I CZ 18/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:28-02-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 18/08
POSTANOWIENIE
Dnia 16 kwietnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie ze skargi E. R.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku zaocznego Sądu
Okręgowego w W. z dnia 5 kwietnia 2005 r., sygn. akt I C (…), wydanego w sprawie z
powództwa E. R.
przeciwko Samodzielnemu Wojewódzkiemu Zespołowi Publicznych Zakładów
Psychiatrycznej Opieki Zdrowotnej w W., Skarbowi Państwa - Ministrowi Zdrowia i
Komendantowi Rejonowemu Policji w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 kwietnia 2008 r.,
zażalenia skarżącej zarządzenie Sądu Okręgowego w W. z dnia 31 lipca 2007 r., sygn.
akt I WSC (…),
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym zarządzeniem przewodniczącego w Sądzie Okręgowym w W.
zwrócono na podstawie art. 130 § 5 k.p.c. skargę powódki E. R. o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, gdyż nie została ona sporządzona
przez adwokata ani radcę prawnego.
Skarżąca wniosła zażalenie sporządzone osobiście.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Skarżąca nie
spełniła tego wymagania, gdyż wniosła zażalenie osobiście.
Jedynie na marginesie należy wskazać, że zawarty w zażaleniu wniosek
o ustanowienie adwokata z urzędu nie jest zgodnie z treścią art. 871
§ 2 k.p.c. objęty
obowiązkowym zastępstwem adwokacko-radcowskim i sposób jego rozstrzygnięcia
przez Sąd Apelacyjny jest oczywiście kwestią otwartą.
W tej sytuacji Sąd Najwyższy odrzucił zażalenie uczestniczki jako z innych
przyczyn niedopuszczalne (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39821
w zw. z art. 370 k.p.c.).
Wobec niedopuszczalności zażalenia ze względu na niezachowanie tzw.
zdolności postulacyjnej nie ma potrzeby procesowej wypowiadania się przez Sąd
Najwyższy, czy zażalenie było w ogóle dopuszczalne z punktu widzenia jego
przedmiotu, jako że przedmiotowa skarga nie została odrzucona postanowieniem Sądu,
lecz zwrócona zarządzeniem przewodniczącego. Dlatego też do zagadnienia tego Sąd
Najwyższy się nie ustosunkowuje.
POSTANOWIENIE
Dnia 16 kwietnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Hubert Wrzeszcz
w sprawie ze skargi E. R.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku zaocznego Sądu
Okręgowego w W. z dnia 5 kwietnia 2005 r., sygn. akt I C (…), wydanego w sprawie z
powództwa E. R.
przeciwko Samodzielnemu Wojewódzkiemu Zespołowi Publicznych Zakładów
Psychiatrycznej Opieki Zdrowotnej w W., Skarbowi Państwa - Ministrowi Zdrowia i
Komendantowi Rejonowemu Policji w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 kwietnia 2008 r.,
zażalenia skarżącej zarządzenie Sądu Okręgowego w W. z dnia 31 lipca 2007 r., sygn.
akt I WSC (…),
odrzuca zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym zarządzeniem przewodniczącego w Sądzie Okręgowym w W.
zwrócono na podstawie art. 130 § 5 k.p.c. skargę powódki E. R. o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, gdyż nie została ona sporządzona
przez adwokata ani radcę prawnego.
Skarżąca wniosła zażalenie sporządzone osobiście.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych. Skarżąca nie
spełniła tego wymagania, gdyż wniosła zażalenie osobiście.
Jedynie na marginesie należy wskazać, że zawarty w zażaleniu wniosek
o ustanowienie adwokata z urzędu nie jest zgodnie z treścią art. 871
§ 2 k.p.c. objęty
obowiązkowym zastępstwem adwokacko-radcowskim i sposób jego rozstrzygnięcia
przez Sąd Apelacyjny jest oczywiście kwestią otwartą.
W tej sytuacji Sąd Najwyższy odrzucił zażalenie uczestniczki jako z innych
przyczyn niedopuszczalne (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39821
w zw. z art. 370 k.p.c.).
Wobec niedopuszczalności zażalenia ze względu na niezachowanie tzw.
zdolności postulacyjnej nie ma potrzeby procesowej wypowiadania się przez Sąd
Najwyższy, czy zażalenie było w ogóle dopuszczalne z punktu widzenia jego
przedmiotu, jako że przedmiotowa skarga nie została odrzucona postanowieniem Sądu,
lecz zwrócona zarządzeniem przewodniczącego. Dlatego też do zagadnienia tego Sąd
Najwyższy się nie ustosunkowuje.