Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 71/07
POSTANOWIENIE
Dnia 29 czerwca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Żyznowski (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
del. SSA Marta Romańska
w sprawie z wniosku WM
przy uczestnictwie AM, SM i WM
o stwierdzenie nabycia spadku,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 29 czerwca 2007 r.,
zażalenia uczestnika postępowania WM
na postanowienie Sądu Okręgowego w T.
z dnia 5 kwietnia 2007 r., sygn. akt [..],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 5 kwietnia 2007 r. Sąd Okręgowy w T. odrzucił
skargę kasacyjną uczestnika postępowania WM wniesioną na postanowienie tego
Sądu z dnia 21 grudnia 2006 r. w przedmiocie oddalenia apelacji, wniesionej od
postanowienia Sądu Rejonowego w S. z dnia 7 marca 2006 r., w którym Sąd I
instancji stwierdził, że spadek po GM nabył WM w całości. Sąd Okręgowy uznał, że
w sprawie znajduje zastosowanie art. 149 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w
sprawach cywilnych z 28 lipca 2005 r. i przyjął, że skarga kasacyjna uczestnika,
złożona przez reprezentującego go adwokata, nie została należycie opłacona.
Uiszczono bowiem opłatę w znakach w wysokości 30 zł, a zgodnie z art. 50
przywołanej ustawy o kosztach sądowych należało wnieść opłatę w wysokości 100
zł.
Postanowienie to wnioskodawca zaskarżył zażaleniem wnosząc o jego
uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
O zwolnieniu od kosztów sądowych orzeka sąd. Jeżeli wiec, tak jak
w rozpoznawanej sprawie, brak jest postanowienia sądu, które zwalniałoby
uczestnika postępowania z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, to brak
podstaw, aby przy sporządzaniu skargi kasacyjnej uznawać, że takie zwolnienie mu
przysługuje. Pełnomocnik uczestnika, który miał dostęp do akt i stwierdził, że jego
mocodawca nie został zwolniony od kosztów sądowych, nie miał podstaw do
uznania, że jego mocodawca został zwolniony od kosztów sądowych, skoro
ustanowiono dla niego pełnomocnika z urzędu. W tej sytuacji był zobowiązany,
zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r., o kosztach sądowych, do
opłacenia skargi w wysokości wyższej niż kwota 30 zł.
Nie jest też trafny obszerny wywód, zawarty w uzasadnieniu zażalenia,
jakoby w razie nienależytego opłacenia skargi kasacyjnej zastosowanie miałby
znaleźć art. 1302
§ 2 k.p.c. Jak wynika jednoznacznie z art. 1302
§ 3 k.p.c. skarga
kasacyjna nie opłacona, podlega odrzuceniu bez wzywania przez sąd. Za nie
3
opłaconą skargę kasacyjna należy rozumieć zarówno taką od której nie uiszczono
żadnej opłaty, jak i skargę od której wniesiono opłatę niepełną. W obu tych
sytuacjach od skargi kasacyjnej nie uiszczono bowiem należnej opłaty, do czego
zobowiązuje stronę działającą przez profesjonalnego pełnomocnika art. 1302
§ 3
k.p.c.
Mając na uwadze, że zarzuty podniesione w zażaleniu okazały się
nieuzasadnione Sąd Najwyższy, na podstawie art. 39814
k.p.c. w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c., orzekł jak w sentencji.