Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CSK 186/09
POSTANOWIENIE
Dnia 27 listopada 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z powództwa Z.S.
przeciwko t Bank S.A.
o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 27 listopada 2009 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powódki
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 12 lutego 2009 r., sygn. akt [...],
1) odrzuca skargę kasacyjną w części zaskarżającej wyrok
w punktach 1(pierwszym) i 3(trzecim) jego sentencji;
2) odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
w pozostałym zakresie i zasądza od powódki na rzecz
strony pozwanej kwotę 3600 zł (trzy tysiące sześćset
złotych) tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Przysługująca od prawomocnych orzeczeń skarga kasacyjna, jako
nadzwyczajny środek zaskarżenia, ma na celu – w interesie publicznym –
ujednolicenie orzecznictwa sądów powszechnych, rozstrzyganie spraw
precedensowych oraz o istotnym znaczeniu dla orzecznictwa sądowego i rozwoju
prawa. Uwzględnienie celu i charakteru skargi kasacyjnej wymaga właściwego
rozumienia treści przesłanek, wymienionych w art. 3989
§ 1 pkt 1-4 k.p.c.,
i właściwego ich uzasadnienia.
Zgodnie z utrwalonym stanowiskiem Sądu Najwyższego, jeżeli skarżący,
jako okoliczność uzasadniającą wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania wskazał występowanie w sprawie istotnego zagadnienia prawnego
(art. 3984
§ 1 pkt 3 w zw. z art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c.), spełnienie przewidzianego
w art. 3984
§ 1 pkt 3 k.p.c. konstrukcyjnego wymagania skargi kasacyjnej następuje
wówczas, gdy skarżący zagadnienie to przedstawi przez jego sformułowanie
z przytoczeniem przepisów prawa, na tle których ono powstało, a także wskaże
argumenty prawne prowadzące do rozbieżnych ocen prawnych, zaś ze względu na
publiczne cele, jakie ma do spełnienia rozpoznanie przez Sąd Najwyższy skargi
kasacyjnej, wykaże, iż jest to zagadnienie, którego rozwiązanie jest istotne nie tylko
dla rozstrzygnięcia rozpoznawanej sprawy, lecz także dla praktyki sądowej
(porównaj między innymi orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 10 maja 2001 r.
II CZ 35/01, OSNC z 2002 r., nr 1, poz. 11 i z dnia 7 czerwca 2005 r. V CSK 3/05
niepubl.).
Pomimo, że skarżąca powołała się na przesłankę określoną w art. 3989
§ 1
pkt 1 k.p.c., to nie przedstawiła argumentacji jurydycznej mogącej przekonać
o „istotności” sformułowanego zagadnienia, bo nie jest takową twierdzenie
o naruszeniu przepisów prawa materialnego.
Uzasadnienie wniosku o przejęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania
w istocie przedstawia, tylko w odmiennym ujęciu, kwestię podniesioną w ramach
podstawy kasacyjnej.
3
Zważywszy, że skarga kasacyjna zaskarża w całości wyrok, którego
sentencja składa się z trzech punktów, a od rozstrzygnięć zawartych w punktach
1 i 3 zaskarżonego wyroku skarga kasacyjna nie przysługuje, przeto Sąd
Najwyższy odrzucił jako niedopuszczalną skargę kasacyjną w części zaskarżającej
wyrok w wymienionych punktach, działając na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c. (punkt
1 sentencji).
Z podanych wyżej merytorycznych przyczyn Sąd Najwyższy odmówił
przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej w pozostałym zakresie na podstawie
art. 3989
§ 2 k.p.c. (punkt 2 sentencji).
O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 § 1
k.p.c., art. 99 k.p.c. oraz na podstawie § 6 pkt 7 w zw. z § 12 ust. 4 pkt 2
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie
opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego
z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).

III CSK 186/09

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia