Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CZ 31/09
POSTANOWIENIE
Dnia 19 sierpnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Barbara Myszka
w sprawie ze skargi o wznowienie postępowania S. sp. z o.o.
w sprawie z powództwa S. sp. z o.o.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 sierpnia 2009 r.,
zażalenia strony powodowej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 25 marca 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie i zasądza od powódki na rzecz pozwanej
kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem kosztów
postępowania zażaleniowego.
\
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Apelacyjny odrzucił skargę powódki z
dnia 16 lutego 2009 r. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym
wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 12 czerwca 2006 r. [...], wobec wniesienia jej
po upływie przepisanego terminu.
W zażaleniu pełnomocnik powódki wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Powódka oparła skargę o wznowienie postępowania, odwołując się do
podstawy wznowienia określonej w art. 403 § 2 k.p.c., czyli do późniejszego
wykrycia takich okoliczności faktycznych i środków dowodowych, które mogłyby
mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać
w poprzednim postępowaniu. Sprostowanie przez Sąd Najwyższy uzasadnienia
wyroku z dnia 10 listopada 2005 r. w sposób określony w postanowieniu z dnia 23
marca 2006 r., wbrew stanowisku skarżącej nie dotyczyło omyłki pisarskiej, lecz
oczywistej niedokładności.
Podniesiona okoliczność nie mogła stanowić wskazanej podstawy
wznowienia, gdyż jak wynika z protokołu rozprawy apelacyjnej z dnia 29 maja
2006 r. problem omyłek w uzasadnieniu Sądu Najwyższego z dnia 10 listopada
2005 r. był rozważany na tym posiedzeniu i to już po jego odczytaniu, a więc
powódka skorzystała z tych okoliczności w poprzednim postępowaniu.
Trzeba też zgodzić się z oceną Sądu Apelacyjnego, że skarga została
wniesiona także po terminie. Termin do wniesienia skargi liczy się od dnia,
w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia i bez znaczenia jest
okoliczność z jakiego źródła (art. 407 § 1 k.p.c.). Powódka powzięła wiadomość, jak
wynika z ustaleń, o wskazywanej „przyczynie wznowienia”, tj. o treści
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 23 marca 2008 r., na rozprawie w dniu
29 maja 2006 r. W rozprawie tej uczestniczył nie tylko pełnomocnik powódki, ale jej
prezes i wiceprezes zarządu. Dzień w którym strona dowiaduje się o istnieniu
podstawy wznowienia, jest dniem, w którym strona faktycznie dowiedziała się
o istnieniu podstawy, a nie dzień doręczenia w tym wypadku postanowienia z dnia
3
23 marca 2006 r. (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 12 kwietnia 2000 r.,
IV CKN 2/00, OSNC 2000, nr 10, poz. 192).
W skardze skarżący oświadczył, że pełnomocnik otrzymał odpis
postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 23 marca 2006 r., w dniu 17 października
2008 r. Gdyby liczyć trzymiesięczny termin od tego doręczenia, to i tak wniesienie
skargi w dniu 17 lutego 2009 r. nastąpiło z miesięcznym opóźnieniem.
Z tych względów zażalenie uległo oddaleniu (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art.
39814
k.p.c.).

III CZ 31/09

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia