IV CZ 11/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-08-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 11/09
POSTANOWIENIE
Dnia 26 lutego 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
SSN Zbigniew Strus
w sprawie ze skargi pozwanej B.S.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego
z dnia 19 stycznia 2005 r., sygn. akt [...]
w sprawie z powództwa PKO Banku SA
przeciwko B.S.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 lutego 2009 r.,
zażalenia pozwanej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 12 grudnia 2008 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd drugiej instancji, postanowieniem z dnia 12 grudnia 2008 r., odrzucił
skargę kasacyjną pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 28 sierpnia 2008
r. Stwierdził, że pozwana została częściowo zwolniona od opłaty od skargi
kasacyjnej, a wezwana do uiszczenia opłaty w części, w której nie uzyskała
zwolnienia, opłaty tej nie uiściła.
W zażaleniu zaskarżającym w całości powyższe postanowienie pozwana
wniosła o jego zmianę w całości „... poprzez przyjęcie skargi do rozpoznania ...”,
ewentualnie domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego
rozpoznania, a także uchylenia postanowienia oddalającego wniosek o zwolnienie
od kosztów sądowych od skargi kasacyjnej.
W uzasadnieniu zażalenia odwołała się do szczegółowej argumentacji
zawartej we wniosku z dnia 20 października 2008 r. o zwolnienie od kosztów
sądowych, wskazując na źródła dochodów swojej rodziny i ich wysokość,
przesądzających o braku możliwości uiszczenia kwoty 10.000 zł tytułem opłaty od
skargi kasacyjnej. Jednocześnie żaląca wskazała na wcześniejsze orzeczenia
sądowe zwalniające ją od kosztów sądowych w dalej idącym zakresie, co
potwierdzać ma jej stanowisko, że pozostaje w niedostatku. Ten jej stan powinien
więc tożsamo ocenić Sąd przy rozstrzyganiu wniosku o zwolnienie od kosztów
sądowych związanych z wniesioną skargą kasacyjną, wywodzi żaląca.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie. Bezsporny fakt nieuiszczenia
opłaty od skargi kasacyjnej pomimo wezwania pozwanej do uiszczenia opłaty w tej
części, w której nie uzyskała zwolnienia od obowiązku jej uiszczenia, uzasadniał
odrzucenie skargi kasacyjnej.
Jednakże żaląca wniosła również o rozpoznanie postanowienia Sądu
Apelacyjnego z dnia 12 listopada 2008 r., którym oddalono w części jej wniosek o
zwolnienie od opłaty od skargi kasacyjnej ponad kwotę 10.000 zł. Sąd Najwyższy
ocenił to orzeczenie na podstawie art. 380 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i art. 3941
§ 3 k.p.c., jednakże nie znalazł podstaw do uwzględnienia wniosku żalącej o jego
3
uchylenie. Argumenty żalącej podniesione w zażaleniu, a mające w jej ocenie
przemawiać za zwolnieniem w całości od opłaty od skargi kasacyjnej, zostały już
poprawnie ocenione przez Sąd Apelacyjny, a wynik tej wnikliwej oceny zawiera
uzasadnienie postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 12 listopada 2008 r.
Odmienne stanowisko przedstawione w rozpoznawanym zażaleniu nie podważa
poprawności oceny argumentacji zawartej we wniosku żalącej, a zaprezentowanej
przez Sąd Apelacyjny w powołanym postanowieniu, poddanym kontroli Sądu
Najwyższego na podstawie art. 380 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i art. 3941
§ 3
k.p.c.
Nie okazał się również trafny zarzut zażalenia, że Sąd Apelacyjny trzykrotnie
już uznał, że stan niedostatku pozwanej nie pozwala jej uiścić żądanych kwot.
Tymczasem Sąd Apelacyjny trzykrotnie zwalniał pozwaną, ale tylko w części od
opłat sądowych, a w pozostałej części oddalał jej wnioski.
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia,
działając na podstawie art. 39814
k.p.c. i art. 3941
§ 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 26 lutego 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
SSN Zbigniew Strus
w sprawie ze skargi pozwanej B.S.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego
z dnia 19 stycznia 2005 r., sygn. akt [...]
w sprawie z powództwa PKO Banku SA
przeciwko B.S.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 lutego 2009 r.,
zażalenia pozwanej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 12 grudnia 2008 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd drugiej instancji, postanowieniem z dnia 12 grudnia 2008 r., odrzucił
skargę kasacyjną pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 28 sierpnia 2008
r. Stwierdził, że pozwana została częściowo zwolniona od opłaty od skargi
kasacyjnej, a wezwana do uiszczenia opłaty w części, w której nie uzyskała
zwolnienia, opłaty tej nie uiściła.
W zażaleniu zaskarżającym w całości powyższe postanowienie pozwana
wniosła o jego zmianę w całości „... poprzez przyjęcie skargi do rozpoznania ...”,
ewentualnie domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego
rozpoznania, a także uchylenia postanowienia oddalającego wniosek o zwolnienie
od kosztów sądowych od skargi kasacyjnej.
W uzasadnieniu zażalenia odwołała się do szczegółowej argumentacji
zawartej we wniosku z dnia 20 października 2008 r. o zwolnienie od kosztów
sądowych, wskazując na źródła dochodów swojej rodziny i ich wysokość,
przesądzających o braku możliwości uiszczenia kwoty 10.000 zł tytułem opłaty od
skargi kasacyjnej. Jednocześnie żaląca wskazała na wcześniejsze orzeczenia
sądowe zwalniające ją od kosztów sądowych w dalej idącym zakresie, co
potwierdzać ma jej stanowisko, że pozostaje w niedostatku. Ten jej stan powinien
więc tożsamo ocenić Sąd przy rozstrzyganiu wniosku o zwolnienie od kosztów
sądowych związanych z wniesioną skargą kasacyjną, wywodzi żaląca.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie. Bezsporny fakt nieuiszczenia
opłaty od skargi kasacyjnej pomimo wezwania pozwanej do uiszczenia opłaty w tej
części, w której nie uzyskała zwolnienia od obowiązku jej uiszczenia, uzasadniał
odrzucenie skargi kasacyjnej.
Jednakże żaląca wniosła również o rozpoznanie postanowienia Sądu
Apelacyjnego z dnia 12 listopada 2008 r., którym oddalono w części jej wniosek o
zwolnienie od opłaty od skargi kasacyjnej ponad kwotę 10.000 zł. Sąd Najwyższy
ocenił to orzeczenie na podstawie art. 380 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i art. 3941
§ 3 k.p.c., jednakże nie znalazł podstaw do uwzględnienia wniosku żalącej o jego
3
uchylenie. Argumenty żalącej podniesione w zażaleniu, a mające w jej ocenie
przemawiać za zwolnieniem w całości od opłaty od skargi kasacyjnej, zostały już
poprawnie ocenione przez Sąd Apelacyjny, a wynik tej wnikliwej oceny zawiera
uzasadnienie postanowienia Sądu Apelacyjnego z dnia 12 listopada 2008 r.
Odmienne stanowisko przedstawione w rozpoznawanym zażaleniu nie podważa
poprawności oceny argumentacji zawartej we wniosku żalącej, a zaprezentowanej
przez Sąd Apelacyjny w powołanym postanowieniu, poddanym kontroli Sądu
Najwyższego na podstawie art. 380 k.p.c. w zw. z art. 39821
k.p.c. i art. 3941
§ 3
k.p.c.
Nie okazał się również trafny zarzut zażalenia, że Sąd Apelacyjny trzykrotnie
już uznał, że stan niedostatku pozwanej nie pozwala jej uiścić żądanych kwot.
Tymczasem Sąd Apelacyjny trzykrotnie zwalniał pozwaną, ale tylko w części od
opłat sądowych, a w pozostałej części oddalał jej wnioski.
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji postanowienia,
działając na podstawie art. 39814
k.p.c. i art. 3941
§ 3 k.p.c.