IV CSK 114/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-10-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:IV CKN 590/00
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CSK 114/09
POSTANOWIENIE
Dnia 6 maja 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa A.D., J.K. i Z.D.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej „M.”
o ustalenie nie istnienia uchwał,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 6 maja 2009 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda Z.D.
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 6 marca 2008 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę kasacyjną
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 6 marca 2008 r. oddalił apelację powodów
od wyroku Sądu Okręgowego w G. wydanego w dniu 20 sierpnia 2007 r. w sprawie
o ustalenie nie istnienia uchwał, zebrania przedstawicieli członków pozwanej
Spółdzielni Mieszkaniowej „M.”
Skarga kasacyjna od wyroku Sądu Apelacyjnego została opłacona opłatą
sądową wysokości 200 zł. Skarżący wskazał jednocześnie, że wyrok Sądu drugiej
instancji zaskarża w całości, zgodnie z brzmieniem art. 27 pkt 8b ustawy z dnia 28
lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398
ze zm.), opłatę w tej wysokości pobiera się od pozwu w sprawie o ustalenie
istnienia lub nieistnienia uchwały organu spółdzielni. Treść tego przepisu wskazuje
zatem, że w wypadku żądania ustalenia nieistnienia kilku uchwał organu spółdzielni
opłacie stałej w wysokości 200 zł podlega odrębnie żądanie dotyczące każdej z
tych uchwał. Każda uchwała, której dotyczy żądanie ustalenia jej nieistnienia kreuje
bowiem w tym zakresie samodzielne roszczenie (por. wyrok Sądu Najwyższego z
dnia 29 stycznia 2002 r., IV CKN 590/00). Przedmiotem postępowania były uchwały
zebrania przedstawicieli członków pozwanej spółdzielni podjęte w dniach 29 i 30
czerwca 2004 r. Nie budzi zatem wątpliwości, że skarga kasacyjna dotyczyła więcej
niż jednej uchwały, a w konsekwencji opłata od skargi kasacyjnej powinna stanowić
odpowiednią krotność kwoty 200 zł. Opłata sądowa uiszczona przy wniesieniu
skargi kasacyjnej w wysokości 200 zł była zatem opłatą niepełną. Nakazywało to
przyjąć, że skarga kasacyjna nie została opłacona należycie, co uzasadniało jej
odrzucenie na podstawie art. 1302
§ 3 k.p.c. Uwzględniając powyższe Sąd
Najwyższy odrzucił skargę kasacyjną w oparciu o treść art. 3986
§ 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 6 maja 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa A.D., J.K. i Z.D.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej „M.”
o ustalenie nie istnienia uchwał,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 6 maja 2009 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powoda Z.D.
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 6 marca 2008 r., sygn. akt [...],
odrzuca skargę kasacyjną
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 6 marca 2008 r. oddalił apelację powodów
od wyroku Sądu Okręgowego w G. wydanego w dniu 20 sierpnia 2007 r. w sprawie
o ustalenie nie istnienia uchwał, zebrania przedstawicieli członków pozwanej
Spółdzielni Mieszkaniowej „M.”
Skarga kasacyjna od wyroku Sądu Apelacyjnego została opłacona opłatą
sądową wysokości 200 zł. Skarżący wskazał jednocześnie, że wyrok Sądu drugiej
instancji zaskarża w całości, zgodnie z brzmieniem art. 27 pkt 8b ustawy z dnia 28
lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398
ze zm.), opłatę w tej wysokości pobiera się od pozwu w sprawie o ustalenie
istnienia lub nieistnienia uchwały organu spółdzielni. Treść tego przepisu wskazuje
zatem, że w wypadku żądania ustalenia nieistnienia kilku uchwał organu spółdzielni
opłacie stałej w wysokości 200 zł podlega odrębnie żądanie dotyczące każdej z
tych uchwał. Każda uchwała, której dotyczy żądanie ustalenia jej nieistnienia kreuje
bowiem w tym zakresie samodzielne roszczenie (por. wyrok Sądu Najwyższego z
dnia 29 stycznia 2002 r., IV CKN 590/00). Przedmiotem postępowania były uchwały
zebrania przedstawicieli członków pozwanej spółdzielni podjęte w dniach 29 i 30
czerwca 2004 r. Nie budzi zatem wątpliwości, że skarga kasacyjna dotyczyła więcej
niż jednej uchwały, a w konsekwencji opłata od skargi kasacyjnej powinna stanowić
odpowiednią krotność kwoty 200 zł. Opłata sądowa uiszczona przy wniesieniu
skargi kasacyjnej w wysokości 200 zł była zatem opłatą niepełną. Nakazywało to
przyjąć, że skarga kasacyjna nie została opłacona należycie, co uzasadniało jej
odrzucenie na podstawie art. 1302
§ 3 k.p.c. Uwzględniając powyższe Sąd
Najwyższy odrzucił skargę kasacyjną w oparciu o treść art. 3986
§ 3 k.p.c.