I CZ 90/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-02-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 90/09
POSTANOWIENIE
Dnia 2 grudnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Stanisław Dąbrowski
w sprawie z powództwa Skarbu Państwa reprezentowanego przez Ministra Skarbu
Państwa
przeciwko M. Spółce z o.o.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 2 grudnia 2009 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 11 sierpnia 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2009 r. Sąd Apelacyjny
odrzucił skargę kasacyjną strony pozwanej od postanowienia tego Sądu z 30
kwietnia 2009 r. oddalającego zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego z
dnia 17 października 2008 r. o odrzuceniu zażalenia na postanowienie o
odrzuceniu zarzutów od nakazu zapłaty, uznając skargę za niedopuszczalną.
W zażaleniu na to postanowienie strona pozwana wniosła o uchylenie
zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Z jednoznacznego brzmienia art. 3981
§ 1 k.p.c. wynika, że skarga
kasacyjna do Sądu Najwyższego przysługuje od wydanego przez sąd drugiej
instancji prawomocnego wyroku lub postanowienia w przedmiocie odrzucenia
pozwu albo umorzenia postępowania kończących postępowanie w sprawie. Jest
zatem oczywiste, że skarga kasacyjna nie przysługuje od postanowienia
oddalającego zażalenie na postanowienie o odrzuceniu zażalenia dotyczącego
orzeczenia o odrzuceniu zarzutów od nakazu zapłaty. W związku z tym
podnoszone w zażaleniu do Sądu Najwyższego argumenty, że zaskarżone
orzeczenie jako postanowienie kończące postępowanie w sprawie powinno
podlegać zaskarżeniu skargą kasacyjną należy uznać jedynie za postulat pod
adresem ustawodawcy i nie mogą one być uznane za uzasadnione.
Z tych względów zażalenie należało oddalić (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw.
z art. 39814
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 2 grudnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Stanisław Dąbrowski
w sprawie z powództwa Skarbu Państwa reprezentowanego przez Ministra Skarbu
Państwa
przeciwko M. Spółce z o.o.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 2 grudnia 2009 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 11 sierpnia 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2009 r. Sąd Apelacyjny
odrzucił skargę kasacyjną strony pozwanej od postanowienia tego Sądu z 30
kwietnia 2009 r. oddalającego zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego z
dnia 17 października 2008 r. o odrzuceniu zażalenia na postanowienie o
odrzuceniu zarzutów od nakazu zapłaty, uznając skargę za niedopuszczalną.
W zażaleniu na to postanowienie strona pozwana wniosła o uchylenie
zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Z jednoznacznego brzmienia art. 3981
§ 1 k.p.c. wynika, że skarga
kasacyjna do Sądu Najwyższego przysługuje od wydanego przez sąd drugiej
instancji prawomocnego wyroku lub postanowienia w przedmiocie odrzucenia
pozwu albo umorzenia postępowania kończących postępowanie w sprawie. Jest
zatem oczywiste, że skarga kasacyjna nie przysługuje od postanowienia
oddalającego zażalenie na postanowienie o odrzuceniu zażalenia dotyczącego
orzeczenia o odrzuceniu zarzutów od nakazu zapłaty. W związku z tym
podnoszone w zażaleniu do Sądu Najwyższego argumenty, że zaskarżone
orzeczenie jako postanowienie kończące postępowanie w sprawie powinno
podlegać zaskarżeniu skargą kasacyjną należy uznać jedynie za postulat pod
adresem ustawodawcy i nie mogą one być uznane za uzasadnione.
Z tych względów zażalenie należało oddalić (art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw.
z art. 39814
k.p.c.).