Sygn. akt II CZ 95/09
POSTANOWIENIE
Dnia 18 lutego 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jan Górowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa S. B.
przeciwko E.(…) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P.
o ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 18 lutego 2010 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w P.
z dnia 20 sierpnia 2009 r., sygn. akt I WSC (…) [I ACz (…)],
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w P. postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2009 r. odrzucił skargę
kasacyjną powoda S. B. od postanowienia tego Sądu z dnia 21 maja 2009 r. w sprawie I
WSC (…) oddalającego zażalenie na zarządzenie przewodniczącego w przedmiocie
zwrotu pozwu jako niedopuszczalną.
Postanowienie to powód zaskarżył zażaleniem wnosząc o jego uchylenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Stosownie do art. 3981
k.p.c. skarga kasacyjna przysługuje od wydanego przez
sąd drugiej instancji prawomocnego wyroku lub postanowienia w przedmiocie
odrzucenia pozwu albo umorzenia postępowania kończących postępowanie w sprawie.
Zgodnie zaś z art. 3941
k.p.c. zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje na
postanowienie sądu drugiej instancji odrzucające skargę kasacyjną oraz skargę o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia oraz na postanowienie
sądu II instancji kończące postępowanie w sprawie (z wyjątkiem postanowień w
przedmiocie odrzucenia pozwu lub umorzenia postępowania), a także postanowień
wydanych w wyniku rozpoznania zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji.
W przedmiotowej sprawie skarżący wniósł skargę kasacyjną od postanowienia
Sądu Apelacyjnego oddalającego zażalenie na zarządzenie przewodniczącego w
przedmiocie zwrotu pozwu. Wbrew zarzutom skarżącego zarządzenie o zwrocie pozwu
nie jest orzeczeniem kończącym postępowanie (por. orzeczenie SN z dnia 15 grudnia
2000 r., II CZ 101/00 niepubl., orzeczenie SN z dnia 26 stycznia 2000 r., III CZ 171/ 99
niepubl., orzeczenie SN z dnia 23 sierpnia 2006 r., I CNP 40/06 niepubl.).
Pismo procesowe, które zostało zwrócone, pozbawione jest wszelkich skutków
prawnych ze względu na regulację zawartą w art. 130 k.p.c. Odnosi się to zarówno do
skutków materialnych (np. powstania roszczenia), jak również do skutków procesowych
(np. zawiśnięcia sporu).
Na podstawie art. 394 § 1 pkt 1 k.p.c. zarządzenia przewodniczącego o zwrocie
pozwu poddane zostały kontroli instancyjnej w postępowaniu zażaleniowym. Nie
oznacza to jednak, że postanowienia sądu II instancji kończą postępowanie w sprawie.
Kończą one jedynie etap sprawdzania warunków formalnych pozwu i w tym zakresie
orzeczenia te stają się prawomocne.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji( art. 3941
§ 2 i 3 w zw. z
art. 39821
k.p.c.).