IV CNP 63/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-07-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CNP 63/07
POSTANOWIENIE
Dnia 10 lipca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz
w sprawie ze skargi pozwanych WW i KW
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Apelacyjnego
z dnia 18 maja 2005 r., sygn. akt [....],
w sprawie z powództwa Syndyka masy upadłości "B." SA
przeciwko WW, KW i WW
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 lipca 2007 r.,
odrzuca skargę;
zasądza od WW i KW solidarnie na rzecz Syndyka masy
upadłości "B." SA kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) złotych
tytułem zwrotu kosztów postępowania.
2
Uzasadnienie
KW i WW, pozwani w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego z dnia 18 maja 2005 r., wnieśli skargę o stwierdzenie niezgodności z
prawem tego wyroku. Wyrokiem tym oddalona została apelacja wymienionych
pozwanych i pozwanego WW od wyroku Sądu Okręgowego w Z. z dnia 6 grudnia
2004 r., którym zasądzona została solidarnie od wszystkich pozwanych kwota
3.278.919,92 zł z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu.
Wniesiona przez pozwanych skarga jest niedopuszczalna, co wynika
z art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c., albowiem wzruszenie wyroku zaskarżonego tą skargą
było możliwe w drodze innego środka prawnego - skargi kasacyjnej (art. 3981
i 3982
k.p.c.). Skargę taką pozwani zresztą wnieśli, z tym ze postanowieniem z dnia
8 grudnia 2005 r. Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia jej do rozpoznania.
Okoliczność ta nie zmienia faktu, że wzruszenie zaskarżonego wyroku było
możliwe w drodze innego środka prawnego, co skargę o stwierdzenie niezgodności
z prawem tego wyroku czyni niedopuszczalną.
Wobec powyższego, Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 oraz art. 108
§ 1 zd. pierwsze w zw. z art. 98 § 1 i § 3 oraz art. 99 k.p.c. w zw. z § 12 ust 5 pkt 2
i § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenie przez Skarb
Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) postanowił
jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 10 lipca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Marek Sychowicz
w sprawie ze skargi pozwanych WW i KW
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Apelacyjnego
z dnia 18 maja 2005 r., sygn. akt [....],
w sprawie z powództwa Syndyka masy upadłości "B." SA
przeciwko WW, KW i WW
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 lipca 2007 r.,
odrzuca skargę;
zasądza od WW i KW solidarnie na rzecz Syndyka masy
upadłości "B." SA kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) złotych
tytułem zwrotu kosztów postępowania.
2
Uzasadnienie
KW i WW, pozwani w sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego z dnia 18 maja 2005 r., wnieśli skargę o stwierdzenie niezgodności z
prawem tego wyroku. Wyrokiem tym oddalona została apelacja wymienionych
pozwanych i pozwanego WW od wyroku Sądu Okręgowego w Z. z dnia 6 grudnia
2004 r., którym zasądzona została solidarnie od wszystkich pozwanych kwota
3.278.919,92 zł z odsetkami ustawowymi i kosztami procesu.
Wniesiona przez pozwanych skarga jest niedopuszczalna, co wynika
z art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c., albowiem wzruszenie wyroku zaskarżonego tą skargą
było możliwe w drodze innego środka prawnego - skargi kasacyjnej (art. 3981
i 3982
k.p.c.). Skargę taką pozwani zresztą wnieśli, z tym ze postanowieniem z dnia
8 grudnia 2005 r. Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia jej do rozpoznania.
Okoliczność ta nie zmienia faktu, że wzruszenie zaskarżonego wyroku było
możliwe w drodze innego środka prawnego, co skargę o stwierdzenie niezgodności
z prawem tego wyroku czyni niedopuszczalną.
Wobec powyższego, Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 oraz art. 108
§ 1 zd. pierwsze w zw. z art. 98 § 1 i § 3 oraz art. 99 k.p.c. w zw. z § 12 ust 5 pkt 2
i § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenie przez Skarb
Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) postanowił
jak w sentencji.