Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lutego 2013r.

Sąd Okręgowy w Elblągu Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym

Przewodniczący: SSO Grażyna Borzestowska

Protokolant: st. sekr. sądowy Łukasz Szramke

po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2013r. w Elblągu

na rozprawie sprawy

z odwołania J. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w E.

z dnia 21/11/2012r znak: (...)

o emeryturę

I.  oddala odwołanie,

II.  przekazuje żądanie przyznania prawa do emerytury zawarte w piśmie z dnia 09 stycznia 2013r do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w E..

Sygn.akt IV U 70/13

UZASADNIENIE

Wnioskodawca J. P. wniósł odwołanie od decyzji pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w E. z dnia 21.11.2012r;. znak:(...)odmawiającej prawa do emerytury. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w związku z § 1-4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze poprzez błędne przyjęcie, że nie spełnia warunków do otrzymania emerytury w obniżonym wieku emerytalnym . Wskazując na powyższy zarzut ubezpieczony wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym z tytułu zatrudnienia w warunkach szczególnych. Ponadto wnioskodawca wniósł o przesłuchanie świadków na okoliczność, że w okresie od 15.02.1988r. do 30.06.2011r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w szczególnych warunkach będąc zatrudniony na stanowisku kierowcy ciągnika i koparki w Urzędzie Gminy w G.. Nadto wnioskodawca wskazał, iż do 25-letniego okresu składkowego i nieskładkowego organ rentowy bezpodstawnie nie zaliczył okresu odbywania służby wojskowej od dnia 27 sierpnia 1976r. do 16 czerwca 1978r.

Pozwany w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania. Pozwany powołując się na art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z FUS podniósł, iż wnioskodawca nie rozwiązał stosunku pracy, nie udowodnił na dzień 1.01.1999r. 25-letniego okresu składkowego i nieskładkowego oraz 15-letniego okresu wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Organ rentowy wskazał, iż wnioskodawca udowodnił 24 lata 8 miesięcy i 13 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Pozwany wskazał, że uznał wnioskodawcy do okresu składkowego okres odbywania służby wojskowej od 27.08.1976r. do 16.06.1978r.Pozwany nie uznał wnioskodawcy okresu zatrudnienia w (...) w P. OW w C. od 10.07.1970r. do 12.02.1978r. , ponieważ w tym okresie wnioskodawca pracował od 20.08.1973r. do 10.06.1976r. w (...) w L. W. a następnie odbył służbę wojskową. Organ rentowy przyjął za udowodniony okres pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 4 lat, 5 miesięcy i 5 dni. Pozwany nie badał wykonywania pracy przez ubezpieczonego w warunkach szczególnych w okresie od 15.02.1988r.do 31.12.1998r. w Urzędzie Gminy w G., gdyż wnioskodawca w postępowaniu administracyjnym nie przedłożył świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych od pracodawcy, który nadal istnieje. Pozwany wskazał nadto, iż Urząd Gminy w G. w świadectwie pracy z dnia 30.06.2011r. wskazał, iż wnioskodawca zajmował stanowiska : operatora, konserwatora i pracownika gospodarczego, a w pkt 4 w ustępie ósmym wskazał, iż pracownik nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Skarżący ur. (...) , w dniu 10 września 2012r. wystąpił do pozwanego organu rentowego z wnioskiem o ustalenie uprawnień do emerytury. Z oświadczenia wnioskodawcy wynikało, iż pozostaje on w stosunku pracy.

Po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego pozwany ustalił, iż na dzień 01.01.1999r. skarżący nie legitymuje się 25 letnim okresem ubezpieczenia, nie spełnia przesłanki 15 lat pracy wykonywanej w szczególnych warunkach oraz nie rozwiązał stosunku pracy.

Na tej podstawie zaskarżoną decyzją z dnia 21.11.2012r. pozwany odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury, wskazując, iż nie rozwiązał stosunku pracy, nie wykazał 25 letniego okresu składkowego i nieskładkowego oraz 15- letniego okresu pracy w szczególnych warunkach .

/dowód: wniosek k. 1-3 akt emerytalnych , decyzja w aktach emerytalny wnioskodawcy/.

Wnioskodawca nie zgodził się z powyższą decyzją wnosząc odwołanie, w którym domagał się uwzględnienia jako pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia nie uwzględnionego przez organ rentowy, tj. okresu od 15.02.1988r. do 31.12.1998r. Ponadto podniósł, iż pozwany bezpodstawnie nie zaliczył do 25-letniego okresu składkowego i nieskładkowego okresu odbywania służby wojskowej od dnia 27 sierpnia 1976r. do 16 czerwca 1978r.

W ocenie Sądu odwołanie wnioskodawcy nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.Nr 39, poz. 353 z późn. zm ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego, wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a i 50e i 184 .

W myśl art. 184 ust. 1 ww. ustawy.) w brzmieniu z daty wydania zaskarżonej decyzji ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Ust. 2 Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Stosownie do § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U.Nr 8, poz. 43) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie zaś z § 3 rozporządzenia za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „wymaganym okresem zatrudnienia”, uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczanymi do okresów zatrudnienia.

W myśl § 2 ust. 1 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Z powyższego wynika, iż skarżący nabyłby prawo do wcześniejszej emerytury w przypadku łącznego spełnienia przesłanek:

- ukończenia wieku 60 lat

- legitymowania się łącznym okresem ubezpieczenia w wymiarze co najmniej 25 lat, przypadającym na dzień 01.01.1999r.;

- legitymowania się 15 letnim okresem pracy wykonywanej w szczególnych warunkach, przypadających na dzień 01.01.1999r.;

- nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego;

- rozwiązania stosunku pracy.

Wskazać należy, że wszystkie wyżej wymienione przesłanki winny zaistnieć kumulatywnie (jednocześnie) by zaistniało prawo do emerytury, zaś nie spełnienie któregokolwiek z warunków niweczy starania o prawo do emerytury bez potrzeby ustalania czy ewentualnie pozostałe przesłanki istnieją.

Poza sporem w sprawie było, iż skarżący na dzień wydania zaskarżonej decyzji miał ukończone 60 lat, nie był członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Poza sporem było również, iż pozostawał on w stosunku pracy na dzień złożenia wniosku o emeryturę /oświadczenie wnioskodawcy pkt III.6 wniosku o emeryturę/, jak również na dzień wydania zaskarżonej decyzji.

Kwestia sporna między stronami sprowadzała się więc do 15 lat wykonywania przez skarżącego pracy w szczególnych warunkach, jak i posiadania 25-letniego okresu składkowego i nieskładkowego na dzień 1.01.1999r. Niemniej jednak biorąc pod uwagę, iż w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych sąd ocenia legalność decyzji rentowej według stanu rzeczy z chwili jej wydania, dlatego też z uwagi na fakt pozostawania skarżącego w zatrudnieniu w dacie złożenia wniosku o świadczenie oraz w dacie wydania zaskarżonej decyzji, uznać należało, iż decyzja pozwanego była prawidłowa. Skoro skarżący na dzień wydania zaskarżonej decyzji nie spełniał jednej z przesłanek pozytywnych z art. 184 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, to zbędnym było postępowanie w przedmiocie zasadności nie zaliczenia spornego okresu pracy wnioskodawcy , jako pracy wykonywanej w szczególnych warunkach oraz w zakresie posiadania przez wnioskodawcę wymogu 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił odwołanie skarżącego stosownie do art. 477 ¹⁴§ 1 k.p.c.( pkt I wyroku) .

Na mocy art. 477 ¹⁰§ 2 kpc Sąd przekazał żądanie wnioskodawcy zawarte w piśmie z dnia 9 stycznia 2013r. i sprecyzowane na rozprawie w dniu 21 lutego 2013r. do rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w E. ( punkt II wyroku).