IV CNP 51/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:24-12-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CNP 51/09
POSTANOWIENIE
Dnia 8 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie ze skargi wierzyciela
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Rejonowego w B.
z dnia 11 marca 2009 r., w sprawie z wniosku wierzyciela – R. T. prowadzącego
działalność gospodarczą pod nazwą I. R. T. z siedzibą w L. (Niemcy)
przy uczestnictwie dłużnika Zakładów Mięsnych "K." Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością w B.
o wyłączenie składników mienia z masy upadłości,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 października 2009 r.,
odrzuca skargę
Uzasadnienie
2
Art. 4245
§ 1 k.p.c. wskazuje wymogi skargi o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia, które stanowią wymogi o charakterze
konstrukcyjnym, niezbędne do uznania wniesionego środka za skargę
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia w rozumieniu
art. 4242
§ 1 k.p.c. Niespełnienie przez skargę któregokolwiek z wymogów
określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c. skutkuje jej odrzuceniem przez Sąd Najwyższy
(art. 4248
§ 1 k.p.c.). Należy do nich uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy oraz wykazanie,
że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie
było i nie jest możliwe. W rozpoznawanej sprawie skarżący w tym zakresie
ograniczył się do stwierdzenia, że od zaskarżonego orzeczenia nie przysługuje
„kasacja" a jego szkoda jest oczywista wobec nieuzyskania ceny za sprzedane
mienie, niemożności dysponowania nim, istnienia roszczeń z tym związanych
i utraty wartości rzeczy, które nie zostały skarżącemu zwrócone . Nie stanowi to
spełnienia wymogów określonych w art. 4245
§ 1 pkt 4 i 5 k.p.c. W orzecznictwie
Sądu Najwyższego zostało utrwalone stanowisko, że samo wskazanie przez
skarżącego, iż od zaskarżonego orzeczenia nie przysługiwała skarga kasacyjna nie
odpowiada wymogowi przedstawienia odpowiedniego wywodu prawnego
pozwalającego uznać, że skarżący wykazał brak możliwości wzruszenia
zaskarżonego orzeczenia przy pomocy dostępnych środków prawnych
(por. postanowienie SN z dnia 17 sierpnia 2005 r., I CNP 5/05, OSNC 2006, nr 1,
poz. 17 i 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 140).
Podobnie obowiązek uprawdopodobnienia szkody spowodowanej przez wydanie
orzeczenia niezgodnego z prawem nie może ograniczać się do wskazania
potencjalnego źródła szkody (por. postanowienie SN z dnia 23 marca 2006 r.,
IV CNP 23/06).
Z tego względu skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 4248
§ 1
k.p.c.
jz
POSTANOWIENIE
Dnia 8 października 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie ze skargi wierzyciela
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Rejonowego w B.
z dnia 11 marca 2009 r., w sprawie z wniosku wierzyciela – R. T. prowadzącego
działalność gospodarczą pod nazwą I. R. T. z siedzibą w L. (Niemcy)
przy uczestnictwie dłużnika Zakładów Mięsnych "K." Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością w B.
o wyłączenie składników mienia z masy upadłości,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 8 października 2009 r.,
odrzuca skargę
Uzasadnienie
2
Art. 4245
§ 1 k.p.c. wskazuje wymogi skargi o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego orzeczenia, które stanowią wymogi o charakterze
konstrukcyjnym, niezbędne do uznania wniesionego środka za skargę
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia w rozumieniu
art. 4242
§ 1 k.p.c. Niespełnienie przez skargę któregokolwiek z wymogów
określonych w art. 4245
§ 1 k.p.c. skutkuje jej odrzuceniem przez Sąd Najwyższy
(art. 4248
§ 1 k.p.c.). Należy do nich uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy oraz wykazanie,
że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie
było i nie jest możliwe. W rozpoznawanej sprawie skarżący w tym zakresie
ograniczył się do stwierdzenia, że od zaskarżonego orzeczenia nie przysługuje
„kasacja" a jego szkoda jest oczywista wobec nieuzyskania ceny za sprzedane
mienie, niemożności dysponowania nim, istnienia roszczeń z tym związanych
i utraty wartości rzeczy, które nie zostały skarżącemu zwrócone . Nie stanowi to
spełnienia wymogów określonych w art. 4245
§ 1 pkt 4 i 5 k.p.c. W orzecznictwie
Sądu Najwyższego zostało utrwalone stanowisko, że samo wskazanie przez
skarżącego, iż od zaskarżonego orzeczenia nie przysługiwała skarga kasacyjna nie
odpowiada wymogowi przedstawienia odpowiedniego wywodu prawnego
pozwalającego uznać, że skarżący wykazał brak możliwości wzruszenia
zaskarżonego orzeczenia przy pomocy dostępnych środków prawnych
(por. postanowienie SN z dnia 17 sierpnia 2005 r., I CNP 5/05, OSNC 2006, nr 1,
poz. 17 i 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz. 140).
Podobnie obowiązek uprawdopodobnienia szkody spowodowanej przez wydanie
orzeczenia niezgodnego z prawem nie może ograniczać się do wskazania
potencjalnego źródła szkody (por. postanowienie SN z dnia 23 marca 2006 r.,
IV CNP 23/06).
Z tego względu skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 4248
§ 1
k.p.c.
jz