SNO 23/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:22-01-2013
Pełny tekst orzeczenia
UCHWAŁA Z DNIA 1 KWIETNIA 2009 R.
SNO 23/09
Przewodniczący: sędzia SN Jan Bogdan Rychlicki (sprawozdawca).
Sędziowie SN: Krzysztof Strzelczyk, Jolanta Strusińska-Żukowska.
S ą d N a j w y ż s z y – S ą d D y s c y p l i n a r n y z udziałem Zastępcy
Rzecznika Dyscyplinarnego – sędziego Sądu Okręgowego oraz protokolanta w
sprawie sędziego Sądu Rejonowego po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2009 r. jej
zażalenia na uchwałę Sądu Apelacyjnego Sądu Dyscyplinarnego z dnia 13 lutego
2009 r., sygn. akt (...), w przedmiocie zawieszenia w czynnościach służbowych
u c h w a l i ł : utrzymać w mocy zaskarżoną uchwałę.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny uchwałą z dnia 13 lutego 2009 r., sygn.
akt: (...), na podstawie art. 130 § 3 u.s.p. sędziego Sądu Rejonowego w A. zawiesił w
czynnościach służbowych. Według oceny Sądu prowadzenie posiedzenia w stanie
wskazującym na spożycie alkoholu, przerwanie rozpoznawania spraw wyznaczonych
na tymże posiedzeniu w sposób nieprzewidziany przepisami Kodeksu postępowania
cywilnego, odmowa poddania się badaniom alkomatem, na zawartość alkoholu we
krwi przez sędziego Sądu Rejonowego w pełni uzasadniała podjęcie przez Prezesa
Sądu Rejonowego zarządzenia o natychmiastowej przerwie w czynnościach
służbowych tego sędziego. Z kolei powaga sądu oraz istotne interesy wymiaru
sprawiedliwości wymagały, ażeby w tej sytuacji zawiesić w czynnościach służbowych
sędziego Sądu Rejonowego.
Zażalenie na tę uchwałę wniosła sędzia Sądu Rejonowego. Zarzucając
niewyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności sprawy wniosła o jej uchylenie. W
szczególności sędzia podniosła, że podczas rozpoznawania spraw, na posiedzeniu
wyznaczonym w dniu 6 lutego 2009 r., nie znajdowała się w stanie wskazującym na
spożycie alkoholu. Duże kłopoty z wymową „spowodowane” były chorobą zębów, na
którą cierpi, a o której to Prezesowi tegoż Sądu było wiadomo. Sędzia też podniosła,
że nie została powiadomiona o terminie posiedzenia Sądu Apelacyjnego – Sądu
Dyscyplinarnego, przez co uniemożliwiono jej złożenie stosownego wyjaśnienia, co
do rzeczywistego przebiegu zdarzenia z dnia 6 lutego 2009 r.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
2
Zaskarżona uchwała jest słuszna. Wywody zawarte w uzasadnieniu zażalenia, a
odnoszące się do zakwestionowania podstaw decyzji Prezesa Sądu Rejonowego o
zarządzeniu natychmiastowej przerwy w czynnościach służbowych sędziego – autora
zażalenia, na uwzględnienie w żadnym stopniu nie zasługują.
Gdyby tak było, jak twierdzi żaląca (choroba zębów), nic nie stało na
przeszkodzie poddaniu się badaniu przez alkomat. Tak się jednak nie stało. W tej
sytuacji Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny prawidłowo postąpił wydając stosowną
uchwałę. Rodzaj czynu popełnionego przez sędziego nie wymagał, ażeby przed Sądem
Apelacyjnym – Sądem Dyscyplinarnym stosowne wyjaśnienia składała sędzia, skoro
przepis art. 130 § 2 u.s.p. obliguje sąd dyscyplinarny do niezwłocznego wydania
uchwały w sprawie zawieszenia sędziego w czynnościach służbowych.
Z tych też powodów uchwalono jak na wstępie.
SNO 23/09
Przewodniczący: sędzia SN Jan Bogdan Rychlicki (sprawozdawca).
Sędziowie SN: Krzysztof Strzelczyk, Jolanta Strusińska-Żukowska.
S ą d N a j w y ż s z y – S ą d D y s c y p l i n a r n y z udziałem Zastępcy
Rzecznika Dyscyplinarnego – sędziego Sądu Okręgowego oraz protokolanta w
sprawie sędziego Sądu Rejonowego po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2009 r. jej
zażalenia na uchwałę Sądu Apelacyjnego Sądu Dyscyplinarnego z dnia 13 lutego
2009 r., sygn. akt (...), w przedmiocie zawieszenia w czynnościach służbowych
u c h w a l i ł : utrzymać w mocy zaskarżoną uchwałę.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny uchwałą z dnia 13 lutego 2009 r., sygn.
akt: (...), na podstawie art. 130 § 3 u.s.p. sędziego Sądu Rejonowego w A. zawiesił w
czynnościach służbowych. Według oceny Sądu prowadzenie posiedzenia w stanie
wskazującym na spożycie alkoholu, przerwanie rozpoznawania spraw wyznaczonych
na tymże posiedzeniu w sposób nieprzewidziany przepisami Kodeksu postępowania
cywilnego, odmowa poddania się badaniom alkomatem, na zawartość alkoholu we
krwi przez sędziego Sądu Rejonowego w pełni uzasadniała podjęcie przez Prezesa
Sądu Rejonowego zarządzenia o natychmiastowej przerwie w czynnościach
służbowych tego sędziego. Z kolei powaga sądu oraz istotne interesy wymiaru
sprawiedliwości wymagały, ażeby w tej sytuacji zawiesić w czynnościach służbowych
sędziego Sądu Rejonowego.
Zażalenie na tę uchwałę wniosła sędzia Sądu Rejonowego. Zarzucając
niewyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności sprawy wniosła o jej uchylenie. W
szczególności sędzia podniosła, że podczas rozpoznawania spraw, na posiedzeniu
wyznaczonym w dniu 6 lutego 2009 r., nie znajdowała się w stanie wskazującym na
spożycie alkoholu. Duże kłopoty z wymową „spowodowane” były chorobą zębów, na
którą cierpi, a o której to Prezesowi tegoż Sądu było wiadomo. Sędzia też podniosła,
że nie została powiadomiona o terminie posiedzenia Sądu Apelacyjnego – Sądu
Dyscyplinarnego, przez co uniemożliwiono jej złożenie stosownego wyjaśnienia, co
do rzeczywistego przebiegu zdarzenia z dnia 6 lutego 2009 r.
Sąd Najwyższy – Sąd Dyscyplinarny zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
2
Zaskarżona uchwała jest słuszna. Wywody zawarte w uzasadnieniu zażalenia, a
odnoszące się do zakwestionowania podstaw decyzji Prezesa Sądu Rejonowego o
zarządzeniu natychmiastowej przerwy w czynnościach służbowych sędziego – autora
zażalenia, na uwzględnienie w żadnym stopniu nie zasługują.
Gdyby tak było, jak twierdzi żaląca (choroba zębów), nic nie stało na
przeszkodzie poddaniu się badaniu przez alkomat. Tak się jednak nie stało. W tej
sytuacji Sąd Apelacyjny – Sąd Dyscyplinarny prawidłowo postąpił wydając stosowną
uchwałę. Rodzaj czynu popełnionego przez sędziego nie wymagał, ażeby przed Sądem
Apelacyjnym – Sądem Dyscyplinarnym stosowne wyjaśnienia składała sędzia, skoro
przepis art. 130 § 2 u.s.p. obliguje sąd dyscyplinarny do niezwłocznego wydania
uchwały w sprawie zawieszenia sędziego w czynnościach służbowych.
Z tych też powodów uchwalono jak na wstępie.