I CZ 77/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:30-05-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 77/08
POSTANOWIENIE
Dnia 17 października 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie z powództwa R. W.
przeciwko R. S. i T. S.
o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną, po rozpoznaniu na posiedzeniu
niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 października 2008 r., zażalenia pozwanych na
postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 19 maja 2008 r., sygn. akt VI ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 19 maja 2008 r. odrzucił zażalenie
pozwanych na postanowienie tegoż Sądu z dnia 25 kwietnia 2008 r. o odrzuceniu skargi
kasacyjnej. Sąd Apelacyjny wskazał, że przyznane pozwanym częściowe zwolnienie od
opłaty od skargi kasacyjnej (ponad kwotę 1.000 zł) nie rozciąga się na pozostałe opłaty i
wydatki. Pełnomocnik pozwanych, wnosząc zażalenie na postanowienie o odrzuceniu
skargi kasacyjnej zobowiązany, był zatem uiścić opłatę od tego środka odwoławczego w
wysokości przewidzianej w art. 19 ust. 3 pkt 2 w związku z art. 18 i art. 13 ustawy z dnia
28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398
ze zm.), tj. w kwocie 5.000 zł, stanowiącej 1/5 część opłaty od skargi kasacyjnej.
Tymczasem wniósł on opłatę w wysokości 1.000 zł, co – stosownie do treści art. 1302
§
3 k.p.c. – skutkować musi odrzucenie zażalenia.
2
W zażaleniu na powyższe postanowienie pozwani wnieśli o jego uchylenie,
podnosząc zarzut naruszenia art. 1302
§ 3 k.p.c. W ocenie skarżących, przyznane im już
częściowe zwolnienie od kosztów sądowych obejmuje także opłatę od zażalenia na
postanowienie odrzucające skargę kasacyjną.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 101 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o
kosztach sądowych w sprawach cywilnych, częściowe zwolnienie od kosztów sądowych
może polegać na zwolnieniu od poniesienia albo ułamkowej lub procentowej ich części,
albo określonej ich kwoty, albo niektórych opłat lub wydatków. Postanowieniem z dnia
28 sierpnia 2008 r. pozwani zostali zwolnieni z obowiązku poniesienia opłaty od skargi
kasacyjnej ponad kwotę 1.000 zł, zaś ich dalej idący wniosek został oddalony. Treść
tego orzeczenia jednoznacznie określa zakres przyznanego pozwanym zwolnienia od
kosztów sądowych i – wbrew ich zapatrywaniu – nie wymaga wykładni. Skoro pozwani
zwolnieni zostali jedynie od obowiązku poniesienia jednego rodzaju opłaty (od skargi
kasacyjnej) w granicach określonych konkretną kwotą, to nie ulega wątpliwości – jak
trafnie stwierdził Sąd Apelacyjny - że zobowiązani są oni do poniesienia innych opłat i
wydatków.
W konsekwencji trzeba uznać za prawidłową ocenę Sądu Apelacyjnego, że
pełnomocnik pozwanych, wnosząc zażalenie na postanowienie odrzucające skargę
kasacyjną, nie wykonał obowiązku uiszczenia opłaty należnej od tego zażalenia.
Zaniechanie tego obowiązku usprawiedliwiało odrzucenie zażalenia. Zarzut naruszenia
art. 1302
§ 3 k.p.c. okazał się zatem chybiony.
Z przytoczonych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z
art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 17 października 2008 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
SSN Kazimierz Zawada
w sprawie z powództwa R. W.
przeciwko R. S. i T. S.
o uznanie czynności prawnej za bezskuteczną, po rozpoznaniu na posiedzeniu
niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 października 2008 r., zażalenia pozwanych na
postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 19 maja 2008 r., sygn. akt VI ACa (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 19 maja 2008 r. odrzucił zażalenie
pozwanych na postanowienie tegoż Sądu z dnia 25 kwietnia 2008 r. o odrzuceniu skargi
kasacyjnej. Sąd Apelacyjny wskazał, że przyznane pozwanym częściowe zwolnienie od
opłaty od skargi kasacyjnej (ponad kwotę 1.000 zł) nie rozciąga się na pozostałe opłaty i
wydatki. Pełnomocnik pozwanych, wnosząc zażalenie na postanowienie o odrzuceniu
skargi kasacyjnej zobowiązany, był zatem uiścić opłatę od tego środka odwoławczego w
wysokości przewidzianej w art. 19 ust. 3 pkt 2 w związku z art. 18 i art. 13 ustawy z dnia
28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398
ze zm.), tj. w kwocie 5.000 zł, stanowiącej 1/5 część opłaty od skargi kasacyjnej.
Tymczasem wniósł on opłatę w wysokości 1.000 zł, co – stosownie do treści art. 1302
§
3 k.p.c. – skutkować musi odrzucenie zażalenia.
2
W zażaleniu na powyższe postanowienie pozwani wnieśli o jego uchylenie,
podnosząc zarzut naruszenia art. 1302
§ 3 k.p.c. W ocenie skarżących, przyznane im już
częściowe zwolnienie od kosztów sądowych obejmuje także opłatę od zażalenia na
postanowienie odrzucające skargę kasacyjną.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 101 ust. 2 zdanie pierwsze ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o
kosztach sądowych w sprawach cywilnych, częściowe zwolnienie od kosztów sądowych
może polegać na zwolnieniu od poniesienia albo ułamkowej lub procentowej ich części,
albo określonej ich kwoty, albo niektórych opłat lub wydatków. Postanowieniem z dnia
28 sierpnia 2008 r. pozwani zostali zwolnieni z obowiązku poniesienia opłaty od skargi
kasacyjnej ponad kwotę 1.000 zł, zaś ich dalej idący wniosek został oddalony. Treść
tego orzeczenia jednoznacznie określa zakres przyznanego pozwanym zwolnienia od
kosztów sądowych i – wbrew ich zapatrywaniu – nie wymaga wykładni. Skoro pozwani
zwolnieni zostali jedynie od obowiązku poniesienia jednego rodzaju opłaty (od skargi
kasacyjnej) w granicach określonych konkretną kwotą, to nie ulega wątpliwości – jak
trafnie stwierdził Sąd Apelacyjny - że zobowiązani są oni do poniesienia innych opłat i
wydatków.
W konsekwencji trzeba uznać za prawidłową ocenę Sądu Apelacyjnego, że
pełnomocnik pozwanych, wnosząc zażalenie na postanowienie odrzucające skargę
kasacyjną, nie wykonał obowiązku uiszczenia opłaty należnej od tego zażalenia.
Zaniechanie tego obowiązku usprawiedliwiało odrzucenie zażalenia. Zarzut naruszenia
art. 1302
§ 3 k.p.c. okazał się zatem chybiony.
Z przytoczonych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku z
art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.