Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 127/08
POSTANOWIENIE
Dnia 23 stycznia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Strzelczyk
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 stycznia 2009 r.,
skargi A.Z.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Rejonowego w G. z dnia 13 września 2006r., sygn. akt [...]
wydanego w sprawie z wniosku A.Z.
przy uczestnictwie E.Z.
o podział majątku wspólnego,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy w G. w sprawie z wniosku A.Z. przy udziale E.Z., o podział
majątku wspólnego, orzekł jak w sentencji.
Wnioskodawca wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
powyższego orzeczenia zarzucając mu naruszenie przepisów prawa materialnego
tj. art. 64 ust. 3 Konstytucji oraz prawa procesowego, tj. art. 624 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia, powinna zawierać oznaczenie orzeczenia, od którego
została wniesiona, uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez
wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy, wniosek o stwierdzenie niezgodności
orzeczenia z prawem, przytoczenie podstaw oraz ich uzasadnienie, wskazanie
przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne oraz wykazanie że
wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było
i nie jest możliwe, a ponadto – gdy skargę wniesiono od prawomocnego
orzeczenia sądu pierwszej instancji na podstawie art. 4241
§ 2 k.p.c. – że
występuje wyjątkowy wypadek uzasadniający wniesienie skargi
Wymagania te mają charakter konstrukcyjny i powinny być spełnione
w sposób kumulatywny, zaś skarga niespełniająca któregokolwiek z nich dotknięta
jest tzw. brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania
braków formalnych i podlega odrzuceniu a limine.
W niniejszej sprawie skarga została wniesiona od prawomocnego
orzeczenia Sądu pierwszej instancji, zaś skarżący nie tylko, że nie wykazał, że
w sprawie zachodzi wyjątkowy wypadek uzasadniający wniesienie skargi (art. 4248
§ 2 k.p.c.), ale również nie powołał się na tą okoliczność, co przesądza, że skarga
dotknięta jest brakiem elementu konstrukcyjnego i z tego względu podlega
odrzuceniu.
Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1
w zw. z art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. orzekł jak w sentencji.