Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CO 18/07
POSTANOWIENIE
Dnia 9 listopada 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Maria Grzelka
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 9 listopada 2007 r.
sprawy ze skargi S. D. , K. D. i T. D.
o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Sądu Najwyższego
z dnia 3 sierpnia 2006 r. sygn. akt II CSK 209/06
wydanego w sprawie z powództwa "N." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w
S.
przeciwko S. D., K. D. i T. D.
o zapłatę,
1. odrzuca skargę ,
2. umarza postępowanie z wniosku o zwolnienie od kosztów
sądowych
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 3 sierpnia 2006 r. II CSK 209/06 Sąd Najwyższy
odmówił przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej pozwanych. Stosownie do art.
3989
§ 2 zd. drugie k.p.c. postanowienie Sądu Najwyższego nie zostało pisemnie
uzasadnione.
Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 30 maja 2007 r. SK 68/06,
opublikowanym w Dzienniku Ustaw nr 106, poz. 731 z dnia 15 czerwca 2007 r.
orzekł o niezgodność z Konstytucją przepisu art. 3989
§ 2 zd. drugie k.p.c.
Powołując się na wymieniony wyrok Trybunału Konstytucyjnego pozwani
wnieśli skargę o wznowienie postępowania przed Sądem Najwyższym wywołanego
skargą kasacyjną. Domagali się uchylenia postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
3 sierpnia 2006 r. i rozpoznania ich skargi kasacyjnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4011
k.p.c. można żądać wznowienia postępowania
w wypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z Konstytucją aktu
normatywnego, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie. W związku
z tym, że skarga o wznowienie postępowania ma na celu uchylenie lub zmianę
zaskarżonego orzeczenia (art. 409 k.p.c.) orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego
może być podstawą wznowienia postępowania wówczas, gdy stwierdzenie
niezgodności z Konstytucją dotyczy aktu normatywnego, którego treść była
podstawą rozstrzygnięcia w zaskarżonym orzeczeniu.
Odmowa przyjęcia skargi kasacyjnej pozwanych do rozpoznania była
wynikiem oceny, że w sprawie nie zachodziła potrzeba wykładni przepisów
prawnych wskazywanych przez skarżących ani zachodziła nieważność
postępowania. Podstawą wydania zaskarżonego postanowienia, w części
obejmującej rozstrzygnięcie, były przepisy art. 3989
§ 1 pkt 2 i 3 w zw. z art. 39813
k.p.c. a contrario, a nie art. 3989
§ 2 zd. drugie k.p.c. Ten ostatni przepis dotyczył
kwestii sporządzenia pisemnego uzasadnienia, a więc czynności z natury rzeczy
późniejszej w stosunku do czynności decyzyjnej Sądu. Unormowanie kwestii
3
sporządzenia pisemnego uzasadnienia nie stanowiło podstawy orzekania
o odmowie przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania ani nie miało wpływu na
rozstrzygnięcie. Na podstawie art. 3989
§ 2 zd. drugie k.p.c. Sąd Najwyższy jedynie
nie uzasadniał pisemnie swojego rozstrzygnięcia. W związku z wyrokiem Trybunału
Konstytucyjnego z dnia 30 maja 2007 r. Sąd Najwyższy od dnia 15 czerwca 2007 r.
uzasadnia pisemnie postanowienia odmawiające przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania. Nie oznacza to, że obecnie potrzebę wypowiedzenia się w określonej
sprawie Sąd Najwyższy rozważa według innych kryteriów niż poprzednio. Kryteria
te, pozostawione przez ustawodawcę dyskrecjonalnej władzy Sądu Najwyższego,
pozostały niezmienione i odnoszą się, tak jak poprzednio, do art. 3989
§ 1 k.p.c.
Wobec tego, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 maja 2007 r.
dotyczy art. 3989
§ 2 zd. drugie k.p.c., a zaskarżone postanowienie, w części
obejmującej rozstrzygnięcie o odmowie przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,
nie zostało wydane na podstawie tego przepisu, należało uznać, że skarga
uczestników o wznowienie postępowania nie była oparta na ustawowej podstawie
i jako taka podlegała odrzuceniu (art. 410 § 1 k.p.c.).
Postępowanie wywołane wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych
podlegało umorzeniu jako bezprzedmiotowe (art. 355 § 1 w zw. z art. 1262
§ 2
k.p.c.).
kg

II CO 18/07

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia