IV CNP 115/07
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-07-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CNP 115/07
POSTANOWIENIE
Dnia 29 sierpnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski
w sprawie ze skargi powódki
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w G.
z dnia 24 lutego 2006 r., sygn. akt [...]
w sprawie z powództwa Ł.Ś.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej "W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 sierpnia 2007 r.,
odrzuca skargę, odstępuje od obciążenia strony powodowej
kosztami zastępstwa prawnego na rzecz pozwanej za instancję
kasacyjną.
2
Uzasadnienie
Ustawodawca postawił skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia bardzo wysokie wymagania formalne
i merytoryczne, sprecyzowane w art. 4245
k.p.c. W § pierwszym tego przepisu
sformułowano tzw. wymagania konstrukcyjne, istotowe, których niespełnienie
skutkuje odrzucenie skargi a limine, bez wzywania do uzupełnienia któregokolwiek
z nich. Braki skargi w tym zakresie nie podlegają bowiem sanowaniu na podstawie
art. 130 k.p.c.
Spośród sześciu wymagań skargi, określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c., we
wniesionej skardze zabrakło precyzyjnego określenia dwóch z nich, tj. przytoczenia
podstaw skargi oraz wskazania przepisu prawa, z którym, zdaniem skarżącego,
orzeczenie jest niezgodne. Nie podlega dyskusji, że są to dwa odrębne wymagania,
które tymczasem skarżący bezpodstawnie utożsamił. Jeżeli bowiem przyjąć, jak
sugeruje to wprost ujęcie stylistyki tego fragmentu skargi, że zamieszczone na
końcu jej 2 str. wymienienie przepisów odnosi się do wskazania przepisów,
z którymi kwestionowane orzeczenie jest sprzeczne, to w skardze nie wskazano
jej podstaw (pkt. 2). Jeśli zaś przyjąć - wbrew dosłownemu sformułowaniu skargi -
że fragment ten zawiera przytoczenie podstaw skargi, to z kolei brak jest powołania
w skardze przepisu, z którym, zdaniem jej autora, orzeczenie to jest sprzeczne
(pkt 3). Tak sformułowana skarga nie spełnia wymogów z art. 4245
§ 1 pkt. 2 i 3,
w związku z czym podlegała odrzuceniu (art. 4248
§ 1 k. p. c.).
Postanowienie o kosztach uzasadnia art. 102 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 29 sierpnia 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Antoni Górski
w sprawie ze skargi powódki
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w G.
z dnia 24 lutego 2006 r., sygn. akt [...]
w sprawie z powództwa Ł.Ś.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej "W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 sierpnia 2007 r.,
odrzuca skargę, odstępuje od obciążenia strony powodowej
kosztami zastępstwa prawnego na rzecz pozwanej za instancję
kasacyjną.
2
Uzasadnienie
Ustawodawca postawił skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia bardzo wysokie wymagania formalne
i merytoryczne, sprecyzowane w art. 4245
k.p.c. W § pierwszym tego przepisu
sformułowano tzw. wymagania konstrukcyjne, istotowe, których niespełnienie
skutkuje odrzucenie skargi a limine, bez wzywania do uzupełnienia któregokolwiek
z nich. Braki skargi w tym zakresie nie podlegają bowiem sanowaniu na podstawie
art. 130 k.p.c.
Spośród sześciu wymagań skargi, określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c., we
wniesionej skardze zabrakło precyzyjnego określenia dwóch z nich, tj. przytoczenia
podstaw skargi oraz wskazania przepisu prawa, z którym, zdaniem skarżącego,
orzeczenie jest niezgodne. Nie podlega dyskusji, że są to dwa odrębne wymagania,
które tymczasem skarżący bezpodstawnie utożsamił. Jeżeli bowiem przyjąć, jak
sugeruje to wprost ujęcie stylistyki tego fragmentu skargi, że zamieszczone na
końcu jej 2 str. wymienienie przepisów odnosi się do wskazania przepisów,
z którymi kwestionowane orzeczenie jest sprzeczne, to w skardze nie wskazano
jej podstaw (pkt. 2). Jeśli zaś przyjąć - wbrew dosłownemu sformułowaniu skargi -
że fragment ten zawiera przytoczenie podstaw skargi, to z kolei brak jest powołania
w skardze przepisu, z którym, zdaniem jej autora, orzeczenie to jest sprzeczne
(pkt 3). Tak sformułowana skarga nie spełnia wymogów z art. 4245
§ 1 pkt. 2 i 3,
w związku z czym podlegała odrzuceniu (art. 4248
§ 1 k. p. c.).
Postanowienie o kosztach uzasadnia art. 102 k.p.c.