V KK 116/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
WYROK Z DNIA 5 LISTOPADA 2008 R.
V KK 116/08
Punktem wyjścia dla określenia wysokości stawki dziennej grzywny
orzekanej za przestępstwa skarbowe (art. 23 § 3 k.k.s.), jest wysokość mi-
nimalnego wynagrodzenia w czasie popełnienia przypisanego czynu.
Przewodniczący: sędzia SN P. Hofmański (sprawozdawca).
Sędziowie SN: A. Kapłon, D. Świecki.
Prokurator Prokuratury Krajowej: B. Drozdowska.
Sąd Najwyższy w sprawie Mieczysława S., skazanego z art. 83 § 1
k.k.s., po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 5 listopada 2008
r., kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść ska-
zanego od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 11 stycznia 2008 r.,
zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w S. z dnia 24 października 2007
r.,
u c h y l i ł zaskarżony wyrok w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze i
sprawę p r z e k a z a ł Sądowi Okręgowemu w G. do ponownego rozpo-
znania w postępowaniu odwoławczym.
U Z A S A D N I E N I E
Prokurator Generalny zaskarżył na niekorzyść skazanego Mieczy-
sława S. wyrok Sądu Okręgowego w G. z dnia 11 stycznia 2008 r., w czę-
ści dotyczącej orzeczenia o karze. W kasacji podniesiono zarzut rażącej
2
obrazy art. 23 § 3 k.k.s., polegającej na zmianie wyroku Sądu Rejonowego
w S. z dnia 24 października 2007 r., poprzez złagodzenie orzeczonej kary
grzywny do 50 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki
na 20 zł, podczas gdy zgodnie z wymienionym przepisem stawka dzienna
grzywny nie może być niższa od jednej trzydziestej części minimalnego
wynagrodzenia, a tym samym stawka dzienna orzeczonej przez Sąd
grzywny nie mogła być niższa od kwoty 37,53 zł.
Opierając się na tym zarzucie skarżący wniósł o uchylenie zaskarżo-
nego wyroku w części dotyczącej kary i przekazanie sprawy w tym zakresie
Sądowi Okręgowemu w G. do ponownego rozpoznania w postępowaniu
odwoławczym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest zasadna. Autor kasacji sugeruje, że zgodnie z § 1 rozpo-
rządzenia Rady Ministrów z dnia 11 listopada 2007 r. w sprawie wysokości
minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2008 r. (Dz. U. Nr 171, poz. 1209),
stawka ta w dniu orzekania przez Sąd odwoławczy wynosiła 1126 zł. Sąd
Okręgowy w G. nie mógł określić jej zatem na kwotę niższą niż 37, 53 zł.
Ustalając jej wysokość na 20 zł rażąco naruszył art. 23 § 3 k.k.s., a uchy-
bienie to miało wpływ na treść orzeczenia.
Wywód powyższy jest trafny, co do faktu naruszenia art. 23 § 3 k.k.s.
i konsekwencji tego naruszenia. Zdaniem Sądu Najwyższego dla określe-
nia wysokości stawki dziennej nie może być miarodajna wysokość najniż-
szego wynagrodzenia w dniu orzekania przez sąd, lecz wysokość ta w dniu
popełnienia przypisanego oskarżonemu czynu. W świetle art. 23 § 3 k.k.s.
w brzmieniu poprzedzającym wejście w życie nowelizującej ten przepis z
dniem 17 grudnia 2005 r. ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. (Dz. U Nr 178, poz.
1479), podstawą określenia stawki dziennej była wysokość najniższego
miesięcznego wynagrodzenia w czasie orzekania w pierwszej instancji.
Obecnie, od dnia wejścia w życie wspomnianej noweli, niezależnie od
3
wskazania na minimalne (a nie najniższe) wynagrodzenie, zrezygnowano z
zastrzeżenia, że ocena powinna nastąpić przy uwzględnieniu owej wyso-
kości w dniu orzekania w pierwszej instancji. Zdaniem Sądu Najwyższego,
nie może to oznaczać, że intencją ustawodawcy było wskazanie na potrze-
bę określania wysokości stawki dziennej przy uwzględnieniu zarówno chwili
orzekania w pierwszej instancji, jak i w instancji odwoławczej. Cel wskaza-
nej tu zmiany sprowadza się do uniezależnienia surowości grożącej oskar-
żonemu kary od tego, kiedy wydane zostaje orzeczenie. W konsekwencji
zasadne jest przyjęcie, że punktem wyjścia dla określenia wysokości stawki
dziennej grzywny orzekanej za przestępstwa skarbowe (art. 23 § 3 k.k.s.),
jest wysokość minimalnego wynagrodzenia w czasie popełnienia przypisa-
nego czynu.
Ponieważ Mieczysław S. dopuścił się zarzucanego mu czynu w okre-
sie od dnia 7 stycznia 2005 r. do dnia 28 września 2006 r., miarodajną
kwotą dla określenia grzywny jest stawka minimalnego wynagrodzenia
określona na rok 2006. Zgodnie z § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z
dnia 13 września 2005 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia
za pracę w 2006 r. (Dz. U., Nr 177, poz. 1469) wynagrodzenie to wynosiło
899,10 zł. W konsekwencji, wysokość stawki dziennej grzywny wymierzo-
nej Mieczysławowi S. nie może być niższa niż 29,64 zł.
Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wy-
rok w części dotyczącej orzeczenia o karze i w tym zakresie przekazał
sprawę Sądowi Okręgowemu w G. do ponownego rozpoznania w postę-
powaniu odwoławczym. Ponownie określając wysokość stawki dziennej
wymierzonej oskarżonemu kary grzywny, Sąd Okręgowy związany będzie
zapatrywaniem prawnym wyrażonym przez Sąd Najwyższy w niniejszym
orzeczeniu (art. 442 § 3 w zw. z art. 518 k.p.k.).
V KK 116/08
Punktem wyjścia dla określenia wysokości stawki dziennej grzywny
orzekanej za przestępstwa skarbowe (art. 23 § 3 k.k.s.), jest wysokość mi-
nimalnego wynagrodzenia w czasie popełnienia przypisanego czynu.
Przewodniczący: sędzia SN P. Hofmański (sprawozdawca).
Sędziowie SN: A. Kapłon, D. Świecki.
Prokurator Prokuratury Krajowej: B. Drozdowska.
Sąd Najwyższy w sprawie Mieczysława S., skazanego z art. 83 § 1
k.k.s., po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 5 listopada 2008
r., kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść ska-
zanego od wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 11 stycznia 2008 r.,
zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w S. z dnia 24 października 2007
r.,
u c h y l i ł zaskarżony wyrok w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze i
sprawę p r z e k a z a ł Sądowi Okręgowemu w G. do ponownego rozpo-
znania w postępowaniu odwoławczym.
U Z A S A D N I E N I E
Prokurator Generalny zaskarżył na niekorzyść skazanego Mieczy-
sława S. wyrok Sądu Okręgowego w G. z dnia 11 stycznia 2008 r., w czę-
ści dotyczącej orzeczenia o karze. W kasacji podniesiono zarzut rażącej
2
obrazy art. 23 § 3 k.k.s., polegającej na zmianie wyroku Sądu Rejonowego
w S. z dnia 24 października 2007 r., poprzez złagodzenie orzeczonej kary
grzywny do 50 stawek dziennych, przy ustaleniu wysokości jednej stawki
na 20 zł, podczas gdy zgodnie z wymienionym przepisem stawka dzienna
grzywny nie może być niższa od jednej trzydziestej części minimalnego
wynagrodzenia, a tym samym stawka dzienna orzeczonej przez Sąd
grzywny nie mogła być niższa od kwoty 37,53 zł.
Opierając się na tym zarzucie skarżący wniósł o uchylenie zaskarżo-
nego wyroku w części dotyczącej kary i przekazanie sprawy w tym zakresie
Sądowi Okręgowemu w G. do ponownego rozpoznania w postępowaniu
odwoławczym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest zasadna. Autor kasacji sugeruje, że zgodnie z § 1 rozpo-
rządzenia Rady Ministrów z dnia 11 listopada 2007 r. w sprawie wysokości
minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2008 r. (Dz. U. Nr 171, poz. 1209),
stawka ta w dniu orzekania przez Sąd odwoławczy wynosiła 1126 zł. Sąd
Okręgowy w G. nie mógł określić jej zatem na kwotę niższą niż 37, 53 zł.
Ustalając jej wysokość na 20 zł rażąco naruszył art. 23 § 3 k.k.s., a uchy-
bienie to miało wpływ na treść orzeczenia.
Wywód powyższy jest trafny, co do faktu naruszenia art. 23 § 3 k.k.s.
i konsekwencji tego naruszenia. Zdaniem Sądu Najwyższego dla określe-
nia wysokości stawki dziennej nie może być miarodajna wysokość najniż-
szego wynagrodzenia w dniu orzekania przez sąd, lecz wysokość ta w dniu
popełnienia przypisanego oskarżonemu czynu. W świetle art. 23 § 3 k.k.s.
w brzmieniu poprzedzającym wejście w życie nowelizującej ten przepis z
dniem 17 grudnia 2005 r. ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. (Dz. U Nr 178, poz.
1479), podstawą określenia stawki dziennej była wysokość najniższego
miesięcznego wynagrodzenia w czasie orzekania w pierwszej instancji.
Obecnie, od dnia wejścia w życie wspomnianej noweli, niezależnie od
3
wskazania na minimalne (a nie najniższe) wynagrodzenie, zrezygnowano z
zastrzeżenia, że ocena powinna nastąpić przy uwzględnieniu owej wyso-
kości w dniu orzekania w pierwszej instancji. Zdaniem Sądu Najwyższego,
nie może to oznaczać, że intencją ustawodawcy było wskazanie na potrze-
bę określania wysokości stawki dziennej przy uwzględnieniu zarówno chwili
orzekania w pierwszej instancji, jak i w instancji odwoławczej. Cel wskaza-
nej tu zmiany sprowadza się do uniezależnienia surowości grożącej oskar-
żonemu kary od tego, kiedy wydane zostaje orzeczenie. W konsekwencji
zasadne jest przyjęcie, że punktem wyjścia dla określenia wysokości stawki
dziennej grzywny orzekanej za przestępstwa skarbowe (art. 23 § 3 k.k.s.),
jest wysokość minimalnego wynagrodzenia w czasie popełnienia przypisa-
nego czynu.
Ponieważ Mieczysław S. dopuścił się zarzucanego mu czynu w okre-
sie od dnia 7 stycznia 2005 r. do dnia 28 września 2006 r., miarodajną
kwotą dla określenia grzywny jest stawka minimalnego wynagrodzenia
określona na rok 2006. Zgodnie z § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z
dnia 13 września 2005 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia
za pracę w 2006 r. (Dz. U., Nr 177, poz. 1469) wynagrodzenie to wynosiło
899,10 zł. W konsekwencji, wysokość stawki dziennej grzywny wymierzo-
nej Mieczysławowi S. nie może być niższa niż 29,64 zł.
Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wy-
rok w części dotyczącej orzeczenia o karze i w tym zakresie przekazał
sprawę Sądowi Okręgowemu w G. do ponownego rozpoznania w postę-
powaniu odwoławczym. Ponownie określając wysokość stawki dziennej
wymierzonej oskarżonemu kary grzywny, Sąd Okręgowy związany będzie
zapatrywaniem prawnym wyrażonym przez Sąd Najwyższy w niniejszym
orzeczeniu (art. 442 § 3 w zw. z art. 518 k.p.k.).