Sygn. akt I CZ 93/09
POSTANOWIENIE
Dnia 16 grudnia 2009 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Wojciech Jan Katner
SSN Barbara Myszka
w sprawie ze skargi K.K.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2008 r., sygn. akt [...]
w sprawie z powództwa K.K.
przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi Finansów
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 16 grudnia 2009 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 28 lipca 2009 r., sygn. akt [...],
oddala zażalenie i odstępuje od obciążenia powoda kosztami
postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 28 lipca 2009 r. Sąd Apelacyjny odrzucił skargę K.K.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego z dnia 23 stycznia 2008 r., jako wniesioną po upływie
trzymiesięcznego terminu przewidzianego w art. 407 § 1 k.p.c.
Skarżący w zażaleniu na to postanowienie zarzucił naruszenie art. 407 § 2
k.p.c. polegające na jego błędnej interpretacji.
W konkluzji wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W sprawie powód wniósł skargę o wznowienie postępowania zakończonego
prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego powołując się na wyrok Trybunału
Konstytucyjnego z dnia 24 kwietnia 2007 r., w którym uznano za niezgodny z
Konstytucją art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy – Kodeks
cywilny w zakresie, w jakim ograniczał on dostęp do waloryzacji sądowej
zagwarantowanej w art. 3581
§ 3 k.c., w odniesieniu do zobowiązań pieniężnych
powstałych przed dniem 30 października 1950 r. wynikających z obligacji
emitowanych przez Skarb Państwa. Przepis ten utracił moc z dniem 11 maja 2008
r.
Skarga została wniesiona w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia
pełnomocnikowi powoda postanowienia Sądu Najwyższego oddalającego zażalenie
na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej powoda.
Zgodnie z art. 407 § 2 zd. 1 k.p.c., w sytuacji określonej w art. 4011
k.p.c.,
skargę o wznowienie wnosi się w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie
orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Dniem wejścia w życie orzeczenia
Trybunału Konstytucyjnego jest określony w tym orzeczeniu termin utraty przez akt
normatywny mocy obowiązującej.
Odmienny sposób liczenia terminu odnosi się wyłącznie do tych sytuacji,
w których w chwili wydania wyroku TK, skarżone orzeczenie nie byłoby jeszcze
prawomocne na skutek wniesienia środka odwoławczego, następnie odrzuconego.
3
Początek biegu terminu z art. 407 k.p.c. rozpoczyna się w takiej sytuacji z chwilą
doręczenia postanowienia o odrzuceniu środka odwoławczego, bądź z chwilą
ogłoszenia tego postanowienia na posiedzeniu jawnym. Inne zdarzenia nie mają
znaczenia dla rozpoczęcia biegu terminu do wniesienia skargi o wznowienie
postępowania. Powyższa zasada nie odnosi się zatem do skargi kasacyjnej, gdyż
nie ma ona charakteru środka odwoławczego.
Tylko ubocznie należy zauważyć, że mimo zawiśnięcia skargi kasacyjnej
w Sądzie Najwyższym, możliwe jest również wniesienie skargi o wznowienie
postępowania w razie uchylenia przez Trybunał Konstytucyjny w międzyczasie aktu
normatywnego stanowiącego podstawę wydania skarżonego orzeczenia.
Nie ma bowiem przesłanek wykluczających wniesienie skargi o wznowienie
postępowania w przypadku wniesienia skargi kasacyjnej.
Powód był zatem uprawniony do wniesienia skargi o wznowienie
postępowania do dnia 11 sierpnia 2008 r. Wniesienie skargi w dniu 2 czerwca
2009 r. nastąpiło zatem z uchybieniem terminu ustawowego.
Z tych względów zażalenie oddalono (art. 39814
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).