Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 19/08
POSTANOWIENIE
Dnia 16 kwietnia 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek
SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi M. M. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 30 listopada 2005 r., I ACa (…)
w sprawie z powództwa M. M. i S. P.
przeciwko Narodowemu Funduszowi Zdrowia w W.
o zapłatę
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 16 kwietnia 2008 r.,
zażalenia powoda M. M. na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 18 grudnia 2007
r., sygn. akt I ACa (…),
oddala zażalenie i zasądza od skarżącego M. M. na rzecz pozwanego kwotę 1800 zł
(tysiąc osiemset) tytułem kosztów postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 18 grudnia 2007 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę
powoda Marka Mazika o stwierdzenie niegodności z prawem prawomocnego wyroku
tego Sądu z dnia 30 listopada 2005 r. Jako podstawę rozstrzygnięcia wskazał art. 871
§
1 k.p.c. oraz art. 4246
§ 3 k.p.c. i wyjaśnił, że powód M. M. sporządził samodzielnie
skargę, mimo że art. 871
§ 1 k.p.c. wprowadził obowiązkowe zastępstwo stron przez
adwokatów lub radców prawnych w postępowaniu przed Sądem Najwyższym, a także
przy czynnościach procesowych podejmowanych przez sądem niższej instancji
związanych z postępowaniem przed Sądem Najwyższym.
2
W zażaleniu na powyższe postanowienie powód zarzucił naruszenie art. 4246
§ 2
k.p.c., poprzez odrzucenie skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia bez wzywania do uzupełniania braków formalnych pisma
procesowego i wniósł o jego zmianę; ewentualnie o uchylenie tego orzeczenia i
przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Argumentacja żalącego zasadza się na przekonaniu, że wadliwość skargi,
polegająca na sporządzeniu jej przez powoda, nie mającego w tym zakresie tzw.
zdolności postulacyjnej, jest brakiem formalnym i powinna zostać poddana procedurze
naprawczej przewidzianej w art. 4246
§ 2 k.p.c. Tymczasem uchybienie polegające na
sporządzeniu skargi przez osobę nie uprawnioną do tego ma zupełnie inny charakter.
Nie jest to podlegający usunięciu brak formalny lecz wada zasadnicza, powodująca, że
złożona skarga jest niedopuszczalna (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 14
stycznia 1997 r., I CZ 23/97, OSNC 1997/6-7/77; z dnia 9 maja 2007 r., IV CNP 39/07,
nie publ.). Świadczy o tym również odrębne wymienienie w art. 4246
§ 3 k.p.c. braku
zdolności postulacyjnej jako podstawy odrzucenia skargi, obok nieusunięcia braków
skargi i nieopłacenia jej. Gdyby uchybienie art. 871
§ 1 k.p.c. było traktowane przez
ustawodawcę jako brak formalny pisma, takie wyróżnienie nie miałoby uzasadnienia.
W konsekwencji zażalenie powoda nie mogło odnieść zamierzonego skutku i
podlegało oddaleniu na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.

V CZ 19/08

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia