V CNP 14/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-03-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 14/08
POSTANOWIENIE
Dnia 30 maja 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Tadeusz Ereciński
w sprawie z powództwa R. M.
przeciwko B. J.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 30 maja 2008 r.,
na skutek skargi pozwanego o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w B. z dnia 8 maja 2007 r., sygn. akt II Ca (…) [II WSC (…)],
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 8 maja 2007 r. Sąd Okręgowy w B. zmienił wyrok Sądu
Rejonowego w B.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
pozwany zarzucił naruszenie art. 6, 647 k.c., art. 233 i 234 k.p.c. i wnosił o
stwierdzenie niezgodności z prawem zaskarżonego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4244
zdanie drugie k.p.c. podstawą skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie mogą być zarzuty dotyczące
ustalenia faktów lub oceny dowodów. Wskazane przez skarżącego art. 233 i 234 k.p.c.
wprost dotyczą ustaleń faktów i oceny dowodów. Przedstawiając natomiast zarzut
naruszenia art. 6, 647 k.c. skarżący faktycznie też zmierza do podważenia ustaleń
faktów i oceny dowodów. Z uzasadnieniu skargi kwestionuje bowiem dokonaną przez
2
Sąd ocenę opinii biegłego sądowego oraz ustalenia Sądu co do rozkładu ciężaru
dowodu.
Zgodnie z art. 4248
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy odrzuca na posiedzeniu
niejawnym m.in. skargę niespełniającą wymagań określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
POSTANOWIENIE
Dnia 30 maja 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Tadeusz Ereciński
w sprawie z powództwa R. M.
przeciwko B. J.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 30 maja 2008 r.,
na skutek skargi pozwanego o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego w B. z dnia 8 maja 2007 r., sygn. akt II Ca (…) [II WSC (…)],
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 8 maja 2007 r. Sąd Okręgowy w B. zmienił wyrok Sądu
Rejonowego w B.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
pozwany zarzucił naruszenie art. 6, 647 k.c., art. 233 i 234 k.p.c. i wnosił o
stwierdzenie niezgodności z prawem zaskarżonego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4244
zdanie drugie k.p.c. podstawą skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie mogą być zarzuty dotyczące
ustalenia faktów lub oceny dowodów. Wskazane przez skarżącego art. 233 i 234 k.p.c.
wprost dotyczą ustaleń faktów i oceny dowodów. Przedstawiając natomiast zarzut
naruszenia art. 6, 647 k.c. skarżący faktycznie też zmierza do podważenia ustaleń
faktów i oceny dowodów. Z uzasadnieniu skargi kwestionuje bowiem dokonaną przez
2
Sąd ocenę opinii biegłego sądowego oraz ustalenia Sądu co do rozkładu ciężaru
dowodu.
Zgodnie z art. 4248
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy odrzuca na posiedzeniu
niejawnym m.in. skargę niespełniającą wymagań określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.