Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II PZ 3/09
POSTANOWIENIE
Dnia 23 czerwca 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Małgorzata Gersdorf (przewodniczący)
SSN Zbigniew Hajn (sprawozdawca)
SSN Roman Kuczyński
w sprawie z powództwa Z. G.
przeciwko Samodzielnemu Publicznemu Zespołowi Opieki Zdrowotnej o
wynagrodzenie i odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 23 czerwca 2009 r.,
zażalenia powoda na postanowienie Sądu Apelacyjnego […]
z dnia 8 stycznia 2009 r.,
odrzuca zażalenie.
U z a s a d n i e n i e
Postanowieniem z dnia 8 stycznia 2009 r. Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i
Ubezpieczeń Społecznych w sprawie z powództwa Z. G. przeciwko
Samodzielnemu Publicznemu Zespołowi Opieki Zdrowotnej o wynagrodzenie i
odszkodowanie, na skutek wniosku pełnomocnika Z. G. o zwolnienie od opłaty
stosunkowej od skargi kasacyjnej zwolnił częściowo powoda od kosztów sądowych,
a mianowicie od opłaty stosunkowej od skargi kasacyjnej ponad kwotę 4000 zł, w
pozostałym zakresie wniosek oddalił.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd Apelacyjny podniósł, że z art. 102 ust. 1
i ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
(Dz. U. Nr 167, poz. 1398) wynika, że zwolnienia od kosztów sądowych może
2
domagać się osoba fizyczna, która złożyła oświadczenia, że nie jest w stanie ich
ponieść bez uszczerbku koniecznego dla utrzymania siebie i rodziny. Oświadczenie
winno obejmować dokładne dane o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i
źródłach utrzymania osoby ubiegającej się o zwolnienie od kosztów. Od sądu
zależy uznanie tego oświadczenia za dostateczne do zwolnienia od kosztów
sądowych.
Z załączonego przez powoda oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku,
dochodach i źródłach utrzymania wynika, że comiesięczny stały jego dochód
stanowi łącznie 5200 zł netto, żona powoda osiąga wynagrodzenie w kwocie 2000
zł miesięcznie zaś córka 1600 zł miesięcznie. Strona wszczynająca postępowanie
sądowe winna liczyć się z koniecznością ponoszenia ewentualnych kosztów
związanych z prowadzeniem procesu i na ten cel zabezpieczyć niezbędne środki
finansowe. Podkreślić również należy, że wbrew twierdzeniom pełnomocnika
powoda, jego sytuacja majątkowa uległa zmianie, na co wyraźnie wskazuje treść
dołączonego do akt sprawy oświadczenia majątkowego.
Biorąc pod uwagę stałe dochody powoda, jego stan majątkowy i rodzinny,
Sąd Apelacyjny uznał, że uiszczenie kwoty 4000 zł - tytułem kosztów wpisu od
skargi kasacyjnej nie spowoduje uszczerbku dla utrzymania koniecznego powoda i
jego rodzinny. Z tych względów, Sąd Apelacyjny zwolnił Z. G. od uiszczenia opłaty
stosunkowej od skargi kasacyjnej ponad kwotę 4000 zł, oddalając wniosek w
pozostałej części jako bezzasadny.
Pełnomocnik powoda zaskarżył postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 8
stycznia 2009 r., w części oddalającej wniosek o zwolnienie od opłaty stosunkowej
od skargi kasacyjnej.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie przepisów postępowania,
polegające na przyjęciu, że sytuacja materialnej w jakiej znalazł się powód zezwala
na wniesienie opłaty od wniesionej skargi kasacyjnej, w sytuacji gdy prawidłowo
oceniony materiał dowodowy prowadzi do wniosków przeciwnych.
Wskazując na powyższą podstawę wniósł o zmianę zaskarżonego
postanowienia i zwolnienie powoda od opłaty sądowej od skargi kasacyjnej w
całości.
3
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie powoda jest niedopuszczalne i jako takie podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 3941
§ 1 i 2 k.p.c. zażalenie do Sądu Najwyższego
przysługuje na postanowienie sądu drugiej instancji odrzucające skargę kasacyjną
oraz skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, a
nadto w sprawach, w których przysługuje skarga kasacyjna, zażalenie przysługuje
także na postanowienie sądu drugiej instancji kończące postępowanie w sprawie, z
wyjątkiem postanowień, o których mowa w art. 3981
k.p.c., a także postanowień
wydanych w wyniku rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu pierwszej
instancji. Treść art. 3941
§ 1 i 2 k.p.c. nie pozostawia wątpliwości, że wyliczenie
postanowień na które przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego jest
wyczerpujące. W tym katalogu nie mieści się postanowienie o odmowie zwolnienia
od kosztów sądowych, a więc zażalenie nie jest dopuszczalne, co uzasadnia jego
odrzucenie (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z 10 listopada 2005 r. V CZ
129/05, a także wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 31 marca 2009 r. SK
19/08 i postanowienie Sądu Najwyższego z 18 kwietnia 2001 r. III CZ 1/01).
Z tych przyczyn na podstawie art. 3941
§ 3, 39821
i 370 k.p.c. orzeczono jak
w sentencji.