IV CZ 70/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-05-2014
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 70/08
POSTANOWIENIE
Dnia 4 września 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
ze skargi powódki
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego z dnia 8 czerwca 2004 r., sygn. akt I ACa (…),
w sprawie z powództwa B. R.
przeciwko Samodzielnemu Publicznemu Szpitalowi Klinicznemu Akademii Medycznej w
B.
o zadośćuczynienie, odszkodowanie i rentę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 września 2008 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 7 maja 2008 r., sygn.
akt I ACa (…),
oddala zażalenie
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny zaskarżonym postanowieniem odrzucił skargę o wznowienie
postępowania w sprawie I ACa (…), zakończonej wyrokiem tego Sądu z dnia 8 czerwca
2004 r. uznając, że została wniesiona po terminie i nie opiera się o ustawową podstawę
wznowienia.
W zażaleniu na to postanowienie skarżąca zarzuciła naruszenie art. 403 § 2, 407
§ 1 oraz art. 410 § 1 i 2 k.p.c. i wniosła o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Jako podstawę wznowienia postępowania skarżąca powołała nowy dowód w
postaci opinii biegłego sporządzonej w postępowaniu karnym i wskazała, że o treści tej
opinii dowiedziała się w dniu 2 lipca 2007 r. Bezspornym jest, że skarga o wznowienie
postępowania została wniesiona w dniu 3 października 2007 r. Usprawiedliwione było
zatem stanowisko Sądu Apelacyjnego, że skarga została wniesiona po upływie terminu
określonego w art. 407 § 1 k.p.c. Rozpoczął on bowiem bieg w dniu, w którym skarżąca
dowiedziała się o podstawie wznowienia, a było nią ujawnienie nowego dowodu. Dla
biegu tego terminu nie miało znaczenia, że postępowanie karne w dniu 2 lipca 2007 r.
nie było jeszcze prawomocnie zakończone, na co trafnie zwrócił uwagę Sąd drugiej
instancji.
Usprawiedliwione było również jego stanowisko, że wspomniany wyżej dowód z
opinii biegłego nie stanowił nowego dowodu w rozumieniu art. 403 § 2 k.p.c. Opinia ta
została sporządzona bezspornie już po zakończeniu postępowania, którego dotyczyła
skarga o wznowienie. Art. 403 § 2 k.p.c. odnosi się zaś jedynie do dowodów, z których
strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu i które mogły mieć wpływ na
jego wynik. Hipoteza tego przepisu zakłada zatem, że podstawę wznowienia
postępowania może stanowić wyłącznie dowód, który istniał przed prawomocnym
zakończeniem postępowania w sprawie.
Z tego względu usprawiedliwiona była ocena, że skarga nie opierała się o
ustawową podstawę wznowienia, mimo że samo jej sformułowanie było prawidłowe, co
uzasadniało również jej odrzucenie na podstawie art. 410 § 1 k.p.c.
Uwzględniając powyższe Sąd Najwyższy oddalił zażalenie jako pozbawione
uzasadnionych podstaw, w oparciu o treść art. 3941
§ 3 i 39814
k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 4 września 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
ze skargi powódki
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego z dnia 8 czerwca 2004 r., sygn. akt I ACa (…),
w sprawie z powództwa B. R.
przeciwko Samodzielnemu Publicznemu Szpitalowi Klinicznemu Akademii Medycznej w
B.
o zadośćuczynienie, odszkodowanie i rentę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 4 września 2008 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 7 maja 2008 r., sygn.
akt I ACa (…),
oddala zażalenie
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny zaskarżonym postanowieniem odrzucił skargę o wznowienie
postępowania w sprawie I ACa (…), zakończonej wyrokiem tego Sądu z dnia 8 czerwca
2004 r. uznając, że została wniesiona po terminie i nie opiera się o ustawową podstawę
wznowienia.
W zażaleniu na to postanowienie skarżąca zarzuciła naruszenie art. 403 § 2, 407
§ 1 oraz art. 410 § 1 i 2 k.p.c. i wniosła o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Jako podstawę wznowienia postępowania skarżąca powołała nowy dowód w
postaci opinii biegłego sporządzonej w postępowaniu karnym i wskazała, że o treści tej
opinii dowiedziała się w dniu 2 lipca 2007 r. Bezspornym jest, że skarga o wznowienie
postępowania została wniesiona w dniu 3 października 2007 r. Usprawiedliwione było
zatem stanowisko Sądu Apelacyjnego, że skarga została wniesiona po upływie terminu
określonego w art. 407 § 1 k.p.c. Rozpoczął on bowiem bieg w dniu, w którym skarżąca
dowiedziała się o podstawie wznowienia, a było nią ujawnienie nowego dowodu. Dla
biegu tego terminu nie miało znaczenia, że postępowanie karne w dniu 2 lipca 2007 r.
nie było jeszcze prawomocnie zakończone, na co trafnie zwrócił uwagę Sąd drugiej
instancji.
Usprawiedliwione było również jego stanowisko, że wspomniany wyżej dowód z
opinii biegłego nie stanowił nowego dowodu w rozumieniu art. 403 § 2 k.p.c. Opinia ta
została sporządzona bezspornie już po zakończeniu postępowania, którego dotyczyła
skarga o wznowienie. Art. 403 § 2 k.p.c. odnosi się zaś jedynie do dowodów, z których
strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu i które mogły mieć wpływ na
jego wynik. Hipoteza tego przepisu zakłada zatem, że podstawę wznowienia
postępowania może stanowić wyłącznie dowód, który istniał przed prawomocnym
zakończeniem postępowania w sprawie.
Z tego względu usprawiedliwiona była ocena, że skarga nie opierała się o
ustawową podstawę wznowienia, mimo że samo jej sformułowanie było prawidłowe, co
uzasadniało również jej odrzucenie na podstawie art. 410 § 1 k.p.c.
Uwzględniając powyższe Sąd Najwyższy oddalił zażalenie jako pozbawione
uzasadnionych podstaw, w oparciu o treść art. 3941
§ 3 i 39814
k.p.c.