SNO 88/08
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:22-01-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
POSTANOWIENIE Z DNIA 18 LISTOPADA 2008 R.
SNO 88/08
Przewodniczący: sędzia SN Antoni Kapłon.
Sędziowie SN: Zbigniew Korzeniowski, Antoni Górski (sprawozdawca).
S ą d N a j w y ż s z y – S ą d D y s c y p l i n a r n y w sprawie sędziego
Sądu Rejonowego po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2008 r. wniosku Sądu
Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego w A. z dnia 28 października 2008 r., sygn. (...)
p o s t a n o w i ł : p r z e k a z a ć s p r a w ę s ę d z i e g o S ą d u
R e j o n o w e g o d o m e r y t o r y c z n e g o r o z p o z n a n i a S ą d o w i
A p e l a c y j n e m u – S ą d o w i D y s c y p l i n a r n e m u w B .
U z a s a d n i e n i e
Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny w A., rozpoznający sprawę sędziego Sądu
Rejonowego w A., obwinionego z art. 107 § 1 oraz § 1 pkt 1 u.s.p., wystąpił na
podstawie art. 37 k.p.k. w zw. z art. 128 u.s.p. z wnioskiem o jej przekazanie do
merytorycznego rozpoznania innemu sądowi dyscyplinarnemu.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Obwinionemu sędziemu Sądu Rejonowego postawiono zarzuty uchybienia
godności sprawowanego urzędu na skutek prezentowania nieuzasadnionej postawy
roszczeniowej i kierowania w sposób nieodpowiedni niesłusznych zarzutów
niesprawiedliwego przydzielania spraw, co pociągało za sobą konieczność
podejmowania działań kontrolnych, dezorganizujących pracę całego wydziału, a nadto
zarzuty obraźliwego odnoszenia się do przełożonych, wyrażenie podejrzenia o
naruszeniu prawa przez prezesa sądu oraz nieodbierania korespondencji urzędowej z
oddziału administracyjnego sądu. Właściwym miejscowo sądem do rozpoznania tej
sprawy jest Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny w A.
Artykuł 37 k.p.k. pozwala Sądowi Najwyższemu na wyłączenie sprawy spod
kompetencji właściwego sądu i przekazanie jej do merytorycznego rozpoznania
innemu sądowi równorzędnemu, „jeżeli wymaga tego dobro wymiaru
sprawiedliwości.” Jest rzeczą jasną, że o tym, czy zachodzi tak ogólnikowo
sformułowana przesłanka, warunkująca dopuszczalność zmiany właściwości sądu,
rozstrzygają okoliczności konkretnej sprawy.
Podłożem zarzutów, o które został w sprawie niniejszej obwiniony sędzia Sądu
Rejonowego jest jego skonfliktowanie z miejscowym środowiskiem sędziowskim oraz
2
zgłaszane przez niego pretensje w stosunku do przełożonych. Już samo to nie tworzy
należytej atmosfery do prowadzenia jego sprawy dyscyplinarnej przez sędziów z tego
samego okręgu Sądu Apelacyjnego. W dodatku obwiniony zgłasza wątpliwości co do
możliwości zachowania obiektywizmu przy orzekaniu w jego sprawie przez tych
sędziów. Nie mają one, co prawda, rzeczowego uzasadnienia, ale mogą współtworzyć
wokół tej sprawy niepotrzebny klimat emocji, który nie służy dobremu wizerunkowi
wymiaru sprawiedliwości. Należy podkreślić, że na ten środowiskowy kontekst
sprawy zwrócił uwagę Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny w uzasadnieniu wyroku z
dnia 27 czerwca 2008 r., SNO 52/08, uchylającego pierwszy wyrok skazujący
sędziego Sądu Rejonowego i przekazującego sprawę do ponownego rozpoznania.
Z tych względów Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny uznał, że istnieje
podstawa do zmiany właściwości Sądu Dyscyplinarnego pierwszej instancji w A. i na
podstawie art. 37 k.p.k. przekazał niniejszą sprawę do merytorycznego rozpoznania
ościennemu Sądowi Apelacyjnemu w B.
SNO 88/08
Przewodniczący: sędzia SN Antoni Kapłon.
Sędziowie SN: Zbigniew Korzeniowski, Antoni Górski (sprawozdawca).
S ą d N a j w y ż s z y – S ą d D y s c y p l i n a r n y w sprawie sędziego
Sądu Rejonowego po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2008 r. wniosku Sądu
Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego w A. z dnia 28 października 2008 r., sygn. (...)
p o s t a n o w i ł : p r z e k a z a ć s p r a w ę s ę d z i e g o S ą d u
R e j o n o w e g o d o m e r y t o r y c z n e g o r o z p o z n a n i a S ą d o w i
A p e l a c y j n e m u – S ą d o w i D y s c y p l i n a r n e m u w B .
U z a s a d n i e n i e
Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny w A., rozpoznający sprawę sędziego Sądu
Rejonowego w A., obwinionego z art. 107 § 1 oraz § 1 pkt 1 u.s.p., wystąpił na
podstawie art. 37 k.p.k. w zw. z art. 128 u.s.p. z wnioskiem o jej przekazanie do
merytorycznego rozpoznania innemu sądowi dyscyplinarnemu.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Obwinionemu sędziemu Sądu Rejonowego postawiono zarzuty uchybienia
godności sprawowanego urzędu na skutek prezentowania nieuzasadnionej postawy
roszczeniowej i kierowania w sposób nieodpowiedni niesłusznych zarzutów
niesprawiedliwego przydzielania spraw, co pociągało za sobą konieczność
podejmowania działań kontrolnych, dezorganizujących pracę całego wydziału, a nadto
zarzuty obraźliwego odnoszenia się do przełożonych, wyrażenie podejrzenia o
naruszeniu prawa przez prezesa sądu oraz nieodbierania korespondencji urzędowej z
oddziału administracyjnego sądu. Właściwym miejscowo sądem do rozpoznania tej
sprawy jest Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny w A.
Artykuł 37 k.p.k. pozwala Sądowi Najwyższemu na wyłączenie sprawy spod
kompetencji właściwego sądu i przekazanie jej do merytorycznego rozpoznania
innemu sądowi równorzędnemu, „jeżeli wymaga tego dobro wymiaru
sprawiedliwości.” Jest rzeczą jasną, że o tym, czy zachodzi tak ogólnikowo
sformułowana przesłanka, warunkująca dopuszczalność zmiany właściwości sądu,
rozstrzygają okoliczności konkretnej sprawy.
Podłożem zarzutów, o które został w sprawie niniejszej obwiniony sędzia Sądu
Rejonowego jest jego skonfliktowanie z miejscowym środowiskiem sędziowskim oraz
2
zgłaszane przez niego pretensje w stosunku do przełożonych. Już samo to nie tworzy
należytej atmosfery do prowadzenia jego sprawy dyscyplinarnej przez sędziów z tego
samego okręgu Sądu Apelacyjnego. W dodatku obwiniony zgłasza wątpliwości co do
możliwości zachowania obiektywizmu przy orzekaniu w jego sprawie przez tych
sędziów. Nie mają one, co prawda, rzeczowego uzasadnienia, ale mogą współtworzyć
wokół tej sprawy niepotrzebny klimat emocji, który nie służy dobremu wizerunkowi
wymiaru sprawiedliwości. Należy podkreślić, że na ten środowiskowy kontekst
sprawy zwrócił uwagę Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny w uzasadnieniu wyroku z
dnia 27 czerwca 2008 r., SNO 52/08, uchylającego pierwszy wyrok skazujący
sędziego Sądu Rejonowego i przekazującego sprawę do ponownego rozpoznania.
Z tych względów Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny uznał, że istnieje
podstawa do zmiany właściwości Sądu Dyscyplinarnego pierwszej instancji w A. i na
podstawie art. 37 k.p.k. przekazał niniejszą sprawę do merytorycznego rozpoznania
ościennemu Sądowi Apelacyjnemu w B.