A. S.
o zasiedzenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 31 maja 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawcy od postanowienia Sądu Okręgowego
w O.
z dnia 25 października 2006 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
2
Skarga kasacyjna, którą wniósł zawodowy pełnomocnik, pomijając
okoliczność, że skierowana została przeciwko „wyrokowi” zamiast „postanowieniu”,
nie spełnia istotnego wymagania procesowego, przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt
3 k.p.c. Brak w niej bowiem uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania. Wprawdzie autorka skargi kasacyjnej zawarła w jej treści stwierdzenie
„wnoszę o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania na podstawie art. 3989
§ 1
pkt 1 k.p.c., wobec istnienia potrzeby eliminacji długotrwałej rozbieżności między
faktycznym wykonywaniem uprawnień właścicielskich a formalnoprawnym stanem
własności”, to jednak jest to tylko pozór wymagania określonego w art. 3984
§ 1 pkt
3 k.p.c. Warunek zawarcia w skardze kasacyjnej wniosku o przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie jest spełniony tylko wówczas, gdy
skarżący wskaże na występowanie w sprawie okoliczności o charakterze
publicznoprawnym, a zatem określonych w art. 3989
§ 1 k.p.c. Niezamieszczenie
w skardze kasacyjnej wniosku wypełnionego wskazaną treścią oraz brak jego
uzasadnienia stanowi istotną wadę, której nie można usunąć w trybie właściwym
dla usuwania braków formalnych, i w związku z tym podlega odrzuceniu a limine
jako niedopuszczalna. Stanowisko takie prezentowane zarówno w doktrynie jak
i orzecznictwie Sądu Najwyższego - w odniesieniu do istotnego elementu kasacji,
jakim był wymóg przedstawienia okoliczności uzasadniających jej przyjęcie do
rozpoznania – zachowało aktualność na gruncie przepisów dotyczących skargi
kasacyjnej. Spełnienie obowiązku wynikającego z art. 3983
§ 1 pkt 3 k.p.c. nie
może polegać tylko na odwołaniu się do powołanych podstaw, na których oparta
została skarga kasacyjna. Odwołanie się do podstaw kasacyjnych nie wypełnia
obowiązku uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Byłoby to bowiem zbędnym powielaniem argumentów wskazanych w uzasadnieniu
podstaw kasacyjnych, służących wykazaniu ich zasadności.
Skoro więc skarga nie spełnia wymagania określonego w art. 3983
§ 1 pkt 3
k.p.c. należało orzec, jak w sentencji (art. 3986
§ 3 k.p.c.).
jz
POSTANOWIENIE
Dnia 31 maja 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z wniosku Gminy O.
przy uczestnictwie H. Z. zastępowanej przez kuratora A. S.
o zasiedzenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 31 maja 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawcy od postanowienia Sądu Okręgowego
w O.
z dnia 25 października 2006 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
2
Skarga kasacyjna, którą wniósł zawodowy pełnomocnik, pomijając
okoliczność, że skierowana została przeciwko „wyrokowi” zamiast „postanowieniu”,
nie spełnia istotnego wymagania procesowego, przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt
3 k.p.c. Brak w niej bowiem uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania. Wprawdzie autorka skargi kasacyjnej zawarła w jej treści stwierdzenie
„wnoszę o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania na podstawie art. 3989
§ 1
pkt 1 k.p.c., wobec istnienia potrzeby eliminacji długotrwałej rozbieżności między
faktycznym wykonywaniem uprawnień właścicielskich a formalnoprawnym stanem
własności”, to jednak jest to tylko pozór wymagania określonego w art. 3984
§ 1 pkt
3 k.p.c. Warunek zawarcia w skardze kasacyjnej wniosku o przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie jest spełniony tylko wówczas, gdy
skarżący wskaże na występowanie w sprawie okoliczności o charakterze
publicznoprawnym, a zatem określonych w art. 3989
§ 1 k.p.c. Niezamieszczenie
w skardze kasacyjnej wniosku wypełnionego wskazaną treścią oraz brak jego
uzasadnienia stanowi istotną wadę, której nie można usunąć w trybie właściwym
dla usuwania braków formalnych, i w związku z tym podlega odrzuceniu a limine
jako niedopuszczalna. Stanowisko takie prezentowane zarówno w doktrynie jak
i orzecznictwie Sądu Najwyższego - w odniesieniu do istotnego elementu kasacji,
jakim był wymóg przedstawienia okoliczności uzasadniających jej przyjęcie do
rozpoznania – zachowało aktualność na gruncie przepisów dotyczących skargi
kasacyjnej. Spełnienie obowiązku wynikającego z art. 3983
§ 1 pkt 3 k.p.c. nie
może polegać tylko na odwołaniu się do powołanych podstaw, na których oparta
została skarga kasacyjna. Odwołanie się do podstaw kasacyjnych nie wypełnia
obowiązku uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Byłoby to bowiem zbędnym powielaniem argumentów wskazanych w uzasadnieniu
podstaw kasacyjnych, służących wykazaniu ich zasadności.
Skoro więc skarga nie spełnia wymagania określonego w art. 3983
§ 1 pkt 3
k.p.c. należało orzec, jak w sentencji (art. 3986
§ 3 k.p.c.).
jz