Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CZ 42/07
POSTANOWIENIE
Dnia 8 listopada 2007 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)
SSN Zbigniew Strus (sprawozdawca)
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie z powództwa A. W.
przeciwko K. H., M. G. i E. M.
o ochronę dóbr osobistych,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 listopada 2007 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 8 maja 2007 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z 8 marca 2007 r odrzucił skargę kasacyjną
powoda A.W. od wyroku tego Sądu z 10. X. 2006 r. ponieważ ustalił, że termin jej
wniesienia upłynął bezskutecznie 15 kwietnia 2007 r., a ponieważ tego dnia
wypadała niedziela, powód mógł wnieść skargę najpóźniej w poniedziałek 16
kwietnia 2007 r. Tymczasem list zawierający skargę kasacyjną został nadany w
urzędzie pocztowym 19 kwietnia 2007 r.
Powód w zażaleniu kwestionuje to ustalenie, twierdząc, że jego pełnomocnik
otrzymał wyrok z uzasadnieniem w dniu 19 lutego 2007 r., zatem nie został
naruszony termin zaskarżenia. Na potwierdzenie tego składa kopię pierwszej strony
nadesłanego wyroku, na której znajduje się data 19 lutego 2007 r. napisana przez
sekretarza kancelarii adwokackiej oraz kopię jednej karty z książki przyjęcia
korespondencji, w której pod poz. 220 z dnia 19 lutego 2007 r. znajduje się wpis
przyjęcia pisma oznaczonego jako I CA …/06. Podniósł ponadto, że złożył
osobiście wniosek o uzasadnienie wyroku, dlatego powinien otrzymać wyrok
z uzasadnieniem osobiście.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że potwierdzenie odbioru
przesyłki listowej zawierającej pisma sądowe jest dokumentem urzędowym
korzystającym z domniemania prawdziwości (art. 244 k.p.c.). Domniemanie to
mogło zostać obalone, ale nie przez samo zaprzeczenie jego treści ze strony
adresata lub pracownika upoważnionego do odbioru poczty, m.in. postanowienia
Sądu Najwyższego z 30 kwietnia 1998 r., III CZ 51/98, OSNC 1998/11/189 oraz
z dnia 15 listopada 2002 r. V CZ 140/02, LEX nr 57239. Powód nie udowodnił
odmiennego stanu, ponieważ przeciw dokumentowi urzędowemu dowodem takim
nie jest - dogodna dla żalącego się - data zamieszczona na odpisie wyroku
i podpisana przez pracownika kancelarii ani wpis w książce doręczeń, którego
merytoryczna wartość jest nieznana, ponieważ obydwa dokumenty stanowią
niepodpisane kopie, nie mają zatem nawet mocy dowodowej przewidzianej dla
dokumentów prywatnych (art. 245 k.p.c., a contrario). Zarzut doręczenia
3
niewłaściwej osobie jest również nieuzasadniony, gdyż z lakonicznego wniosku o
doręczenie nie wynika wyłączenie pełnomocnika strony, dlatego Sąd Apelacyjny
prawidłowo zastosował regułę ustanowiona w art. 133 § 3 k.p.c.
Ponieważ powód nie zdołał udowodnić swojego zarzutu odnoszącego się do
dokumentu urzędowego wbrew wymaganiu art. 252 k.p.c., zażalenie podlega
oddaleniu jako bezpodstawne (art. 3941
§ 1 i 3 k.p.c., w związku z art. 39814
k.p.c.).
kg