Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III PK 8/08
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 3 lipca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Hajn
SSN Jerzy Kwaśniewski
w sprawie z powództwa P.H.P "Polski Tytoń" Spółki Akcyjnej
przeciwko B.U.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 3 lipca 2008 r.,
skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych […]
z dnia 8 listopada 2007 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
Powód P.H.P „Polski Tytoń” Spółka Akcyjna wniósł w sprawie przeciwko B.
U. pozew o wydanie nakazu zapłaty nakazującego pozwanemu zapłatę 26.628,71
2
zł z odsetkami liczonymi od tej kwoty od 7 listopada 2004 r. do dnia wniesienia
pozwu.
W uzasadnieniu pozwu wskazano, że pozwany był zatrudniony u strony
powodowej na podstawie umowy o pracę z dnia 1 czerwca 2001 r. na stanowisku
referent zbytu – przedstawiciel handlowy. Pozwany przyjął na siebie
odpowiedzialność materialną za szkodę wyrządzoną pracodawcy podpisując dnia 1
czerwca 2001 r. umowę o odpowiedzialności materialnej za powierzone mu mienie.
Nadto w tym samym dniu zawarł umowę o wspólnej odpowiedzialności materialnej,
która nakładała na niego odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną stronie
powodowej do wysokości 50% powstałej szkody. Pozwany w dniu 11 kwietnia 2003
r. wykonując swoje obowiązki pracownicze pozostawił samochód oraz mienie
pracodawcy w nim się znajdujące przed sklepem bez prawidłowego zabezpieczenia
i udał się do klienta. Samochód został skradziony. Pracownik wezwany do
naprawienia szkody odmówił zapłaty kwoty wskazanej przez pracodawcę.
Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 2 kwietnia 2007 r., (wydanym po wniesieniu
przez pozwanego sprzeciwu od nakazu zapłaty wydanego przez ten Sąd w dniu 3
lutego 2005 r): I. zasądził od pozwanego B. U. na rzecz powoda kwotę 26.628,71 zł
wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi w stosunku rocznym od dnia 25 lutego
2005 r. do dnia zapłaty; II. w pozostałym zakresie powództwo oddalił; III. zasądził
od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.764 zł z tytułu zwrotu kosztów procesu.
Sąd Okręgowy po rozpoznaniu apelacji pozwanego, zaskarżającego
powyższe orzeczenie w punkcie I, wyrokiem z dnia 8 listopada 2007 r.,: I. zmienił
zaskarżony wyrok w punkcie I w ten sposób, że zasądzoną od pozwanego B.U. na
rzecz P.H.P „Polski Tytoń” Spółki Akcyjnej kwotę w wysokości 26.628,71 zł
zmniejszył do kwoty 13.314,35 zł; II. w pozostałym zakresie apelację oddalił, III.
zniósł wzajemnie między stronami koszty postępowania apelacyjnego.
Powyższy wyrok został zaskarżony przez pozwanego w skardze kasacyjnej
wyłącznie w punkcie pierwszym rozstrzygnięcia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W pierwszym rzędzie należy podkreślić, iż Sąd Najwyższy w składzie
rozpoznającym skargę kasacyjną podziela stanowisko Sądu Najwyższego
wyrażone w postanowieniu z dnia 16 października 1997 r., II CKN 404/97, OSNC
3
1998, nr 4, poz. 59, uznając je za aktualne także w odniesieniu do skargi
kasacyjnej, zgodnie z którym nie jest dopuszczalna wykładnia zakresu zaskarżenia
kasacji, gdyż powinna ona być tak zredagowana, aby nie stwarzała żadnych
wątpliwości interpretacyjnych.
W przedmiotowej sprawie w skardze kasacyjnej wyraźnie wskazano, iż
zaskarża ona wyrok Sądu Okręgowego jedynie w tej części, w której Sąd obniżył
kwotę zasądzoną wyrokiem Sądu pierwszej instancji. Jedynie z uzasadnienia skargi
wynika, iż skarżący podważa rozstrzygnięcie Sądu drugiej instancji w zakresie w
jakim Sąd ten nie zwolnił pozwanego z obowiązku zapłaty na rzecz powodowej
Spółki całości zasądzonej przez Sąd pierwszej instancji kwoty, a jedynie zmniejszył
ją o połowę. Rzecz jednak w tym, iż cel uzyskania rozstrzygnięcia oddalającego
powództwo pracodawcy w całości, nie może być osiągnięty poprzez zaskarżenie
wyroku Sądu Okręgowego wyłącznie w części obejmującej jego punkt pierwszy.
Rozstrzygnięcie zawarte w tym punkcie stanowi bowiem zmianę wyroku Sądu
pierwszej instancji na korzyść pozwanego, gdyż zasądzoną od pozwanego B. U. na
rzecz P.H.P „Polski Tytoń” Spółki Akcyjnej kwotę w wysokości 26.628,71 zł
zmniejsza do kwoty 13.314,35 zł, a zatem uwzględnia w części apelację
pozwanego pracownika. Rozstrzygnięcie niekorzystne dla wnoszącego skargę, bo
nie uwzględniające jego apelacji co do pozostałej części kwoty zasądzonej od
niego na rzecz pracodawcy, zawarte jest zaś w punkcie drugim wyroku Sądu
drugiej instancji, w którym oddalono jego apelację w pozostałej części. Ten punkt
rozstrzygnięcia Sądu rozpoznającego apelację pracownika nie został jednak przez
niego w skardze kasacyjnej zaskarżony.
Według przeważającego poglądu doktryny warunkiem zaskarżalności
orzeczenia jest interes skarżącego w takim zaskarżeniu, zachodzący w wypadku
tzw. gravamen. Gravamen polega na niezgodności orzeczenia z żądaniem. Dlatego
też przyjąć należy, że interes w zaskarżeniu orzeczenia zachodzący w razie
niezgodności orzeczenia z żądaniem, czyli w wypadku gravamen, stanowi warunek
dopuszczalności zaskarżalności orzeczenia. Oznacza to, że środek zaskarżenia
jest dopuszczalny w zasadzie tylko od orzeczenia niekorzystnego dla strony.
Na stanowisku takim stoi też Sąd Najwyższy, czego wyrazem są np. postanowienia
z dnia 13 sierpnia 1997 r., I CKN 207/97 (niepubl.) i z dnia 5 września 1997 r.,
4
III CKN 152/97 (LEX nr 50615) oraz wyrok z dnia 20 maja 1999 r., I CKN 1139/97
(OSNC 2000, nr 1, poz. 6). Skarga kasacja wniesiona przez pozwanego w części
dotyczącej wyroku Sądu Okręgowego, którym obniżona została kwota zasądzona
wyrokiem sądu pierwszej instancji, jest zatem niedopuszczalna i jako taka
podlegała odrzuceniu.
Z tych względów na podstawie art. 373 w związku z art. 39821
k.p.c.
orzeczono, jak w sentencji.

III PK 8/08

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia