III CSK 15/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-01-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CSK 15/08
POSTANOWIENIE
Dnia 14 lutego 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z powództwa Wyższej Szkoły T.(...) w K.
przeciwko W. K. i P. R.
o uznanie umowy za bezskuteczną,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 lutego 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej
od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 14 czerwca 2007 r., sygn. akt I ACa (…), I ACz
(…)
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanych
kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powódka Wyższa Szkoła T.(...) w K. wniosła skargę kasacyjną od wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 14 czerwca 2007 r.
Przepis art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. wymaga, aby skarga kasacyjna zawierała
„wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie”.
Skarga kasacyjna, którą wniósł zawodowy pełnomocnik, nie spełnia istotnego
wymagania procesowego, przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. Brak w niej
bowiem uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Autor
skargi kasacyjnej w zakresie wymagania określonego w 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. ograniczył
treść skargi kasacyjnej do stwierdzenia: „wnoszę o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania na podstawie art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., wobec istnienia potrzeby wykładni
2
przepisu art. 527 k.c., budzącego poważne wątpliwości w doktrynie prawa cywilnego i w
orzecznictwie”. W uzasadnieniu skargi jej autor nie uzasadnił tezy o występowaniu w
doktrynie „poważnych wątpliwości” w zakresie wykładni tego przepisu, ani nie wskazał
judykatów, które świadczyłyby o tym, że w orzecznictwie na tle wykładni art. 527 k.c.
występuje rozbieżność.
Niezamieszczenie w skardze kasacyjnej uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi
do rozpoznania stanowi istotną wadę, której nie można usunąć w trybie właściwym dla
usuwania braków formalnych, i w związku z tym podlega odrzuceniu a limine jako
niedopuszczalna. Stanowisko takie prezentowane zarówno w doktrynie jak i
orzecznictwie Sądu Najwyższego - w odniesieniu do istotnego elementu kasacji, jakim
był wymóg przedstawienia okoliczności uzasadniających jej przyjęcie do rozpoznania –
zachowało aktualność na gruncie przepisów dotyczących skargi kasacyjnej. Spełnienie
obowiązku wynikającego z art. 3983
§ 1 pkt 3 k.p.c. nie może polegać tylko na
odwołaniu się do powołanych podstaw, na których oparta została skarga. Odwołanie się
do podstaw kasacyjnych nie wypełnia obowiązku uzasadnienia wniosku o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania. Byłoby to bowiem zbędnym powielaniem argumentów
wskazanych w uzasadnieniu podstaw kasacyjnych, służących wykazaniu ich
zasadności.
Skoro więc skarga nie spełnia wymagania określonego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.
należało ją odrzucić (art. 3986
§ 3 k.p.c.). O kosztach postępowania kasacyjnego Sąd
Najwyższy orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3, art. 108 § 1 w zw. z art. 391 § 1 i art.
39821
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 14 lutego 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z powództwa Wyższej Szkoły T.(...) w K.
przeciwko W. K. i P. R.
o uznanie umowy za bezskuteczną,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 lutego 2008 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej
od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 14 czerwca 2007 r., sygn. akt I ACa (…), I ACz
(…)
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanych
kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powódka Wyższa Szkoła T.(...) w K. wniosła skargę kasacyjną od wyroku Sądu
Apelacyjnego z dnia 14 czerwca 2007 r.
Przepis art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. wymaga, aby skarga kasacyjna zawierała
„wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania i jego uzasadnienie”.
Skarga kasacyjna, którą wniósł zawodowy pełnomocnik, nie spełnia istotnego
wymagania procesowego, przewidzianego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. Brak w niej
bowiem uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Autor
skargi kasacyjnej w zakresie wymagania określonego w 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. ograniczył
treść skargi kasacyjnej do stwierdzenia: „wnoszę o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania na podstawie art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c., wobec istnienia potrzeby wykładni
2
przepisu art. 527 k.c., budzącego poważne wątpliwości w doktrynie prawa cywilnego i w
orzecznictwie”. W uzasadnieniu skargi jej autor nie uzasadnił tezy o występowaniu w
doktrynie „poważnych wątpliwości” w zakresie wykładni tego przepisu, ani nie wskazał
judykatów, które świadczyłyby o tym, że w orzecznictwie na tle wykładni art. 527 k.c.
występuje rozbieżność.
Niezamieszczenie w skardze kasacyjnej uzasadnienia wniosku o przyjęcie skargi
do rozpoznania stanowi istotną wadę, której nie można usunąć w trybie właściwym dla
usuwania braków formalnych, i w związku z tym podlega odrzuceniu a limine jako
niedopuszczalna. Stanowisko takie prezentowane zarówno w doktrynie jak i
orzecznictwie Sądu Najwyższego - w odniesieniu do istotnego elementu kasacji, jakim
był wymóg przedstawienia okoliczności uzasadniających jej przyjęcie do rozpoznania –
zachowało aktualność na gruncie przepisów dotyczących skargi kasacyjnej. Spełnienie
obowiązku wynikającego z art. 3983
§ 1 pkt 3 k.p.c. nie może polegać tylko na
odwołaniu się do powołanych podstaw, na których oparta została skarga. Odwołanie się
do podstaw kasacyjnych nie wypełnia obowiązku uzasadnienia wniosku o przyjęcie
skargi kasacyjnej do rozpoznania. Byłoby to bowiem zbędnym powielaniem argumentów
wskazanych w uzasadnieniu podstaw kasacyjnych, służących wykazaniu ich
zasadności.
Skoro więc skarga nie spełnia wymagania określonego w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c.
należało ją odrzucić (art. 3986
§ 3 k.p.c.). O kosztach postępowania kasacyjnego Sąd
Najwyższy orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3, art. 108 § 1 w zw. z art. 391 § 1 i art.
39821
k.p.c.