Sygn. akt V CZ 58/07
POSTANOWIENIE
Dnia 22 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Strus
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa Skarbu Państwa - Dowódcy Okręgu Wojskowego […]
przeciwko B .Ś., Z. Ś. i W. G.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 22 czerwca 2007 r.,
zażalenia pozwanych na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 19 marca 2007 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 19 marca 2007 r. Sąd Apelacyjny umorzył
postępowanie wywołane wnioskiem W. G. o zwolnienie od kosztów sądowych
oraz odrzucił skargi kasacyjne pozwanych B. Ś. i W. Ś. od wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 13 grudnia 2006 r.
Na postanowienie te zażalenie wnieśli wszyscy pozwani, zarzucając mu
naruszenie art. 1302
§ 3 k.p.c. w związku z art. 355 § 1 k.p.c. oraz art. 14 ust. 1
ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz wnosząc o uchylenie
zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W rozpoznawanej sprawie mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 28 lipca
2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze
zm.), w wersji redakcyjnej obowiązującej przed dniem 10 marca 2007 r. (art. 2
ustawy z dnia 14 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o kosztach sądowych
w sprawach cywilnych, Dz.U. z 2007 r. Nr 21, poz. 123).
W myśl art. 14 ust. 2 u.k.s.c., opłatę podstawową pobiera się od
podlegających opłacie pism, o których mowa w art. 3 ust. 2, wnoszonych przez
stronę zwolnioną od kosztów sądowych przez sąd, chyba że ustawa stanowi
inaczej. Wśród pism wymienionych w art. 3 ust. 2 powołanej ustawy mieści się
skarga kasacyjna. Pozwani B. Ś. i W. Ś. korzystali ze zwolnienia od kosztów
sądowych w całości, a zatem spoczywał na nich obowiązek uiszczenia opłaty
podstawowej od przedmiotowej skargi. Sąd Apelacyjny prawidłowo zatem odrzucił
skargi kasacyjne B. Ś. i Z. Ś. z powodu nieuiszczenia opłaty podstawowej, będącej
opłatą w wysokości stałej, w myśl art. 1302
§ 3 k.p.c.
Sąd Apelacyjny zasadnie umorzył też postępowanie wywołane wnioskiem W.
G. o zwolnienie od kosztów sądowych z uwagi na jego bezprzedmiotowość (art.
355 § 1 k.p.c.). Nie ulega bowiem wątpliwości, że był on zwolniony w całości od
kosztów sądowych (k. 124).
Odnosząc się do zarzutu zawartego w zażaleniu, że pozwany W. G. nie został
zwolniony od kosztów sądowych w całości, a jedynie od wpisu od apelacji, należy
odnotować, iż Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 23 czerwca 2006 r. (k. 199)
zwolnił pozwanego od opłaty apelacyjnej. Te „dodatkowe” zwolnienie było jednak
3
zbędne, dokonane zapewne przez przeoczenie, jako że pozwany ten korzystał już z
całkowitego zwolnienia od kosztów sądowych (k. 124), „rozciągającego się” na
wszystkie instancje. Bezzasadny jest przy tym wyrażony w zażaleniu pogląd, iż
pozwany nie miał obowiązku uiszczenia opłaty podstawowej. Obowiązek ten został
bowiem utrzymany - o czym była już mowa – w sprawach, które wpłynęły do sądu
przed dniem 10 marca 2007 r. W konsekwencji, istniał obowiązek uiszczenia przez
pełnomocnika pozwanego G. opłaty podstawowej od wniesionej skargi kasacyjnej,
z rygorem określonym w art. 1302
§ 3 k.p.c., zastosowanym słusznie przez Sąd
Apelacyjny.
Z przedstawionych przyczyn należało oddalić zażalenie (art. 39814
k.p.c.
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
kg