Pełny tekst orzeczenia

Postanowienie z dnia 19 marca 2009 r.
II UZ 4/09
Postanowienie odrzucające skargę kasacyjną może być wydane po uisz-
czeniu przez skarżącego opłaty od skargi, jeżeli opłata została wniesiona po
terminie do złożenia skargi (art. 1302
§ 3 w związku z art. 3985
§ 1 k.p.c.).
Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar (sprawozdawca), Sędziowie SN: Herbert
Szurgacz, Małgorzata Wrębiakowska-Marzec.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 marca
2009 r. sprawy z wniosku Przemysława M. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Spo-
łecznych-Oddziałowi w B. o rentę socjalną, na skutek zażalenia wnioskodawcy na
postanowienie Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 11 grudnia 2008 r. [...]
o d d a l i ł zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
Postanowieniem z dnia 11 grudnia 2008 r. [...] Sąd Apelacyjny w Gdańsku od-
rzucił skargę kasacyjną wnioskodawcy Przemysława M. od wyroku tego Sądu z dnia
26 sierpnia 2008 r. w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Od-
działowi w B. o rentę socjalną, wskazując że pełnomocnik wnioskodawcy, będący
radcą prawnym, przy wniesieniu skargi kasacyjnej nie uiścił opłaty przewidzianej w
art. 36 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
(Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.), co w myśl art. 1302
§ 3 k.p.c. powoduje odrzucenie
skargi. Sąd wskazał także, że pełnomocnik wnioskodawcy uiścił opłatę w dniu 3
grudnia 2008 r. (data nadania przesyłki w urzędzie pocztowym), zatem już po upły-
wie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej określonego w art. 3985
§ 1 k.p.c. (ter-
min upłynął w dniu 1 grudnia 2008 r.).
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik wnioskodawcy wniósł o jego
uchylenie, wskazując iż skarga kasacyjna została odrzucona jako złożona bez uisz-
czenia opłaty stałej, podczas gdy opłatę wniesiono dwa dni później odrębnym pi-
2
smem. W ocenie skarżącego odrzucenie skargi kasacyjnej złożonej w terminie z po-
wodu wniesienia opłaty od skargi po upływie terminu do jej złożenia nie odpowiada
dyspozycji art. 1303
k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przepis art. 1302
§ 3 k.p.c. stanowi, że sąd odrzuca bez wezwania o uiszcze-
nie opłaty wniesione przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego
środki odwoławcze lub środki zaskarżenia (apelację, zażalenie, skargę kasacyjną,
skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, sprzeciw
od wyroku zaocznego, zarzuty od nakazu zapłaty, skargę na orzeczenie referenda-
rza sądowego), podlegające opłacie w wysokości stałej lub stosunkowej, obliczonej
od wskazanej przez strony wartości przedmiotu zaskarżenia. Wprowadzając ten
przepis do Kodeksu postępowania cywilnego ustawą z dnia 28 lipca 2005 r. o kosz-
tach sądowych w sprawach cywilnych ustawodawca stanął na stanowisku, że profe-
sjonalny prawnik (adwokat, radca prawny, rzecznik patentowy) nie może mieć trud-
ności z ustaleniem należnej opłaty, jeżeli jej wysokość jest wskazana w przepisie
kwotowo lub procentowo od wartości przedmiotu zaskarżenia. Opłatę taką profesjo-
nalny pełnomocnik musi uiścić przy wniesieniu środka zaskarżenia, a sankcją niedo-
pełnienia obowiązku jest odrzucenie tego środka.
Skutkiem braku opłaty od skargi kasacyjnej wniesionej przez adwokata jest jej
odrzucenie na podstawie art. 1302
§ 3 k.p.c. Zarzut, że postanowienie z dnia z dnia
11 grudnia 2008 r. odrzucające skargę kasacyjną zostało wydane już po wniesieniu
opłaty, nie jest tym samym zasadny. Mógłby być rozważany, gdyby do ostatniego
dnia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej opłata sądowa została uiszczona. Ter-
min do wniesienia skargi kasacyjnej upływał w dniu 1 grudnia 2008 r., a opłatę wnie-
siono w dniu 3 grudnia 2008 r., a tym samym nie można było wydać innego posta-
nowienia niż odrzucające skargę.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
k.p.c. w związku z art.
3941
§ 3 k.p.c. orzekł jak w sentencji.
========================================