Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 lutego 2013 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodniczący SSR Krzysztof Mikołajów

Protokolant Karina Kostyra

po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2013 roku w Kłodzku

na rozprawie sprawy

z powództwa J. K.

przeciwko A. K.

o ustalenie, że obowiązek alimentacyjny ustał

powództwo oddala.

UZASADNIENIE

Powód J. K. w pozwie skierowanym do Sądu Rejonowego w Kłodzku wniósł o ustalenie, że jego obowiązek alimentacyjny określony ugodą z dnia 10 czerwca 2010r. w sprawie III RC 411/10 wobec córki A. K. ustał. W uzasadnieniu pozwu wskazał, że kontynuowanie nauki szkolnej w policealnej szkole w systemie zaocznym przez córkę daje możliwość podjęcia pracy i samodzielne utrzymanie się.

Pozwana A. K. wniosła o oddalenie powództwa wskazując, że nadal kontynuuje naukę szkolną i nie jest w stanie samodzielnie utrzymać się.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. K. w dniu 10 czerwca 2010r. w sprawie III RC 411/10 przed Sądem Rejonowym w Kłodzku zobowiązał się do alimentowania małoletniej córki A. K. w wysokości po 200 zł miesięcznie do rąk matki małoletniej G. K..

/dowód: ugoda z dnia 10 czerwca 2010r. w sprawie III RC 411/10/

G. K. wówczas pracowała na stanowisku sprzedawcy w Przedsiębiorstwie Handlowo- Usługowym (...) za wynagrodzeniem miesięcznym 1317 zł brutto. Zamieszkiwała wraz z córką w domu jednorodzinnym w P.. Małoletnia A. K. była wówczas uczennicą Liceum Ogólnokształcącego w K..

J. K., mechanik maszyn i urządzeń przemysłowych nigdzie nie pracował i pozostawał na utrzymaniu żony, będącej pracownikiem Starostwa (...). Zamieszkiwał w jednorodzinnym domu nowo wybudowanym w P..

/dowód: akta III RC 411/10/

Aktualnie powód J. K. nadal z żoną i jej córką zamieszkuje w domu jednorodzinnym w P.. Jest zarejestrowany w Urzędzie Pracy jako bezrobotny i poszukuje pracy. Na utrzymanie rodziny zarabia jego żona w Starostwie Powiatowym w K. za wynagrodzeniem miesięcznym 3400 zł netto.

/dowód: zeznania powoda, zaświadczenie PUP w K. Filii w P., oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania z dnia 14.09.2012r./

Dwudziestoletnia pozwana A. K. w czerwcu 2012r. ukończyła Liceum Ogólnokształcące w K., zdała maturę i od jesieni 2012r. podjęła naukę w Policealnym Studium (...) we W.. Nauka w szkole trwa 2 lata, a czesne wynosi 300 zł miesięcznie. A. K. nie pobiera stypendium. Zajęcia edukacyjne odbywają się od czwartku do niedzieli. Po ukończeniu szkoły zostanie technikiem farmacji i będzie mogła zostać zatrudniona w aptekach lub laboratoriach, Od września 2012r. poszukiwała pracy lecz nie mogła jej znaleźć w okresie poniedziałek- środa.

Dysponuje kwotą 1250 zł miesięcznie, z czego 550 zł przeznacza na opłatę miejsca w pokoju dwuosobowym we W., 300 przeznacza na opłatę czesnego oraz 400 zł musi wystarczyć jej na wyżywienie, ubiór, higienę oraz dojazd do domu w P..

Matka pozwanej jest zarejestrowana w charakterze bezrobotnej. Z Ośrodka Pomocy (...) w P. otrzymuje zasiłek okresowy w kwocie 273 zł miesięcznie oraz 165 zł tytułem zasiłku rodzinnego na kontynuującą naukę w szkole policealnej córkę A.. Ponadto pracuje dorywczo sprzątając mieszkania i pensjonaty.

/dowód: zeznania pozwanej, zaświadczenie PUP w K. Filia w P., zaświadczenie (...)u w P., zaświadczenie Policealnego Studium (...) we W./

Sąd zważył co następuje:

Zmiana orzeczenia lub umowy o obowiązku alimentacyjnym może nastąpić w drodze powództwa z art. 138 kro, która wyłącza powództwo opozycyjne z art. 840 kpc. Potrzeby uprawnionego oraz możliwości zobowiązanego ulegają zmianie, tym samym może ulegać zmianie wysokość alimentów. Dlatego w razie zmiany stosunków zarówno uprawniony, jak i zobowiązany mogą żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Zmiana stosunków może prowadzić do uchylenia obowiązku alimentacyjnego bądź do podwyższenia lub obniżenia alimentów. Obowiązek alimentacyjny ustaje wtedy, gdy uprawniony uzyska zdolność do samodzielnego utrzymania się ( art. 133§1 kro). Przy czym, obowiązek alimentacyjny nie jest w żaden sposób limitowany wiekiem dziecka, stąd mimo osiągnięcia pełnoletności, dziecko jest nadal uprawnione do świadczeń alimentacyjnych, pod warunkiem jednakże, iż nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać. W orzecznictwie Sądu Najwyższego za jedną z podstawowych przesłanek istnienia tegoż obowiązku, pomimo osiągnięcia przez dziecko pełnoletności, uznaje się pobieranie przez dziecko odpowiednej ze względu na jego możliwości i zdolności nauki celem przygotowania się do przyszłej pracy, w tym nauki w szkołach wyższych (por. wyrok S.N. z 14.11.1997r. III CKN 257/97 OSNC 1998/4/70). Trudno jednak byłoby przyjąć, iż obowiązek ten trwa niezależnie od postepowania uprawnionego, zawłaszcza jego postępów w nauce. Stąd też przyjmuje się, że obowiązek alimentacyjny obejmuje okres rzeczywistej nauki w szkole, stąd w przypadku jej przerwania ustaje. Taki pogląd wyraził Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 16.12.1987r. opublikowany w M.P. z 1988r. nr 6 stwierdzając, iż uzyskanie pełnoletności nie zmienia sytuacji prawnej dziecka w zakresie alimentów, jeżeli dziecko pobiera naukę w szkole lub na uczelni i czas na nią przeznaczony rzeczywiście wykorzystuje na zdobywanie kwalifikacji zawodowych.

Zgromadzony materiał dowodowy w niniejszej sprawie przekonuje, że nie można stwierdzić zmian stosunków w świetle art. 138 kro, które doprowadziłyby do ustania obowiązku alimentacyjnego powoda wobec pozwanej. Sytuacja materialna i rodzinna powoda nie uległa w rozpatrzonym okresie żadnej zmianie. Ciągle poszukuje pracy i Sąd wyraża nadzieję, że może w końcu się jej doczeka.

Natomiast pogorszyła się sytuacja u matki pozwanej, gdyż obecnie pozostaje jej praca dorywcza. Wydaje się, że powód winien wziąć z niej przykład.

Pozwanej dalsze alimentowanie ze strony powoda jest niezbędne, aby ukończyć naukę szkolną, zdobyć zawód i w konsekwencji podjąć zatrudnienie. Nie ma przy tym znaczenia, że zajęcia szkolne trwają 4, a nie 5 dni w tygodniu.

Mając powyższe na względzie, powództwo powoda należało uznać za całkowicie bezzasadne.

Dlatego też, orzeczono jak na wstępie.