III CZ 56/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:10-03-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 56/09
POSTANOWIENIE
Dnia 4 grudnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Hubert Wrzeszcz (przewodniczący)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
SSN Kazimierz Zawada (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej Budynku oś. K.
przeciwko J.D.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 4 grudnia 2009 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Rejonowego w K.
z dnia 11 sierpnia 2009 r., sygn. akt [...],
odrzuca zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2009 r. odrzucił skargę
J.D. o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku tego sądu z dnia 12 marca
2007 r. W uzasadnieniu wyjaśnił, że zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu
przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub
radców prawnych - zastępstwo to dotyczy także czynności procesowych
związanych z postępowaniem przed Sądem Najwyższym podejmowanych przed
sądem niższej instancji - a J.D. sporządził skargę osobiście. W związku z tym
skargę tę należało, zgodnie z art. 4246
§ 3 k.p.c., odrzucić.
Postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 11 sierpnia 2009 r. J.D. zaskarżył
zażaleniem, również sporządzonym osobiście.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Rejonowy trafnie wyjaśnił, że stosownie do art. 871
§ 1 k.p.c.
w postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez
adwokatów lub radców prawnych, rozciągające się także na czynności procesowe
związane z postępowaniem przed Sądem Najwyższym podejmowane przed sądem
niższej instancji. Wspomniany wymóg zastępstwa dotyczy zatem też
rozpoznawanego przez Sąd Najwyższy zażalenia na odrzucenie skargi na
niezgodność z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 3941
§ 1 k.p.c.). Z tych
samych przyczyn, z których Sąd Rejonowy odrzucił skargę J.D., należało więc
również odrzucić jego zażalenie na odrzucenie skargi.
Mając powyższe na względzie, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji
(art. 373 w związku z art. 39821
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 4 grudnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Hubert Wrzeszcz (przewodniczący)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
SSN Kazimierz Zawada (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej Budynku oś. K.
przeciwko J.D.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 4 grudnia 2009 r.,
zażalenia pozwanego
na postanowienie Sądu Rejonowego w K.
z dnia 11 sierpnia 2009 r., sygn. akt [...],
odrzuca zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2009 r. odrzucił skargę
J.D. o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku tego sądu z dnia 12 marca
2007 r. W uzasadnieniu wyjaśnił, że zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c. w postępowaniu
przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub
radców prawnych - zastępstwo to dotyczy także czynności procesowych
związanych z postępowaniem przed Sądem Najwyższym podejmowanych przed
sądem niższej instancji - a J.D. sporządził skargę osobiście. W związku z tym
skargę tę należało, zgodnie z art. 4246
§ 3 k.p.c., odrzucić.
Postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 11 sierpnia 2009 r. J.D. zaskarżył
zażaleniem, również sporządzonym osobiście.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Rejonowy trafnie wyjaśnił, że stosownie do art. 871
§ 1 k.p.c.
w postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez
adwokatów lub radców prawnych, rozciągające się także na czynności procesowe
związane z postępowaniem przed Sądem Najwyższym podejmowane przed sądem
niższej instancji. Wspomniany wymóg zastępstwa dotyczy zatem też
rozpoznawanego przez Sąd Najwyższy zażalenia na odrzucenie skargi na
niezgodność z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 3941
§ 1 k.p.c.). Z tych
samych przyczyn, z których Sąd Rejonowy odrzucił skargę J.D., należało więc
również odrzucić jego zażalenie na odrzucenie skargi.
Mając powyższe na względzie, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji
(art. 373 w związku z art. 39821
k.p.c.).