Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 40/08
POSTANOWIENIE
Dnia 17 lipca 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosław Bączyk
w sprawie ze skargi W. J. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 15 lutego 2006 r., sygn. akt I ACa (…), wydanego w
sprawie z powództwa W. J.
przeciwko Telewizji (...) S.A. w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 lipca 2008 r.,
odrzuca skargę; nie obciąża powoda kosztami postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powód wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 15 lutego 2006 r. w całości oraz Sądu Okręgowego z
dnia 6 kwietnia 2005 r. w części dotyczącej wydania uzyskanej korzyści z tytułu
naruszenia przez pozwaną autorskich praw majątkowych powoda. Stwierdzał, że oba te
wyroki naruszają przepisy prawa autorskiego, tj. art. 17, 53, 70 ust. 2, 79 ust. 1 i ust. 70
ust. 1, przepisy kodeksu cywilnego, tj. art. 58 k.c. i art. 73 § 1 k.c., oraz przepisy k.p.c.,
tj. art. 217 k.p.c. i art. 328 § 2 k.p.c., art. 380 k.p.c., art. 274 § 1 k.p.c., art. 276 § 2 k.p.c.,
art. 225 k.p.c., art. 370 k.p.c., art. 373 k.p.c., art. 378 k.p.c. i art. 389 k.p.c. W skardze
znalazł się dłuższy wywód, w którym przedstawiono „szkody spowodowane wydaniem
niezgodnych z prawem orzeczeń i przewlekaniem postępowania”. Skarżący starał się
wskazać na to, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest obecnie możliwe.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem orzeczenia sądowego może
obejmować tylko rozstrzygnięcia prawomocne sądu drugiej instancji, a w sytuacjach
wyjątkowych – także prawomocne orzeczenia Sądu pierwszej instancji (art. 4241
§ 1 i §
2 k.p.c.). Z sentencji wyroku Sądu Okręgowego z dnia 6 kwietnia 2005 r. wynika to, że
oddalono powództwo powoda także w zakresie obejmującym żądanie wydania
uzyskanej korzyści z tytułu naruszenia jego autorskich praw majątkowych. Powód
zaskarżył apelację to rozstrzygnięcia Sądu Okręgowego [k. (…) akt sprawy], a Sąd
Apelacyjny wyrokiem z dnia 15 lutego 2006 r. oddalił apelację powoda w tym zakresie
(pkt 2 tego wyroku). Oznacza to, że skargą powoda mógł być tylko objęty wyrok Sądu
Apelacyjnego z dnia 15 lutego 2006 r., ponieważ w nim ostatecznie rozstrzygnięto
(negatywnie) o eksponowanym w skardze żądaniu.
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać m.in. uprawdopodobnienie wyrządzenia
szkody spowodowanej wydaniem orzeczenia, którego skarga dotyczy. W judykaturze
Sądu Najwyższego akcentuje się to, że przewidziany w tym przepisie wymóg
uprawdopodobnienia szkody polega na złożeniu oświadczenia, że szkoda już nastąpiła
o określonym rozmiarze i w określonej postaci. Niezbędne jest przy tym
przeprowadzenie przekonywającego wywodu wskazującego także czas powstania
szkody oraz związek przyczynowy pomiędzy nią a wydaniem zaskarżonego orzeczenia
(por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 28 listopada 2006 r., III CNP 55/06,
nieopubl.). Tego wymagania na pewno nie spełnia ta część skargi, w której
zamieszczono oświadczenie o „szkodach spowodowanych wydaniem niezgodnym z
prawem orzeczeń i przewlekaniem postępowania”. Podano tu bowiem jedynie ogólny
opis sytuacji życiowej i finansowej powoda w okresie od 2000 r. do chwili obecnej, w
której nawet nie podjęto próby wykazania istnienia kauzalnego związku przyczynowego
pomiędzy szkodą powoda a prawomocnym rozstrzygnięciem objętym skargą. Przepis
art. 4245
§ 1 pkt 1 k.p.c. nie obejmuje, oczywiście, szkody polegającej na „przewlekaniu
postępowania”. Niespełnienie zatem wymogów skargi przewidzianych w tym
postępowaniu powoduje konieczność jej odrzucenia (art. 4248
§ 1 k.p.c.).
O kosztach postępowania orzeczono przy uwzględnieniu art. 102 k.p.c.