Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CZ 4/08
POSTANOWIENIE
Dnia 13 marca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Kazimierz Zawada (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Antoni Górski
SSN Irena Gromska-Szuster
w sprawie z powództwa W. G.
przeciwko J. K. i S. K.
o wydanie nieruchomości,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 marca 2008 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Okręgowego w K. z dnia 12 października
2007 r., sygn. akt II WSC (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w K. postanowieniem z dnia 12 października 2007 r. odrzucił
skargę kasacyjną W. G. na wyrok Sądu Wojewódzkiego w K. z dnia 21 grudnia 1987 r.
jako niedopuszczalną.
W zażaleniu na postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 12 października 2007 r.
W. G. zarzucił bezzasadność odrzucenia wniesionego przez niego środka zaskarżenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z obowiązującym w chwili wydania zaskarżonego wyroku art. 417 § 1
k.p.c., od każdego prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie
Minister Sprawiedliwości, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego i Prokurator Generalny
Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej mógł złożyć rewizję nadzwyczajną, jeżeli orzeczenie
rażąco naruszało „prawo lub interes Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”.
2
Z dniem 1 lipca 1996 r. przytoczony wyżej przepis został uchylony przez ustawę z
dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń
Prezydenta Rzeczypospolitej – Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu
układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w
sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 43, poz. 189), a do
Kodeksu postępowania cywilnego został wprowadzony środek odwoławczy w postaci
kasacji. Według art. 11 ust. 3 wymienionej ustawy, od orzeczenia sądu drugiej instancji
oddalającego po dniu 30 czerwca 1996 r. rewizję lub orzekającego co do istoty sprawy
przysługiwała kasacja. Ponadto art. 12 tej ustawy stanowił, że w okresie dwóch lat od
dnia jej wejścia w życie Minister Sprawiedliwości - Prokurator Generalny lub Rzecznik
Praw Obywatelskich może zaskarżyć, w drodze kasacji, prawomocne orzeczenie sądu
pierwszej instancji, a także orzeczenie sądu wojewódzkiego orzekającego w drugiej
instancji lub sądu apelacyjnego, wydane po dniu wejścia w życie ustawy, jednakże tylko
w ciągu sześciu miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.
Z dniem 6 lutego 2005 r. środek odwoławczy w postaci kasacji został przez
ustawę z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego
oraz ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98)
zastąpiony środkiem zaskarżenia w postaci skargi kasacyjnej. W art. 3 powołanej
ustawy przewidziano, że sprawy wszczęte przed dniem jej wejścia w życie toczą się od
dnia jej wejścia w życie według zawartych w niej przepisów, z tym że do złożenia i
rozpoznania kasacji od orzeczenia wydanego przed 6 lutego 2005 r., a także do
odmowy przyjęcia jej do rozpoznania, stosuje się przepisy dotychczasowe.
Z powyższych wyjaśnień wynika, że postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 12
października 2007 r. jest w pełni trafne, wobec czego wniesione na to postanowienie
zażalenie należało jako oczywiście bezzasadne oddalić (art. 39814
w związku z art. 3941
§3 k.p.c.).