III CNP 38/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-05-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CNP 38/07
POSTANOWIENIE
Dnia 22 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z wniosku W. L.
przy uczestnictwie B. S.
o podział majątku dorobkowego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 22 czerwca 2007 r.,
na skutek skargi uczestniczki
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego
w K.
z dnia 2 września 2005 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Uczestniczka B. S. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w K. z dnia 2 września 2005 r.,
zarzucając naruszenie przepisów prawa procesowego (art. 326 § 1 w związku z art.
225 i art. 236 k.p.c.) oraz prawa materialnego (art. 46-48 k.r.o). Jednocześnie
skarżąca nie wskazała przepisu prawa, z którym kwestionowane orzeczenie jest
niezgodnie, natomiast odnosząc się do wymagań stawianych przez art. 4241
§ 2
k.p.c. stwierdziła, że „biorąc pod uwagę wartość przedmiotu sprawy i rodzaj
naruszeń prawa w odniesieniu do podstawowych zasad porządku prawnego (...)
istnieje wyjątkowy wypadek uzasadniający wniesienie skargi”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga – obok innych wymagań uznawanych
za tzw. wymagania konstrukcyjne – powinna zawierać wskazanie przepisu prawa,
z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne (pkt 3). Niespełnienie tego
wymagania, zgodnie z art. 4248
§ 1 k.p.c., powoduje odrzucenie skargi bez
wzywanie o uzupełnienie braku.
W tej sytuacji skarga uczestniczki, pozbawiona jednego z niezbędnych
elementów konstrukcyjnych, podlega odrzuceniu, niezależnie od tego, że
podniesione w niej okoliczności („wartość przedmiotu sprawy i rodzaj naruszeń
prawa”) nie stanowią „wypadku wyjątkowego”, o którym mowa w art. 4241
§ 2
k.p.c., uzasadniającego wniesienie skargi od orzeczenia sądu pierwszej instancji.
W konsekwencji orzeczono, jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
db
POSTANOWIENIE
Dnia 22 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z wniosku W. L.
przy uczestnictwie B. S.
o podział majątku dorobkowego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 22 czerwca 2007 r.,
na skutek skargi uczestniczki
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego
w K.
z dnia 2 września 2005 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Uczestniczka B. S. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w K. z dnia 2 września 2005 r.,
zarzucając naruszenie przepisów prawa procesowego (art. 326 § 1 w związku z art.
225 i art. 236 k.p.c.) oraz prawa materialnego (art. 46-48 k.r.o). Jednocześnie
skarżąca nie wskazała przepisu prawa, z którym kwestionowane orzeczenie jest
niezgodnie, natomiast odnosząc się do wymagań stawianych przez art. 4241
§ 2
k.p.c. stwierdziła, że „biorąc pod uwagę wartość przedmiotu sprawy i rodzaj
naruszeń prawa w odniesieniu do podstawowych zasad porządku prawnego (...)
istnieje wyjątkowy wypadek uzasadniający wniesienie skargi”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga – obok innych wymagań uznawanych
za tzw. wymagania konstrukcyjne – powinna zawierać wskazanie przepisu prawa,
z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne (pkt 3). Niespełnienie tego
wymagania, zgodnie z art. 4248
§ 1 k.p.c., powoduje odrzucenie skargi bez
wzywanie o uzupełnienie braku.
W tej sytuacji skarga uczestniczki, pozbawiona jednego z niezbędnych
elementów konstrukcyjnych, podlega odrzuceniu, niezależnie od tego, że
podniesione w niej okoliczności („wartość przedmiotu sprawy i rodzaj naruszeń
prawa”) nie stanowią „wypadku wyjątkowego”, o którym mowa w art. 4241
§ 2
k.p.c., uzasadniającego wniesienie skargi od orzeczenia sądu pierwszej instancji.
W konsekwencji orzeczono, jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
db