Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CNP 29/08
POSTANOWIENIE
Dnia 5 września 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marian Kocon (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Gerard Bieniek
SSA Dariusz Dończyk
w sprawie ze skargi M. T., B. R., B. M. i M. M. o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 7 września 2007 r., sygn. akt VI
Co (…), wydanego w sprawie z wniosku M. T., B. R., B. M. i M. M.
przy uczestnictwie Skarbu Państwa - Wojewody X.
o zawezwanie do próby ugodowej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 września 2008 r.,
oddala skargę; odstępuje od obciążenia wnioskodawców kosztami postępowania
ze skargi na rzecz Skarbu Państwa - Wojewody X.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 7 września 2007 r. zasądził na rzecz
Skarbu Państwa - Wojewody X. od wnioskodawców koszty postępowania wywołane
próbą ugodową w oparciu o art. 98 k.p.c., biorąc za podstawę ich obliczenia stawki
minimalne określone w § 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września
2002 r. w spawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z rzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze
zm.: dalej: „rozporządzenia”).
Wnioskodawcy zaskarżyli to postanowienie skargą o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zgodnie z art. 186 § 1 k.p.c. obowiązek zwrotu kosztów postępowania
wywołanych próbą ugodową obciąża wnioskodawcę, jeżeli nie stawi się na posiedzenie
pojednawcze. W literaturze przedmiotu przyjmuje się, że wysokość tych kosztów
powinna być ustalona na podstawie założeń art. 98 § 2 i 3 k.p.c. (M. Jędrzejewska, w:
Komentarz do Kodeksu postępowania cywilnego, Warszawa 2006, s. 437). Sąd
Rejonowy na gruncie tego stanowiska uznał, że wezwanemu Skarbowi Państwa należy
się zwrot kosztów postępowania wywołanych próbą ugodową w wysokości
wynagrodzenia adwokata według stawek minimalnych określonych w § 6
rozporządzenia.
Przepis art. 4241
§ 2 k.p.c. umożliwia zaskarżenie prawomocnych orzeczeń
wydanych nie tylko przez sądy drugiej, ale i pierwszej instancji. W tym wypadku
dopuszczalność skargi warunkuje okoliczność, że nie jest już możliwe skorzystanie z
innych środków prawnych. Wyjątek ten uzasadniony jest szczególnym charakterem
podstaw w postaci naruszenia podstawowych zasad porządku prawnego lub
konstytucyjnych wolności albo praw człowieka i obywatela.
Wbrew twierdzeniu skarżących zasądzenie na rzecz Skarbu Państwa kosztów
wywołanych próbą ugodową w wysokości wynagrodzenia adwokata według stawek
minimalnych określonych w § 6 rozporządzenia nie narusza prawa skarżących do sądu.
Skarżący pomijają, że było ono wynikiem nie stawienia się ich na posiedzenie sądu.
Przyjęte zaś przez Sąd Rejonowy stanowisko, że Skarbowi Państwa należy się zwrot
tych kosztów w orzeczonej wysokości nie stanowi rażącego naruszenia prawa. Nie
sposób bowiem pominąć, że u jego podłoża legła wskazana wypowiedź w literaturze, a
co za tym idzie, mieści się ono w pewnych dopuszczalnych granicach interpretacji
przepisów prawa procesowego.
Z tych przyczyn orzeczono, jak w sentencji (art. 42411
§ 1 k.p.c.).