Sygn. akt II CSK 387/07
POSTANOWIENIE
Dnia 26 października 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak
w sprawie z powództwa "S." - Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G.
przeciwko "F." - Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 października 2007 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej
od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 7 marca 2007 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
2
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. skarga kasacyjna powinna zawierać
wniosek o przyjęcie skargi do rozpoznania i jego uzasadnienie. Braki formalne
w tym zakresie są nieusuwalne i powodują odrzucenie skargi kasacyjnej a limine
(art. 3986
§ 2 i 3 k.p.c.). W niniejszej sprawie powód „S.” Sp. z. o.o. w G. wniósł
skargę kasacyjną, która nie zawiera wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania; za taki bowiem nie można uznać stwierdzenia : „Okolicznością
uzasadniającą rozpoznanie skargi kasacyjnej na podstawie art. 3989
§ 1 k.p.c. jest
... „. Jak trafnie zauważono w doktrynie art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. wymaga obecnie
sformułowania wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Jak inne
wnioski skargi powinien on być wyodrębniony graficznie i Sąd Najwyższy nie
powinien domniemywać jego istnienia z uzasadnienia powodów przyjęcia skargi
kasacyjnej do rozpoznania. Zob. T. Ereciński (w:) Kodeks postępowania cywilnego,
Komentarz, Część pierwsza postępowanie rozpoznawcze, Część druga
postępowanie zabezpieczające, tom 2, Warszawa 2006, s. 224.
Ponadto należy zauważyć, że nawet gdyby użyte w skardze kasacyjnej
sformułowanie potraktować jako wniosek o przyjęcie jej do rozpoznania przez Sąd
Najwyższy, to i tak należałoby odmówić rozpoznania skargi kasacyjnej przez ten
Sąd. Powód we wniesionej skardze kasacyjnej od wyroku Sądu Apelacyjnego z
dnia 13 marca 2007 r. wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania oparł na przesłance
wskazanej w art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c. Szczegółowa analiza uzasadnienia wniosku o
przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania nie pozwala na stwierdzenie, że w
sprawie występuje istotne zagadnienie prawne. Wskazać należy, że nie zachodzi
również nieważność postępowania, którą Sąd Najwyższy bierze pod rozwagę – w
granicach zaskarżenia - z urzędu (art. 39813
§ 1 k.p.c.).
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy postanowił jak w sentencji na
podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c.
db