II CZ 102/09
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:27-08-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 102/09
POSTANOWIENIE
Dnia 17 marca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Krzysztof Strzelczyk
w sprawie ze skargi (…) Uniwersytetu T.(…) w S.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Okręgowego w S. z dnia 11 marca 2008 r., sygn. akt I C (…)
wydanego w sprawie z powództwa R. D.
przeciwko Politechnice w S.
o zapłatę i ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 marca 2010 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego w S.
z dnia 16 września 2009 r., sygn. akt I ACa (…),
uchyla zaskarżone postanowienie w części oddalającej wniosek R. D. o
zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego ponad kwotę 630 zł (pkt II) i w tym
zakresie przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w S. do ponownego
rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 16 września 2009 r., na skutek apelacji
pozwanego, uchylił wyrok Sądu Okręgowego w S. z dnia 29 kwietnia 2009 r. i odrzucił
skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem tegoż Sądu
z dnia 11 marca 2008 r. oraz zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 630 zł
tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje. Sąd Apelacyjny
2
wskazał, że odrzucenie skargi o wznowienie postępowania wniesionej przez pozwanego
stawia go w pozycji strony przegrywającej sprawę, zobowiązanej – zgodnie z art. 98 § 1
k.p.c. – do zwrotu kosztów postępowania.
W zażaleniu na zawarte w wyroku Sądu Apelacyjnego rozstrzygnięcie o kosztach
postępowania powód zarzucił naruszenie § 2 ust. 1 i 2, § 6 pkt 6 i § 12 ust. 1 pkt 2
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za
czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy
prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz.
1349 ze zm.) oraz art. 98 § 1 i 3 k.p.c. W konkluzji wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia w części nieuwzgledniającej roszczenia o zwrot kosztów i: zasądzenie na
jego rzecz od pozwanego dodatkowo kwoty 6.300 zł tytułem kosztów zastępstwa
procesowego za obie instancje, bądź też przekazanie sprawy Sądowi drugiej instancji
do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zaskarżone postanowienie o kosztach postępowania zapadło po wejściu w życie
ustawy z dnia 19 marca 2009 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego
(Dz. U. Nr 69, poz. 592), którą znowelizowano art. 3941
§ 1 k.p.c. Zgodnie z nowym
brzmieniem tego przepisu, zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje także na
postanowienie sądu drugiej instancji co do kosztów procesu, które nie były przedmiotem
rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji.
Podniesionym w zażaleniu zarzutom nie można odmówić słuszności.
Rozstrzygając o należnych powodowi - jako stronie wygrywającej sprawę –
kosztach zastępstwa procesowego Sąd Apelacyjny odwołał się do § 10 ust. 1 pkt 2 i §
12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w
sprawie opłat za czynności radców prawnych. Nie uwzględnił przy tym, że zaskarżony
skargą o wznowienie postępowania wyrok Sądu Okręgowego w S. rozstrzygał zarówno
o roszczeniach niemajątkowych jak i roszczeniach majątkowych służących ochronie
praw autorskich. W takiej sytuacji koszty zastępstwa procesowego powinny obejmować
wynagrodzenie określone nie tylko w § 10 ust. 1 pkt 2, lecz również w § 10 ust. 2
powołanego wyżej rozporządzenia, obliczone według stawek przewidzianych § 6 i z
uwzględnieniem unormowań zawartych w § 2 oraz § 12 ust. 1 tej regulacji.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39815
§ 1 zdanie pierwsze w
związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 17 marca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Krzysztof Strzelczyk
w sprawie ze skargi (…) Uniwersytetu T.(…) w S.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Okręgowego w S. z dnia 11 marca 2008 r., sygn. akt I C (…)
wydanego w sprawie z powództwa R. D.
przeciwko Politechnice w S.
o zapłatę i ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 marca 2010 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego w S.
z dnia 16 września 2009 r., sygn. akt I ACa (…),
uchyla zaskarżone postanowienie w części oddalającej wniosek R. D. o
zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego ponad kwotę 630 zł (pkt II) i w tym
zakresie przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w S. do ponownego
rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny wyrokiem z dnia 16 września 2009 r., na skutek apelacji
pozwanego, uchylił wyrok Sądu Okręgowego w S. z dnia 29 kwietnia 2009 r. i odrzucił
skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem tegoż Sądu
z dnia 11 marca 2008 r. oraz zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 630 zł
tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za obie instancje. Sąd Apelacyjny
2
wskazał, że odrzucenie skargi o wznowienie postępowania wniesionej przez pozwanego
stawia go w pozycji strony przegrywającej sprawę, zobowiązanej – zgodnie z art. 98 § 1
k.p.c. – do zwrotu kosztów postępowania.
W zażaleniu na zawarte w wyroku Sądu Apelacyjnego rozstrzygnięcie o kosztach
postępowania powód zarzucił naruszenie § 2 ust. 1 i 2, § 6 pkt 6 i § 12 ust. 1 pkt 2
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za
czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy
prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz.
1349 ze zm.) oraz art. 98 § 1 i 3 k.p.c. W konkluzji wniósł o uchylenie zaskarżonego
postanowienia w części nieuwzgledniającej roszczenia o zwrot kosztów i: zasądzenie na
jego rzecz od pozwanego dodatkowo kwoty 6.300 zł tytułem kosztów zastępstwa
procesowego za obie instancje, bądź też przekazanie sprawy Sądowi drugiej instancji
do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zaskarżone postanowienie o kosztach postępowania zapadło po wejściu w życie
ustawy z dnia 19 marca 2009 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego
(Dz. U. Nr 69, poz. 592), którą znowelizowano art. 3941
§ 1 k.p.c. Zgodnie z nowym
brzmieniem tego przepisu, zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje także na
postanowienie sądu drugiej instancji co do kosztów procesu, które nie były przedmiotem
rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji.
Podniesionym w zażaleniu zarzutom nie można odmówić słuszności.
Rozstrzygając o należnych powodowi - jako stronie wygrywającej sprawę –
kosztach zastępstwa procesowego Sąd Apelacyjny odwołał się do § 10 ust. 1 pkt 2 i §
12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w
sprawie opłat za czynności radców prawnych. Nie uwzględnił przy tym, że zaskarżony
skargą o wznowienie postępowania wyrok Sądu Okręgowego w S. rozstrzygał zarówno
o roszczeniach niemajątkowych jak i roszczeniach majątkowych służących ochronie
praw autorskich. W takiej sytuacji koszty zastępstwa procesowego powinny obejmować
wynagrodzenie określone nie tylko w § 10 ust. 1 pkt 2, lecz również w § 10 ust. 2
powołanego wyżej rozporządzenia, obliczone według stawek przewidzianych § 6 i z
uwzględnieniem unormowań zawartych w § 2 oraz § 12 ust. 1 tej regulacji.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39815
§ 1 zdanie pierwsze w
związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.