Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CSK 517/08
POSTANOWIENIE
Dnia 30 stycznia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z powództwa S.K. i A.K.
przeciwko J.K.
o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli,
oraz w sprawie z powództwa J.K.
przeciwko S.K. i A.K.
o ustalenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 30 stycznia 2009 r.,
na skutek skargi kasacyjnej pozwanego J.K.
od wyroku Sądu Okręgowego w E.
z dnia 14 maja 2008 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę kasacyjną.
2
Uzasadnienie
Pozwany wniósł skargę kasacyjną od wyroku Sądu odwoławczego
oddalającego jego apelację od wyroku Sądu pierwszej instancji uwzględniającego
powództwo główne i oddalającego powództwo wzajemne skarżącego. W skardze
kasacyjnej pozwanego określono wartość przedmiotu zaskarżenia na kwotę łączną
50.000 zł, z której 25.000 zł obejmuje wartość przedmiotu zaskarżenia w sprawie
o ustalenie, a kolejne 25.000 zł określa wartość przedmiotu zaskarżenia w sprawie
o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Skarga kasacyjna jest niedopuszczalna ze względu na wartość przedmiotu
zaskarżenia niższą od wartości przesądzającej o dopuszczalności skargi kasacyjnej
w sprawach o prawa majątkowe, a określonej w art. 3982
§ 1 k.p.c. na poziomie
50.000 zł.
Zgodnie z utrwalonym już orzecznictwem, ocena dopuszczalności skargi
kasacyjnej ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 3982
§ 1 k.p.c.)
powinna być odniesiona odrębnie do rozstrzygnięcia sądu drugiej instancji
o powództwie głównym i o powództwie wzajemnym. Jeżeli więc w skardze
kasacyjnej kwestionuje się rozstrzygnięcie zarówno o powództwie głównym, jak
i o powództwie wzajemnym, to wartość przedmiotu zaskarżenia ustala się osobno
dla każdego z tych powództw (postanowienie SN z dnia 15 maja 2007 r., V CZ
35/07, niepubl.; postanowienie SN z dnia 12 kwietnia 2007 r., I PK 15/07, OSNP
2008 r., nr 15-16, poz. 225). Również w razie łącznego orzeczenia zapadłego
w sprawach połączonych do wspólnego rozpoznania ocena dopuszczalności
zaskarżenia go skargą kasacyjną musi być przeprowadzona w odniesieniu do
każdej z połączonych spraw z osobna (wyrok SN z dnia 6 października 2006 r.,
V CSK 206/06, niepubl.; wyrok SN z dnia 22 września 1967 r., I CR 158/67, OSNC
1968, nr 6, poz. 105).
W tej sytuacji Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji, działając na podstawie
art. 3986
§ 3 w zw. z art. 3982
§ 1 k.p.c.