Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 52/07
POSTANOWIENIE
Dnia 10 sierpnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Żyznowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Maria Grzelka
SSN Iwona Koper
w sprawie z powództwa Towarzystwa Leasingowego Spółki Akcyjnej
przeciwko H.K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 sierpnia 2007 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 14 grudnia 2006 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny oddalił wniosek powodowego
Towarzystwa Leasingowego S.A. o sporządzenie uzasadnienia postanowienia
Sądu Apelacyjnego z dnia 27 października 2006 r. i odrzucił skargę kasacyjną tejże
strony jako nieopłaconą (art. 3986
§ 2 k.p.c.).
W złożonym zażaleniu strona powodowa wnosiła o uchylenie postanowienia
odrzucającego wniesioną skargę kasacyjną. Zarzuciła naruszenie art. 3986
§ 2
k.p.c. w zw. z art. 1302
§ 3 k.p.c. oraz art. 95 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r.
o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398). Powodowe
Towarzystwo nie negowało faktu nie uiszczenia opłaty od złożonej skargi
kasacyjnej, lecz wskazało, że na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia
4 października 2006 r. strona powodowa wniosła zażalenie, które nie zostało
rozpoznane i strona skarżąca nie została – po dokonaniu tej czynności – wezwana
do zapłaty wskazanej kwoty 3000 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Bezspornym jest, że skarżące Towarzystwo nie uiściło należnej od skargi
kasacyjnej opłaty. Obszerna treść uzasadnienia zażalenia uzasadnia przytoczenie
istotnych czynności i ich wpływ na bieg terminu do uiszczenia opłaty sądowej.
Przewodnim bowiem motywem uzasadnienia zażalenia jest przedwczesność –
zdaniem skarżącego – zaskarżonego postanowienia o odrzuceniu skargi
kasacyjnej. Argumentacja ta jest chybiona. Mianowicie postanowieniem z dnia
4 października 2006 r. (k – 359) skarżące Towarzystwo zostało częściowo
zwolnione od należnej opłaty sądowej, od skargi kasacyjnej tj. ponad kwotę 3.000
zł; w pozostałej części wniosek ten Sąd Apelacyjny oddalił. W świetle art. 3941
§ 1
i 2 k.p.c. niedopuszczalne jest zażalenie na postanowienie Sądu drugiej instancji
w zakresie oddalającym wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Złożone
przez powodowe Towarzystwo Leasingowe zażalenie, które uległo odrzuceniu
postanowieniem Sądu Apelacyjnego z dnia 27 października 2006 r., nie przerwało
(rozpoczętego 10 października 2006 r. k- 362) biegu terminu do uiszczenia opłaty
sądowej. Z przymiotu prawomocności powołanego postanowienia Sądu drugiej
3
instancji z dnia 4 października 2006 r. oraz doręczonego wezwania do uiszczenia
opłaty w wysokości 3.000 zł płynął dla skarżącego obowiązek uiszczenia
wymaganej od niego opłaty. Rozważania strony powodowej o dalszych
podejmowanych przez nią czynnościach i wnioskach wynikających z art. 95 ust. 2
oraz 96 powołanej ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych są
bezprzedmiotowe. Mogą one dowodzić tylko dążenia do pozaustawowego
wydłużenia terminu do uiszczenia należnej od skargi opłaty, bądź do przewlekłości
postępowania, mogącego godzić w interes strony przeciwnej. W omawianym
zakresie zwolnienia od kosztów sądowych doświadczenia praktyki sądowej znalazły
wyraz m.in. w treści art. 107 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach
cywilnych dostatecznie wyrażającym stanowisko prawodawcy.
Z powyższych przyczyn zażalenie jako oczywiście bezzasadne podlega
oddaleniu (art. 3941
§ 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).