IV CNP 85/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-07-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:V CZ 113/00
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CNP 85/07
POSTANOWIENIE
Dnia 9 lipca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi pozwanych
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w E.
z dnia 24 maja 2006 r., sygn. akt [...],
w sprawie z powództwa EZ
przeciwko SW i DW
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 9 lipca 2007 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Pozwani małżonkowie D. i SW wnieśli osobiście skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w E. z dnia 24
maja 2006 r. oddającego w przeważającej części ich apelację wniesioną od wyroku
Sądu Rejonowego w I. z dnia 24 stycznia 2006 r., którym zostało częściowo
uwzględnione wytoczone przeciwko nim powództwo o zapłatę.
Skarga pozwanych jest niedopuszczalna.
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów bądź radców prawnych. Zasada ta
nie odnosi się jedynie do osób określonych w paragrafie drugim tego przepisu.
Także więc w postępowaniu ze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia zachodzi konieczność wykazania się przez skarżącego
zdolnością postulacyjną, analogicznie jak dotychczas w postępowaniu kasacyjnym,
czy też zażaleniowym (por. m. in. postanowienie SN z dnia 14 stycznia 1997 r., l CZ
23/97, OSNC 1997, nr 6-7, poz. 77 oraz z dnia 19 grudnia 2000 r., V CZ 113/00, nie
publ.). Wniesienie skargi przez stronę, która nie ma zdolności postulacyjnej czyni
skargę tę niedopuszczalną. Za taką więc należało uznać skargę pozwanych jako
wniesioną przez nich osobiście i z tej przyczyny odrzucić.
Wobec powyższego ocena spełnienia pozostałych przesłanek, od których
zależy dopuszczalność skargi, stała się bezprzedmiotowa, gdyż wyniki tej oceny nie
mogły mieć już wpływu na treść rozstrzygnięcia w sprawie niniejszej.
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, zgodnie z art.
4248
§ 1 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 9 lipca 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie ze skargi pozwanych
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w E.
z dnia 24 maja 2006 r., sygn. akt [...],
w sprawie z powództwa EZ
przeciwko SW i DW
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 9 lipca 2007 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Pozwani małżonkowie D. i SW wnieśli osobiście skargę o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w E. z dnia 24
maja 2006 r. oddającego w przeważającej części ich apelację wniesioną od wyroku
Sądu Rejonowego w I. z dnia 24 stycznia 2006 r., którym zostało częściowo
uwzględnione wytoczone przeciwko nim powództwo o zapłatę.
Skarga pozwanych jest niedopuszczalna.
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów bądź radców prawnych. Zasada ta
nie odnosi się jedynie do osób określonych w paragrafie drugim tego przepisu.
Także więc w postępowaniu ze skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia zachodzi konieczność wykazania się przez skarżącego
zdolnością postulacyjną, analogicznie jak dotychczas w postępowaniu kasacyjnym,
czy też zażaleniowym (por. m. in. postanowienie SN z dnia 14 stycznia 1997 r., l CZ
23/97, OSNC 1997, nr 6-7, poz. 77 oraz z dnia 19 grudnia 2000 r., V CZ 113/00, nie
publ.). Wniesienie skargi przez stronę, która nie ma zdolności postulacyjnej czyni
skargę tę niedopuszczalną. Za taką więc należało uznać skargę pozwanych jako
wniesioną przez nich osobiście i z tej przyczyny odrzucić.
Wobec powyższego ocena spełnienia pozostałych przesłanek, od których
zależy dopuszczalność skargi, stała się bezprzedmiotowa, gdyż wyniki tej oceny nie
mogły mieć już wpływu na treść rozstrzygnięcia w sprawie niniejszej.
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji, zgodnie z art.
4248
§ 1 k.p.c.