I PZP 7/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-11-2012
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Postanowienie z dnia 9 lutego 2010 r.
I PZP 7/09
Określenie „pozostały okres delegacji” zawarte w art. 50 ust. 4 ustawy z
dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (jednolity tekst: Dz.U. z 2008 r. Nr 7, poz.
39 ze zm.) dotyczy delegacji kontynuowanej w tej samej jednostce organizacyj-
nej prokuratury po upływie 6 miesięcy delegowania i nie obejmuje kolejnego
delegowania do innej jednostki organizacyjnej do czynności prokuratorskich, o
którym stanowi art. 50 ust. 4a tej ustawy.
Przewodniczący SSN Romualda Spyt, Sędziowie SN: Zbigniew Hajn (spra-
wozdawca), Zbigniew Myszka.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lutego 2010 r. sprawy z
powództwa Janusza Ś. przeciwko Prokuraturze Okręgowej w K. o zapłatę, na skutek
zagadnienia prawnego przekazanego postanowieniem Sądu Okręgowego-Sądu
Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 27 października 2009 r. [...]
„Czy prokurator prokuratury rejonowej lub prokuratury okręgowej, delegowany
do prokuratury apelacyjnej, który na zasadzie art. 50 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca
1985 r. o prokuraturze (tekst jednolity: Dz.U. z 1991 r. Nr 25, poz. 103 z późn. zm.)
uzyskał na pozostały okres delegacji prawo do wynagrodzenia zasadniczego w
stawce podstawowej, przewidziane dla prokuratora tej jednostki, zachowuje prawo
do tego wynagrodzenia od pierwszego dnia delegowania do jednostki organizacyjnej,
o której mowa w art. 50 ust. 4a ustawy o prokuraturze, czy też uzyskuje prawo do ta-
kiego wynagrodzenia po upływie trzech miesięcy od daty delegowania do tej jednost-
ki?"
o d m ó w i ł podjęcia uchwały.
U z a s a d n i e n i e
2
Stan sprawy, w której wyłoniło się rozpoznawane zagadnienie prawne, przed-
stawia się następująco. W pozwie powód Janusz Ś. domagał się zasądzenia od
strony pozwanej (Prokuratury Okręgowej w K.) na swoją rzecz kwot po 1.144, 53 zł
za miesiące październik, listopad i grudzień 2007 r. z odsetkami ustawowymi za
opóźnienie tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę. Stan faktyczny w sprawie
jest bezsporny. Powód jest prokuratorem Prokuratury Okręgowej w K. Do 30 wrześ-
nia 2007 r. był delegowany do pracy w Wydziale [...] do Spraw Przestępczości Zor-
ganizowanej Prokuratury Apelacyjnej w K. W okresie delegacji nabył prawo do wy-
nagrodzenia zasadniczego w stawce odpowiadającej uposażeniu prokuratorów Pro-
kuratury Apelacyjnej. Następnie, od 1 października 2007 r. został delegowany do
pełnienia czynności prokuratorskich w Biurze do Spraw Przestępczości Zorganizo-
wanej Prokuratury Krajowej w Wydziale [...] Zamiejscowym w K. Oddelegowanie
powoda do pracy w Prokuraturze Krajowej było związane ze zmianami w strukturze
organizacyjnej Prokuratury, polegającymi na likwidacji Wydziału [...] do Spraw Prze-
stępczości Zorganizowanej Prokuratury Apelacyjnej w K. i przejęciu spraw prowa-
dzonych w tym Wydziale przez Biuro do Spraw Przestępczości Zorganizowanej Pro-
kuratury Krajowej. Od 1 października 2007 r. do 31 grudnia 2007 r. powód otrzymy-
wał wynagrodzenie w stawce podstawowej przewidzianej dla prokuratora Prokuratury
Okręgowej, a od 1 stycznia 2008 r., czyli po upływie 3 miesięcy delegowania, w
stawce podstawowej przysługującej prokuratorowi Prokuratury Apelacyjnej.
Wyrokiem z 25 czerwca 2009 r. [...] Sąd Rejonowy dla Krakowa - Nowej Huty
w Krakowie uwzględnił powództwo Janusza Ś. i zasądził roszczenia dochodzone
pozwem. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że art. 50 ust. 4 ustawy o prokuraturze
ustanawia ogólną zasadę wzrostu wynagrodzenia prokuratora delegowanego w
okresie delegacji po 6 miesiącach delegowania, bez rozgraniczenia na okresy dele-
gacji w poszczególnych jednostkach organizacyjnych. W związku z tym, „pozostały
okres delegacji" w rozumieniu powołanego przepisu oznacza łączny okres delegacji,
bez rozgraniczenia na okresy delegacji w poszczególnych jednostkach organizacyj-
nych prokuratury. W ocenie Sądu Rejonowego, unormowanie z art. 50 ust. 4a ustawy
o prokuraturze stanowi wyjątek od zasady z ust. 4, ale tylko w zakresie okresu dele-
gowania, po upływie którego prokurator delegowany do Biura do Spraw Przestęp-
czości Zorganizowanej nabywa prawo do wyższego wynagrodzenia (okres skrócony
do 3 miesięcy) i w zakresie wysokości wynagrodzenia (przez przyznanie go proku-
ratorom Prokuratury Rejonowej i Okręgowej w stawce przysługującej prokuratorowi
3
Prokuratury Apelacyjnej). Mając na względzie, że upłynął już 6 - miesięczny okres
delegowania powoda do Prokuratury Apelacyjnej, uprawniający go do wynagrodze-
nia zasadniczego pobieranego przez prokuratorów Prokuratury Apelacyjnej, Sąd
Rejonowy uznał, że delegowanie powoda do Prokuratury Krajowej stanowiło „pozo-
stały okres delegacji" w rozumieniu art. 50 ust. 4 i w związku z tym powodowi przy-
sługuje wynagrodzenia w dotychczas pobieranej wysokości.
Apelację od powyższego wyroku wywiodła strona pozwana, zaskarżając go w
całości i zarzucając w szczególności naruszenie art. 50 ust. 4 i 4a ustawy o prokura-
turze, przez przyjęcie, że powodowi w okresie od 1 października 2007 r. do 31 grud-
nia 2007 r. przysługiwało wynagrodzenie w stawce przysługującej prokuratorom pro-
kuratury apelacyjnej oraz uznanie, że trzymiesięczny okres oczekiwania na wyższą
stawkę wynagrodzenia nie odnosi się do powoda. Na uzasadnienie swojego stano-
wiska strona pozwana podała, że żadne przepisy nie wskazują, aby można było łą-
czyć okresy delegowania do różnych jednostek, a tym samym uznać, że po 6 miesią-
cach oddelegowania do jednej jednostki organizacyjnej prokuratury, prokurator na-
bywa prawo do wyższego wynagrodzenia w innej jednostce organizacyjnej. W ocenie
strony pozwanej, z brzmienia przepisów art. 50 ust. 4 i ust. 4a nie wynika, aby w
przypadku kolejnego delegowania do innej jednostki istniała możliwość zaliczenia
okresu poprzedniej delegacji. Strona ta zaznaczyła, że zakończenie oddelegowania i
powrót do niższej stawki wynagrodzenia nie jest zmianą warunków pracy i płacy na
niekorzyść pracownika, ani też nie jest to sprzeczne z zasadami prawa pracy, gdyż
oddelegowanie do wykonywania pracy w innej jednostce organizacyjnej jest jedynie
czasową, a nie trwałą zmianą w wykonywaniu obowiązków prokuratora. Zwróciła też
uwagę, że oddelegowanie nastąpiło za zgodą powoda, któremu znane były jego
obowiązki oraz warunki wynagradzania. Nadto strona pozwana nadmieniła, że art. 50
ust. 4a wszedł w życie 31 sierpnia 2007 r., a zatem nie ma on zastosowania do zda-
rzeń powstałych przed tą datą. Zdaniem pozwanej, nie można w związku z tym
okresu oddelegowania powoda do prokuratury apelacyjnej przed dniem wejścia w
życie ustawy zmieniającej zaliczyć do okresu delegowania do Prokuratury Krajowej.
Sąd Okręgowy-Sąd Pracy w Krakowie, rozpoznając apelację pozwanej Proku-
ratury Okręgowej w K., uznał, że w sprawie występuje zagadnienie prawne budzące
poważne wątpliwości i przedstawił to zagadnienie do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyż-
szemu w pytaniu o powołanej na wstępie treści. W ocenie Sądu Okręgowego - Sądu
4
Pracy w Krakowie treść przepisów art. 50 ust. 4 i ust. 4a ustawy o prokuraturze nie
jest jednoznaczna.
Sąd Okręgowy stwierdził najpierw, że wykładnia językowa art. 50 ust. 4 i 4a
ustawy o prokuraturze, zdaje się przemawiać za stanowiskiem, że prokuratorowi pro-
kuratury okręgowej, przysługuje wynagrodzenie w stawce podstawowej takie jak pro-
kuratorowi prokuratury apelacyjnej dopiero po trzech miesiącach delegowania do
Biura do Spraw Przestępczości Zorganizowanej Prokuratury Krajowej. Przepis art. 50
ust. 4a stanowi lex specialis wobec art. 50 ust. 4, bowiem w sposób szczególny re-
guluje sytuację prokuratorów delegowanych do Prokuratury Krajowej. Jednocześnie
art. 50 ust. 4, statuujący ogólne zasady wynagradzania delegowanych prokuratorów,
wprost wskazuje, że nie dotyczy delegowania do Prokuratury Krajowej. Wątpliwe
więc jest kształtowanie wynagrodzenia powoda za okres pierwszych trzech miesięcy
delegowania do Prokuratury Krajowej na podstawie art. 50 ust. 4 i traktowanie tego
okresu jako „pozostałego okresu delegacji" w rozumieniu tego przepisu. Za słuszno-
ścią takiego stanowiska przemawia również zasada nieretroakcji (art. 3 k.c. w
związku z art. 300 k.p.). Przepis art. 50 ust. 4 został zmieniony, a art. 50 ust. 4a zo-
stał wprowadzony ustawą z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy Prawo o
ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2007 r. Nr 136,
poz. 959), która weszła wżycie z dniem 31 sierpnia 2007 r. Z dniem wejścia w życie
art. 50 ust. 4a, została zatem ukształtowana niejako od początku sytuacja prawna
prokuratorów delegowanych do Biura do Spraw Przestępczości Zorganizowanej
Prokuratury Krajowej, co oznacza, że z braku wyraźnego uregulowania, nie ma pod-
staw do stworzenia konstrukcji ciągłości delegacji, a tym samym ukształtowania wy-
nagrodzenia prokuratorów prokuratury okręgowej, którzy w związku z upływem 6
miesięcy delegacji do pracy w prokuraturze apelacyjnej nabyli prawo do wynagro-
dzenia przysługującego prokuratorom prokuratury apelacyjnej na dotychczasowym
poziomie, przed upływem okresu 3 miesięcy od dnia oddelegowania do Prokuratury
Krajowej. Z drugiej jednak strony - w ocenie Sądu Okręgowego - istnieje możliwość
wykładni językowej art. 50 ust. 4a w ten sposób, aby prokurator, który wcześniej uzy-
skał prawo do wynagrodzenia w stawce przewidzianej dla prokuratora prokuratury
apelacyjnej, już od pierwszego dnia delegacji do Prokuratury Krajowej zachował
prawo do tego wynagrodzenia. Na taką interpretację wskazuje zwrot zawarty w art.
50 ust. 4a in fine „chyba że dotychczasowe wynagrodzenie jest wyższe od przysłu-
gującego w Prokuraturze Krajowej". Prima facie zwrot ten dotyczy jedynie okresu po
5
trzech miesiącach delegacji do Prokuratury Krajowej. Wobec tego „dotychczasowe"
wynagrodzenie odnosiłoby się do wynagrodzenia pobieranego przez pierwsze 3 mie-
siące delegacji. Ale w takim przypadku, nigdy nie doszłoby do sytuacji, że wynagro-
dzenie prokuratora prokuratury rejonowej, czy okręgowej byłoby wyższe od wyna-
grodzenia prokuratora prokuratury apelacyjnej. Zwrot ten byłby więc niepotrzebny, a
jest oczywiste, że przepisów prawnych nie można interpretować w ten sposób, że
pewne ich fragmenty okazują się zbędne. Zwrot ten można zatem wykładać w ten
sposób, że prokurator delegowany do Prokuratury Krajowej zachowuje przez okres
trzech miesięcy swoje dotychczasowe wynagrodzenie (w przypadku powoda - nabyte
po okresie 6-miesięcznej delegacji wynagrodzenie w stawce podstawowej przewi-
dziane dla prokuratora prokuratury apelacyjnej, czy też przykładowo dodatek funk-
cyjny), a po upływie trzech miesięcy - pobiera wynagrodzenie na zasadach przewi-
dzianych w art. 50 ust. 4a, chyba że dotychczasowe (czyli pobierane przez pierwsze
3 miesiące delegacji) jest wyższe. Przyjmując taką interpretację nie doszłoby też do
przełamania zasady nieretroakcji. Sąd Okręgowy nie wykluczył też możliwości przy-
jęcia wykładni językowej zaprezentowanej przez Sąd Rejonowy, według której zwrot
„z wyjątkiem Prokuratury Krajowej" zawarty w art. 50 ust. 4, wyłącza spod zakresu
zastosowania przepisu jedynie sytuację, gdy delegacja prokuratora do Prokuratury
Krajowej stanowi jego pierwsze oddelegowanie, nie jest zaś „pozostałym zakresem
delegacji" w rozumieniu art. 50 ust. 4. Na koniec Sąd Okręgowy wskazał, że za
przyjęciem takiego stanowiska (Sąd nie wyjaśnił, które z wymienionych stanowisk ma
na uwadze) przemawiają ważne względy natury funkcjonalnej. Wprowadzenie art. 50
ust. 4a miało na celu korzystniejsze unormowanie sytuacji materialnej prokuratorów
delegowanych do Prokuratury Krajowej w porównaniu do prokuratorów delegowa-
nych do innych jednostek prokuratury. Świadczy o tym krótszy okres delegowania,
po upływie którego prokuratorowi przysługuje prawo do wyższego wynagrodzenia (3
miesiące zamiast 6 miesięcy) oraz przyznanie zarówno prokuratorom prokuratur re-
jonowych, jak i okręgowych, prawa do otrzymywania wynagrodzeń w stawce przewi-
dzianej dla prokuratorów prokuratur apelacyjnych. Tymczasem w realiach niniejszej
sprawy doszłoby do sytuacji, gdy powód - uprzednio delegowany do Prokuratury
Apelacyjnej nabył prawo do wynagrodzenia przewidzianego dla prokuratorów proku-
ratur apelacyjnych, natomiast będąc delegowanym do Prokuratury Krajowej, przez
pierwsze trzy miesiące otrzymywał wynagrodzenie niższe niż dotychczasowe. Dlate-
go rozważenia wymaga, modyfikacja rezultatów wykładni językowej, w oparciu o
6
wolę prawodawcy i cel regulacji prawnej. Dyrektywy wykładni celowościowej, prze-
mawiają w ocenie Sądu Okręgowego, za przyznaniem powodowi wyrównania wyna-
grodzenia za sporny okres. Zdaniem Sądu, podporządkowanie wydziałów do spraw
przestępczości zorganizowanej Prokuraturze Krajowej, zamiast Apelacyjnej, nie było
decyzją uzasadnioną merytorycznie i nie wiązało się ze szczególnymi zmianami, czy
to organizacyjnymi, czy też technicznymi w pracy prokuratury. Praktycznie była to
bowiem jedynie zmiana w podporządkowaniu jednostek organizacyjnych prokuratury,
które zajmują się ściganiem przestępczości zorganizowanej, a nie tworzenie nowych
wydziałów. Powód przez cały okres delegacji (a zatem zarówno do Prokuratury
Apelacyjnej jak i Krajowej) świadczył tę samą pracę i prowadził te same postępowa-
nia, tyle że pod zmienionymi sygnaturami. Jego zakres obowiązków nie zmienił się.
Nietrafny wydaje się więc pogląd, aby jego wynagrodzenie zmniejszyło się, w sytuacji
gdy już nabył prawo do wyższego wynagrodzenia na podstawie przepisów ogólnych
o delegacji, a obniżenie wynagrodzenia nastąpiło w momencie, gdy niejako awanso-
wał do pracy w prokuraturze wyższego szczebla. Sąd Okręgowy nadmienił, że w
Biurze do Spraw Przestępczości Zorganizowanej Prokuratury Krajowej w Wydziale
[...[ Zamiejscowym w K. nie pracował żaden prokurator Prokuratury Krajowej. Zmiany
były więc czysto formalne i nie przełożyły się nawet na zmianę składu personalnego
prokuratorów zajmujących się przestępczością zorganizowaną na terenie K. Obecnie
wydziały do spraw przestępczości zorganizowanej zostały ponownie podporządko-
wane prokuraturom apelacyjnym. Sąd zauważył również, że gdyby powód został de-
legowany do pracy w innym wydziale prokuratury apelacyjnej, to po upływie 6 mie-
sięcy, otrzymywałby niezmiennie w pozostałym okresie delegacji wynagrodzenie w
stawce przewidzianej dla prokuratora prokuratury apelacyjnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przedstawione Sądowi Najwyższemu zagadnienie prawne nie budzi poważ-
nych wątpliwości. Zasady delegowania prokuratorów zostały określone w art. 50
ustawy o prokuraturze (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206 ze zm.). W art.
50 ust. 1 - ust. 3b określono reguły i warunki dopuszczalności delegowania, ustalania
czasu trwania delegacji i odwoływania prokuratora z delegacji. Z przepisów tych wy-
nika, że delegowanie prokuratora może nastąpić do jednostki organizacyjnej proku-
ratury innej od jednostki, w której jest zatrudniony delegowany prokurator, a także do
7
Ministerstwa Sprawiedliwości lub innej jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi
Sprawiedliwości lub przez niego nadzorowanej. Możliwość delegowania prokuratora
nie podlega ograniczeniom ani co do liczby delegowań, ani co do łącznego czasu
trwania delegowania, jeżeli delegowanie następuje za zgodą prokuratora. Delegowa-
nie może nastąpić na czas określony lub nieokreślony. Delegowanie kończy się z
upływem czasu, na jaki określono delegację lub przez odwołanie uwarunkowane
okolicznościami wskazanymi w art. 50 ust. 3 i 3b. Ograniczona jest tylko możliwość
delegowania prokuratora bez jego zgody. Przepis art. 50 ust. 1 zdanie trzecie ustawy
o prokuraturze stanowi bowiem, że „delegowanie na okres dłuższy niż sześć miesię-
cy w ciągu roku może nastąpić tylko za zgodą prokuratora”. Sześciomiesięczny okres
delegowania w ciągu roku obliczany jest przez zsumowanie okresów poszczególnych
delegacji. Z przepisów zawartych w art. 50 ust. 1 - ust. 3b wynika, że każda delega-
cja jest osobnym zdarzeniem inicjowanym poleceniem delegowania i zakończonym
upływem czasu delegacji lub odwołaniem z delegacji.
Prawo do wynagrodzenia i innych świadczeń dla prokuratora delegowanego
do określonej jednostki organizacyjnej zostały kazuistycznie uregulowane w art. 50
ust. 4-9 ustawy o prokuraturze. W przepisach tych ustawodawca przewidział rekom-
pensowanie delegacji przez wynagrodzenie zasadnicze wyższe od przysługującego
delegowanemu prokuratorowi na zajmowanym przez niego stanowisku prokurator-
skim lub dodatkowe świadczenia związane z delegowaniem. Wszystkie regulacje
ustanawiające dla prokuratora delegowanego do innej jednostki wyższe wynagro-
dzenie od wynagrodzenia przysługującego na zajmowanym stanowisku prokurator-
skim i inne świadczenia są wyjątkami od zasady przysługiwania wynagrodzenia od-
powiadającego zajmowanemu stanowisku prokuratorskiemu, ustalonego zgodnie z
art. 62 i nast. ustawy o prokuraturze. Z wyżej wymienionych przepisów wynika, że
prawo do wyższego wynagrodzenia zasadniczego lub do dodatkowych świadczeń
nabyte w czasie delegowania do danej jednostki organizacyjnej nie może być za-
chowane dla delegowania do innej jednostki organizacyjnej nawet, gdy te delegowa-
nia następują kolejno po sobie. Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 50 ust. 4
ustawy o prokuraturze, prokurator delegowany do innej jednostki organizacyjnej pro-
kuratury, z wyjątkiem Prokuratury Krajowej, po sześciu miesiącach delegowania uzy-
skuje na pozostały okres delegacji prawo do wynagrodzenia zasadniczego w stawce
podstawowej, przewidzianego dla prokuratora tej jednostki. Dosłowne brzmienie tego
przepisu wskazuje, że prawo do podwyższonego wynagrodzenia prokurator uzyskuje
8
po 6 miesiącach delegacji na pozostały okres tej konkretnej delegacji. Nie ma pod-
staw do uznania, że „pozostały okres delegacji” obejmuje także inne, kolejne delega-
cje. Treść tego przepisu nie obejmuje delegowania do Prokuratury Krajowej, które
wyłączono z niego expressis verbis. Dotyczy więc delegowania prokuratora prokura-
tury rejonowej do prokuratury okręgowej lub apelacyjnej oraz delegowania prokurato-
ra prokuratury okręgowej do prokuratury apelacyjnej. Delegowanie do Biura do
Spraw Przestępczości Zorganizowanej Prokuratury Krajowej do czynności prokura-
torskich zostało unormowane w art. 50 ust. 4a. Zgodnie z tym przepisem, po trzech
miesiącach delegowania do wymienionego Biura do czynności prokuratorskich, na
pozostały okres delegacji prokuratorowi prokuratury apelacyjnej przysługuje wyna-
grodzenie w stawce podstawowej takie jak prokuratorowi Prokuratury Krajowej, a
prokuratorowi prokuratury okręgowej i rejonowej takie jak prokuratorowi prokuratury
apelacyjnej, chyba że dotychczasowe wynagrodzenie jest wyższe od przysługujące-
go w Prokuraturze Krajowej. W rezultacie należy uznać, że określenie „pozostały
okres delegacji” zawarte w art. 50 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o proku-
raturze (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206 ze zm.) dotyczy delegacji
kontynuowanej w tej samej jednostce organizacyjnej prokuratury po upływie 6 mie-
sięcy delegowania. „Pozostały okres delegacji” nie obejmuje kolejnego delegowania
do innej jednostki organizacyjnej, w tym delegowania do Biura do Spraw Przestęp-
czości Zorganizowanej Prokuratury Krajowej do czynności prokuratorskich, o którym
stanowi art. 50 ust. 4a ustawy o prokuraturze. Wynika stąd, że przez pierwsze trzy
miesiące prokurator otrzymuje wynagrodzenie odpowiadające zajmowanemu stano-
wisku prokuratorskiemu ustalone zgodnie z art. 62 i nast. ustawy o prokuraturze. Jest
to wynagrodzenie dotychczasowe w rozumieniu tego przepisu. Innymi słowy, wyna-
grodzeniem dotychczasowym prokuratora delegowanego do Biura do Spraw Prze-
stępczości Zorganizowanej Prokuratury Krajowej do czynności prokuratorskich w
rozumieniu art. 50 ust. 4a jest wynagrodzenie odpowiadające zajmowanemu stano-
wisku prokuratorskiemu, ustalone zgodnie z art. 62 i nast. ustawy o prokuraturze. Po
trzech miesiącach delegowania, na pozostały okres delegacji prokuratorowi proku-
ratury okręgowej i rejonowej przysługuje wynagrodzenie takie jak prokuratorowi pro-
kuratury apelacyjnej, chyba że dotychczasowe wynagrodzenie jest wyższe od przy-
sługującego w Prokuraturze Krajowej. Przepis ten jest analogiczny do regulacji za-
wartej w art. 33 ust. 5 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym
(Dz.U. Nr 240, poz. 2052 ze zm.) w stosunku do sędziów delegowanych do pełnienia
9
czynności sędziowskich w Sądzie Najwyższym, będącej zresztą jego pierwowzorem
(Sejm V kadencji, druk sejmowy 1057). Określenie „wynagrodzenie wyższe od przy-
sługującego w Prokuraturze Krajowej”, którego sens na gruncie powyższej wykładni
wzbudził wątpliwości Sądu Okręgowego, opiera się na założeniu, że dotychczasowe
(w podanym wyżej znaczeniu) wynagrodzenie, np. prokuratora prokuratury okręgo-
wej może w niektórych przypadkach przewyższać podstawową stawkę prokuratora
prokuratury apelacyjnej. Sąd Okręgowy, stwierdzając, że nie może dojść do takiej
sytuacji nie wskazał żadnych podstaw takiego przekonania, co uniemożliwia weryfi-
kację poprawności tego twierdzenia. W tej sytuacji można jedynie ogólnie zauważyć,
że takiego stwierdzenia nie mogą uzasadniać przepisy wykonawcze do ustawy o
prokuraturze, określające konkretne stawki wynagrodzeń prokuratorów. Po pierwsze,
relacje stawek wynagrodzeń zasadniczych i dodatków funkcyjnych prokuratorów
różnych szczebli określone w tych przepisach zmieniają się w kolejno obowiązują-
cych aktach a przepis ustawy należy interpretować w szerszej perspektywie czaso-
wej. Po drugie, oparcie wykładni przepisu ustawy na wnioskach wyprowadzanych z
treści aktów wykonawczych do tej ustawy jest nieprawidłowe. Takie wnioski mogą
mieć jedynie znaczenie ilustracyjne. Nie mogą natomiast przesądzać o rozumieniu
treści przepisu ustawy.
W rezultacie należy uznać, że wątpliwości Sądu Okręgowego w Krakowie
mają swoje źródło nie tyle w niejednoznaczności i trudności wykładni przepisów art.
50 ust. 4 i ust. 4a ustawy o prokuraturze, ile w negatywnej ocenie skutku zastosowa-
nia tych przepisów w konkretnej sytuacji. Tego rodzaju wątpliwość leży jednak w sfe-
rze oceny obowiązującego prawa, a nie w sferze wykładni. Sąd Okręgowy dał wyraz
tej ocenie stwierdzając, że podporządkowanie wydziałów do spraw przestępczości
zorganizowanej Prokuraturze Krajowej, zamiast Apelacyjnej, nie było decyzją uza-
sadnioną merytorycznie. Oceny tego rodzaju wykraczają jednak poza kompetencje
sądu i nie uzasadniają podważania wniosków wynikających z zasad wykładni prawa.
Sąd może natomiast, nie podważając tych zasad, poszukiwać stosownych środków
prawnych prowadzących do sprawiedliwego rozstrzygnięcia sprawy w konkretnych
okolicznościach faktycznych, w których rezultat zastosowania prawidłowo interpreto-
wanych przepisów może być, ze względu na szczególną sytuację faktyczną, uznany
za niezamierzony przez ustawodawcę.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
========================================
I PZP 7/09
Określenie „pozostały okres delegacji” zawarte w art. 50 ust. 4 ustawy z
dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (jednolity tekst: Dz.U. z 2008 r. Nr 7, poz.
39 ze zm.) dotyczy delegacji kontynuowanej w tej samej jednostce organizacyj-
nej prokuratury po upływie 6 miesięcy delegowania i nie obejmuje kolejnego
delegowania do innej jednostki organizacyjnej do czynności prokuratorskich, o
którym stanowi art. 50 ust. 4a tej ustawy.
Przewodniczący SSN Romualda Spyt, Sędziowie SN: Zbigniew Hajn (spra-
wozdawca), Zbigniew Myszka.
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lutego 2010 r. sprawy z
powództwa Janusza Ś. przeciwko Prokuraturze Okręgowej w K. o zapłatę, na skutek
zagadnienia prawnego przekazanego postanowieniem Sądu Okręgowego-Sądu
Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 27 października 2009 r. [...]
„Czy prokurator prokuratury rejonowej lub prokuratury okręgowej, delegowany
do prokuratury apelacyjnej, który na zasadzie art. 50 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca
1985 r. o prokuraturze (tekst jednolity: Dz.U. z 1991 r. Nr 25, poz. 103 z późn. zm.)
uzyskał na pozostały okres delegacji prawo do wynagrodzenia zasadniczego w
stawce podstawowej, przewidziane dla prokuratora tej jednostki, zachowuje prawo
do tego wynagrodzenia od pierwszego dnia delegowania do jednostki organizacyjnej,
o której mowa w art. 50 ust. 4a ustawy o prokuraturze, czy też uzyskuje prawo do ta-
kiego wynagrodzenia po upływie trzech miesięcy od daty delegowania do tej jednost-
ki?"
o d m ó w i ł podjęcia uchwały.
U z a s a d n i e n i e
2
Stan sprawy, w której wyłoniło się rozpoznawane zagadnienie prawne, przed-
stawia się następująco. W pozwie powód Janusz Ś. domagał się zasądzenia od
strony pozwanej (Prokuratury Okręgowej w K.) na swoją rzecz kwot po 1.144, 53 zł
za miesiące październik, listopad i grudzień 2007 r. z odsetkami ustawowymi za
opóźnienie tytułem wyrównania wynagrodzenia za pracę. Stan faktyczny w sprawie
jest bezsporny. Powód jest prokuratorem Prokuratury Okręgowej w K. Do 30 wrześ-
nia 2007 r. był delegowany do pracy w Wydziale [...] do Spraw Przestępczości Zor-
ganizowanej Prokuratury Apelacyjnej w K. W okresie delegacji nabył prawo do wy-
nagrodzenia zasadniczego w stawce odpowiadającej uposażeniu prokuratorów Pro-
kuratury Apelacyjnej. Następnie, od 1 października 2007 r. został delegowany do
pełnienia czynności prokuratorskich w Biurze do Spraw Przestępczości Zorganizo-
wanej Prokuratury Krajowej w Wydziale [...] Zamiejscowym w K. Oddelegowanie
powoda do pracy w Prokuraturze Krajowej było związane ze zmianami w strukturze
organizacyjnej Prokuratury, polegającymi na likwidacji Wydziału [...] do Spraw Prze-
stępczości Zorganizowanej Prokuratury Apelacyjnej w K. i przejęciu spraw prowa-
dzonych w tym Wydziale przez Biuro do Spraw Przestępczości Zorganizowanej Pro-
kuratury Krajowej. Od 1 października 2007 r. do 31 grudnia 2007 r. powód otrzymy-
wał wynagrodzenie w stawce podstawowej przewidzianej dla prokuratora Prokuratury
Okręgowej, a od 1 stycznia 2008 r., czyli po upływie 3 miesięcy delegowania, w
stawce podstawowej przysługującej prokuratorowi Prokuratury Apelacyjnej.
Wyrokiem z 25 czerwca 2009 r. [...] Sąd Rejonowy dla Krakowa - Nowej Huty
w Krakowie uwzględnił powództwo Janusza Ś. i zasądził roszczenia dochodzone
pozwem. W uzasadnieniu Sąd stwierdził, że art. 50 ust. 4 ustawy o prokuraturze
ustanawia ogólną zasadę wzrostu wynagrodzenia prokuratora delegowanego w
okresie delegacji po 6 miesiącach delegowania, bez rozgraniczenia na okresy dele-
gacji w poszczególnych jednostkach organizacyjnych. W związku z tym, „pozostały
okres delegacji" w rozumieniu powołanego przepisu oznacza łączny okres delegacji,
bez rozgraniczenia na okresy delegacji w poszczególnych jednostkach organizacyj-
nych prokuratury. W ocenie Sądu Rejonowego, unormowanie z art. 50 ust. 4a ustawy
o prokuraturze stanowi wyjątek od zasady z ust. 4, ale tylko w zakresie okresu dele-
gowania, po upływie którego prokurator delegowany do Biura do Spraw Przestęp-
czości Zorganizowanej nabywa prawo do wyższego wynagrodzenia (okres skrócony
do 3 miesięcy) i w zakresie wysokości wynagrodzenia (przez przyznanie go proku-
ratorom Prokuratury Rejonowej i Okręgowej w stawce przysługującej prokuratorowi
3
Prokuratury Apelacyjnej). Mając na względzie, że upłynął już 6 - miesięczny okres
delegowania powoda do Prokuratury Apelacyjnej, uprawniający go do wynagrodze-
nia zasadniczego pobieranego przez prokuratorów Prokuratury Apelacyjnej, Sąd
Rejonowy uznał, że delegowanie powoda do Prokuratury Krajowej stanowiło „pozo-
stały okres delegacji" w rozumieniu art. 50 ust. 4 i w związku z tym powodowi przy-
sługuje wynagrodzenia w dotychczas pobieranej wysokości.
Apelację od powyższego wyroku wywiodła strona pozwana, zaskarżając go w
całości i zarzucając w szczególności naruszenie art. 50 ust. 4 i 4a ustawy o prokura-
turze, przez przyjęcie, że powodowi w okresie od 1 października 2007 r. do 31 grud-
nia 2007 r. przysługiwało wynagrodzenie w stawce przysługującej prokuratorom pro-
kuratury apelacyjnej oraz uznanie, że trzymiesięczny okres oczekiwania na wyższą
stawkę wynagrodzenia nie odnosi się do powoda. Na uzasadnienie swojego stano-
wiska strona pozwana podała, że żadne przepisy nie wskazują, aby można było łą-
czyć okresy delegowania do różnych jednostek, a tym samym uznać, że po 6 miesią-
cach oddelegowania do jednej jednostki organizacyjnej prokuratury, prokurator na-
bywa prawo do wyższego wynagrodzenia w innej jednostce organizacyjnej. W ocenie
strony pozwanej, z brzmienia przepisów art. 50 ust. 4 i ust. 4a nie wynika, aby w
przypadku kolejnego delegowania do innej jednostki istniała możliwość zaliczenia
okresu poprzedniej delegacji. Strona ta zaznaczyła, że zakończenie oddelegowania i
powrót do niższej stawki wynagrodzenia nie jest zmianą warunków pracy i płacy na
niekorzyść pracownika, ani też nie jest to sprzeczne z zasadami prawa pracy, gdyż
oddelegowanie do wykonywania pracy w innej jednostce organizacyjnej jest jedynie
czasową, a nie trwałą zmianą w wykonywaniu obowiązków prokuratora. Zwróciła też
uwagę, że oddelegowanie nastąpiło za zgodą powoda, któremu znane były jego
obowiązki oraz warunki wynagradzania. Nadto strona pozwana nadmieniła, że art. 50
ust. 4a wszedł w życie 31 sierpnia 2007 r., a zatem nie ma on zastosowania do zda-
rzeń powstałych przed tą datą. Zdaniem pozwanej, nie można w związku z tym
okresu oddelegowania powoda do prokuratury apelacyjnej przed dniem wejścia w
życie ustawy zmieniającej zaliczyć do okresu delegowania do Prokuratury Krajowej.
Sąd Okręgowy-Sąd Pracy w Krakowie, rozpoznając apelację pozwanej Proku-
ratury Okręgowej w K., uznał, że w sprawie występuje zagadnienie prawne budzące
poważne wątpliwości i przedstawił to zagadnienie do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyż-
szemu w pytaniu o powołanej na wstępie treści. W ocenie Sądu Okręgowego - Sądu
4
Pracy w Krakowie treść przepisów art. 50 ust. 4 i ust. 4a ustawy o prokuraturze nie
jest jednoznaczna.
Sąd Okręgowy stwierdził najpierw, że wykładnia językowa art. 50 ust. 4 i 4a
ustawy o prokuraturze, zdaje się przemawiać za stanowiskiem, że prokuratorowi pro-
kuratury okręgowej, przysługuje wynagrodzenie w stawce podstawowej takie jak pro-
kuratorowi prokuratury apelacyjnej dopiero po trzech miesiącach delegowania do
Biura do Spraw Przestępczości Zorganizowanej Prokuratury Krajowej. Przepis art. 50
ust. 4a stanowi lex specialis wobec art. 50 ust. 4, bowiem w sposób szczególny re-
guluje sytuację prokuratorów delegowanych do Prokuratury Krajowej. Jednocześnie
art. 50 ust. 4, statuujący ogólne zasady wynagradzania delegowanych prokuratorów,
wprost wskazuje, że nie dotyczy delegowania do Prokuratury Krajowej. Wątpliwe
więc jest kształtowanie wynagrodzenia powoda za okres pierwszych trzech miesięcy
delegowania do Prokuratury Krajowej na podstawie art. 50 ust. 4 i traktowanie tego
okresu jako „pozostałego okresu delegacji" w rozumieniu tego przepisu. Za słuszno-
ścią takiego stanowiska przemawia również zasada nieretroakcji (art. 3 k.c. w
związku z art. 300 k.p.). Przepis art. 50 ust. 4 został zmieniony, a art. 50 ust. 4a zo-
stał wprowadzony ustawą z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy Prawo o
ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2007 r. Nr 136,
poz. 959), która weszła wżycie z dniem 31 sierpnia 2007 r. Z dniem wejścia w życie
art. 50 ust. 4a, została zatem ukształtowana niejako od początku sytuacja prawna
prokuratorów delegowanych do Biura do Spraw Przestępczości Zorganizowanej
Prokuratury Krajowej, co oznacza, że z braku wyraźnego uregulowania, nie ma pod-
staw do stworzenia konstrukcji ciągłości delegacji, a tym samym ukształtowania wy-
nagrodzenia prokuratorów prokuratury okręgowej, którzy w związku z upływem 6
miesięcy delegacji do pracy w prokuraturze apelacyjnej nabyli prawo do wynagro-
dzenia przysługującego prokuratorom prokuratury apelacyjnej na dotychczasowym
poziomie, przed upływem okresu 3 miesięcy od dnia oddelegowania do Prokuratury
Krajowej. Z drugiej jednak strony - w ocenie Sądu Okręgowego - istnieje możliwość
wykładni językowej art. 50 ust. 4a w ten sposób, aby prokurator, który wcześniej uzy-
skał prawo do wynagrodzenia w stawce przewidzianej dla prokuratora prokuratury
apelacyjnej, już od pierwszego dnia delegacji do Prokuratury Krajowej zachował
prawo do tego wynagrodzenia. Na taką interpretację wskazuje zwrot zawarty w art.
50 ust. 4a in fine „chyba że dotychczasowe wynagrodzenie jest wyższe od przysłu-
gującego w Prokuraturze Krajowej". Prima facie zwrot ten dotyczy jedynie okresu po
5
trzech miesiącach delegacji do Prokuratury Krajowej. Wobec tego „dotychczasowe"
wynagrodzenie odnosiłoby się do wynagrodzenia pobieranego przez pierwsze 3 mie-
siące delegacji. Ale w takim przypadku, nigdy nie doszłoby do sytuacji, że wynagro-
dzenie prokuratora prokuratury rejonowej, czy okręgowej byłoby wyższe od wyna-
grodzenia prokuratora prokuratury apelacyjnej. Zwrot ten byłby więc niepotrzebny, a
jest oczywiste, że przepisów prawnych nie można interpretować w ten sposób, że
pewne ich fragmenty okazują się zbędne. Zwrot ten można zatem wykładać w ten
sposób, że prokurator delegowany do Prokuratury Krajowej zachowuje przez okres
trzech miesięcy swoje dotychczasowe wynagrodzenie (w przypadku powoda - nabyte
po okresie 6-miesięcznej delegacji wynagrodzenie w stawce podstawowej przewi-
dziane dla prokuratora prokuratury apelacyjnej, czy też przykładowo dodatek funk-
cyjny), a po upływie trzech miesięcy - pobiera wynagrodzenie na zasadach przewi-
dzianych w art. 50 ust. 4a, chyba że dotychczasowe (czyli pobierane przez pierwsze
3 miesiące delegacji) jest wyższe. Przyjmując taką interpretację nie doszłoby też do
przełamania zasady nieretroakcji. Sąd Okręgowy nie wykluczył też możliwości przy-
jęcia wykładni językowej zaprezentowanej przez Sąd Rejonowy, według której zwrot
„z wyjątkiem Prokuratury Krajowej" zawarty w art. 50 ust. 4, wyłącza spod zakresu
zastosowania przepisu jedynie sytuację, gdy delegacja prokuratora do Prokuratury
Krajowej stanowi jego pierwsze oddelegowanie, nie jest zaś „pozostałym zakresem
delegacji" w rozumieniu art. 50 ust. 4. Na koniec Sąd Okręgowy wskazał, że za
przyjęciem takiego stanowiska (Sąd nie wyjaśnił, które z wymienionych stanowisk ma
na uwadze) przemawiają ważne względy natury funkcjonalnej. Wprowadzenie art. 50
ust. 4a miało na celu korzystniejsze unormowanie sytuacji materialnej prokuratorów
delegowanych do Prokuratury Krajowej w porównaniu do prokuratorów delegowa-
nych do innych jednostek prokuratury. Świadczy o tym krótszy okres delegowania,
po upływie którego prokuratorowi przysługuje prawo do wyższego wynagrodzenia (3
miesiące zamiast 6 miesięcy) oraz przyznanie zarówno prokuratorom prokuratur re-
jonowych, jak i okręgowych, prawa do otrzymywania wynagrodzeń w stawce przewi-
dzianej dla prokuratorów prokuratur apelacyjnych. Tymczasem w realiach niniejszej
sprawy doszłoby do sytuacji, gdy powód - uprzednio delegowany do Prokuratury
Apelacyjnej nabył prawo do wynagrodzenia przewidzianego dla prokuratorów proku-
ratur apelacyjnych, natomiast będąc delegowanym do Prokuratury Krajowej, przez
pierwsze trzy miesiące otrzymywał wynagrodzenie niższe niż dotychczasowe. Dlate-
go rozważenia wymaga, modyfikacja rezultatów wykładni językowej, w oparciu o
6
wolę prawodawcy i cel regulacji prawnej. Dyrektywy wykładni celowościowej, prze-
mawiają w ocenie Sądu Okręgowego, za przyznaniem powodowi wyrównania wyna-
grodzenia za sporny okres. Zdaniem Sądu, podporządkowanie wydziałów do spraw
przestępczości zorganizowanej Prokuraturze Krajowej, zamiast Apelacyjnej, nie było
decyzją uzasadnioną merytorycznie i nie wiązało się ze szczególnymi zmianami, czy
to organizacyjnymi, czy też technicznymi w pracy prokuratury. Praktycznie była to
bowiem jedynie zmiana w podporządkowaniu jednostek organizacyjnych prokuratury,
które zajmują się ściganiem przestępczości zorganizowanej, a nie tworzenie nowych
wydziałów. Powód przez cały okres delegacji (a zatem zarówno do Prokuratury
Apelacyjnej jak i Krajowej) świadczył tę samą pracę i prowadził te same postępowa-
nia, tyle że pod zmienionymi sygnaturami. Jego zakres obowiązków nie zmienił się.
Nietrafny wydaje się więc pogląd, aby jego wynagrodzenie zmniejszyło się, w sytuacji
gdy już nabył prawo do wyższego wynagrodzenia na podstawie przepisów ogólnych
o delegacji, a obniżenie wynagrodzenia nastąpiło w momencie, gdy niejako awanso-
wał do pracy w prokuraturze wyższego szczebla. Sąd Okręgowy nadmienił, że w
Biurze do Spraw Przestępczości Zorganizowanej Prokuratury Krajowej w Wydziale
[...[ Zamiejscowym w K. nie pracował żaden prokurator Prokuratury Krajowej. Zmiany
były więc czysto formalne i nie przełożyły się nawet na zmianę składu personalnego
prokuratorów zajmujących się przestępczością zorganizowaną na terenie K. Obecnie
wydziały do spraw przestępczości zorganizowanej zostały ponownie podporządko-
wane prokuraturom apelacyjnym. Sąd zauważył również, że gdyby powód został de-
legowany do pracy w innym wydziale prokuratury apelacyjnej, to po upływie 6 mie-
sięcy, otrzymywałby niezmiennie w pozostałym okresie delegacji wynagrodzenie w
stawce przewidzianej dla prokuratora prokuratury apelacyjnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Przedstawione Sądowi Najwyższemu zagadnienie prawne nie budzi poważ-
nych wątpliwości. Zasady delegowania prokuratorów zostały określone w art. 50
ustawy o prokuraturze (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206 ze zm.). W art.
50 ust. 1 - ust. 3b określono reguły i warunki dopuszczalności delegowania, ustalania
czasu trwania delegacji i odwoływania prokuratora z delegacji. Z przepisów tych wy-
nika, że delegowanie prokuratora może nastąpić do jednostki organizacyjnej proku-
ratury innej od jednostki, w której jest zatrudniony delegowany prokurator, a także do
7
Ministerstwa Sprawiedliwości lub innej jednostki organizacyjnej podległej Ministrowi
Sprawiedliwości lub przez niego nadzorowanej. Możliwość delegowania prokuratora
nie podlega ograniczeniom ani co do liczby delegowań, ani co do łącznego czasu
trwania delegowania, jeżeli delegowanie następuje za zgodą prokuratora. Delegowa-
nie może nastąpić na czas określony lub nieokreślony. Delegowanie kończy się z
upływem czasu, na jaki określono delegację lub przez odwołanie uwarunkowane
okolicznościami wskazanymi w art. 50 ust. 3 i 3b. Ograniczona jest tylko możliwość
delegowania prokuratora bez jego zgody. Przepis art. 50 ust. 1 zdanie trzecie ustawy
o prokuraturze stanowi bowiem, że „delegowanie na okres dłuższy niż sześć miesię-
cy w ciągu roku może nastąpić tylko za zgodą prokuratora”. Sześciomiesięczny okres
delegowania w ciągu roku obliczany jest przez zsumowanie okresów poszczególnych
delegacji. Z przepisów zawartych w art. 50 ust. 1 - ust. 3b wynika, że każda delega-
cja jest osobnym zdarzeniem inicjowanym poleceniem delegowania i zakończonym
upływem czasu delegacji lub odwołaniem z delegacji.
Prawo do wynagrodzenia i innych świadczeń dla prokuratora delegowanego
do określonej jednostki organizacyjnej zostały kazuistycznie uregulowane w art. 50
ust. 4-9 ustawy o prokuraturze. W przepisach tych ustawodawca przewidział rekom-
pensowanie delegacji przez wynagrodzenie zasadnicze wyższe od przysługującego
delegowanemu prokuratorowi na zajmowanym przez niego stanowisku prokurator-
skim lub dodatkowe świadczenia związane z delegowaniem. Wszystkie regulacje
ustanawiające dla prokuratora delegowanego do innej jednostki wyższe wynagro-
dzenie od wynagrodzenia przysługującego na zajmowanym stanowisku prokurator-
skim i inne świadczenia są wyjątkami od zasady przysługiwania wynagrodzenia od-
powiadającego zajmowanemu stanowisku prokuratorskiemu, ustalonego zgodnie z
art. 62 i nast. ustawy o prokuraturze. Z wyżej wymienionych przepisów wynika, że
prawo do wyższego wynagrodzenia zasadniczego lub do dodatkowych świadczeń
nabyte w czasie delegowania do danej jednostki organizacyjnej nie może być za-
chowane dla delegowania do innej jednostki organizacyjnej nawet, gdy te delegowa-
nia następują kolejno po sobie. Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 50 ust. 4
ustawy o prokuraturze, prokurator delegowany do innej jednostki organizacyjnej pro-
kuratury, z wyjątkiem Prokuratury Krajowej, po sześciu miesiącach delegowania uzy-
skuje na pozostały okres delegacji prawo do wynagrodzenia zasadniczego w stawce
podstawowej, przewidzianego dla prokuratora tej jednostki. Dosłowne brzmienie tego
przepisu wskazuje, że prawo do podwyższonego wynagrodzenia prokurator uzyskuje
8
po 6 miesiącach delegacji na pozostały okres tej konkretnej delegacji. Nie ma pod-
staw do uznania, że „pozostały okres delegacji” obejmuje także inne, kolejne delega-
cje. Treść tego przepisu nie obejmuje delegowania do Prokuratury Krajowej, które
wyłączono z niego expressis verbis. Dotyczy więc delegowania prokuratora prokura-
tury rejonowej do prokuratury okręgowej lub apelacyjnej oraz delegowania prokurato-
ra prokuratury okręgowej do prokuratury apelacyjnej. Delegowanie do Biura do
Spraw Przestępczości Zorganizowanej Prokuratury Krajowej do czynności prokura-
torskich zostało unormowane w art. 50 ust. 4a. Zgodnie z tym przepisem, po trzech
miesiącach delegowania do wymienionego Biura do czynności prokuratorskich, na
pozostały okres delegacji prokuratorowi prokuratury apelacyjnej przysługuje wyna-
grodzenie w stawce podstawowej takie jak prokuratorowi Prokuratury Krajowej, a
prokuratorowi prokuratury okręgowej i rejonowej takie jak prokuratorowi prokuratury
apelacyjnej, chyba że dotychczasowe wynagrodzenie jest wyższe od przysługujące-
go w Prokuraturze Krajowej. W rezultacie należy uznać, że określenie „pozostały
okres delegacji” zawarte w art. 50 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o proku-
raturze (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206 ze zm.) dotyczy delegacji
kontynuowanej w tej samej jednostce organizacyjnej prokuratury po upływie 6 mie-
sięcy delegowania. „Pozostały okres delegacji” nie obejmuje kolejnego delegowania
do innej jednostki organizacyjnej, w tym delegowania do Biura do Spraw Przestęp-
czości Zorganizowanej Prokuratury Krajowej do czynności prokuratorskich, o którym
stanowi art. 50 ust. 4a ustawy o prokuraturze. Wynika stąd, że przez pierwsze trzy
miesiące prokurator otrzymuje wynagrodzenie odpowiadające zajmowanemu stano-
wisku prokuratorskiemu ustalone zgodnie z art. 62 i nast. ustawy o prokuraturze. Jest
to wynagrodzenie dotychczasowe w rozumieniu tego przepisu. Innymi słowy, wyna-
grodzeniem dotychczasowym prokuratora delegowanego do Biura do Spraw Prze-
stępczości Zorganizowanej Prokuratury Krajowej do czynności prokuratorskich w
rozumieniu art. 50 ust. 4a jest wynagrodzenie odpowiadające zajmowanemu stano-
wisku prokuratorskiemu, ustalone zgodnie z art. 62 i nast. ustawy o prokuraturze. Po
trzech miesiącach delegowania, na pozostały okres delegacji prokuratorowi proku-
ratury okręgowej i rejonowej przysługuje wynagrodzenie takie jak prokuratorowi pro-
kuratury apelacyjnej, chyba że dotychczasowe wynagrodzenie jest wyższe od przy-
sługującego w Prokuraturze Krajowej. Przepis ten jest analogiczny do regulacji za-
wartej w art. 33 ust. 5 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym
(Dz.U. Nr 240, poz. 2052 ze zm.) w stosunku do sędziów delegowanych do pełnienia
9
czynności sędziowskich w Sądzie Najwyższym, będącej zresztą jego pierwowzorem
(Sejm V kadencji, druk sejmowy 1057). Określenie „wynagrodzenie wyższe od przy-
sługującego w Prokuraturze Krajowej”, którego sens na gruncie powyższej wykładni
wzbudził wątpliwości Sądu Okręgowego, opiera się na założeniu, że dotychczasowe
(w podanym wyżej znaczeniu) wynagrodzenie, np. prokuratora prokuratury okręgo-
wej może w niektórych przypadkach przewyższać podstawową stawkę prokuratora
prokuratury apelacyjnej. Sąd Okręgowy, stwierdzając, że nie może dojść do takiej
sytuacji nie wskazał żadnych podstaw takiego przekonania, co uniemożliwia weryfi-
kację poprawności tego twierdzenia. W tej sytuacji można jedynie ogólnie zauważyć,
że takiego stwierdzenia nie mogą uzasadniać przepisy wykonawcze do ustawy o
prokuraturze, określające konkretne stawki wynagrodzeń prokuratorów. Po pierwsze,
relacje stawek wynagrodzeń zasadniczych i dodatków funkcyjnych prokuratorów
różnych szczebli określone w tych przepisach zmieniają się w kolejno obowiązują-
cych aktach a przepis ustawy należy interpretować w szerszej perspektywie czaso-
wej. Po drugie, oparcie wykładni przepisu ustawy na wnioskach wyprowadzanych z
treści aktów wykonawczych do tej ustawy jest nieprawidłowe. Takie wnioski mogą
mieć jedynie znaczenie ilustracyjne. Nie mogą natomiast przesądzać o rozumieniu
treści przepisu ustawy.
W rezultacie należy uznać, że wątpliwości Sądu Okręgowego w Krakowie
mają swoje źródło nie tyle w niejednoznaczności i trudności wykładni przepisów art.
50 ust. 4 i ust. 4a ustawy o prokuraturze, ile w negatywnej ocenie skutku zastosowa-
nia tych przepisów w konkretnej sytuacji. Tego rodzaju wątpliwość leży jednak w sfe-
rze oceny obowiązującego prawa, a nie w sferze wykładni. Sąd Okręgowy dał wyraz
tej ocenie stwierdzając, że podporządkowanie wydziałów do spraw przestępczości
zorganizowanej Prokuraturze Krajowej, zamiast Apelacyjnej, nie było decyzją uza-
sadnioną merytorycznie. Oceny tego rodzaju wykraczają jednak poza kompetencje
sądu i nie uzasadniają podważania wniosków wynikających z zasad wykładni prawa.
Sąd może natomiast, nie podważając tych zasad, poszukiwać stosownych środków
prawnych prowadzących do sprawiedliwego rozstrzygnięcia sprawy w konkretnych
okolicznościach faktycznych, w których rezultat zastosowania prawidłowo interpreto-
wanych przepisów może być, ze względu na szczególną sytuację faktyczną, uznany
za niezamierzony przez ustawodawcę.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
========================================