III CZP 13/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-03-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZP 13/10
POSTANOWIENIE
Dnia 18 marca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
SSN Antoni Górski
w sprawie z wniosku Bożeny W.
o wypłatę wynagrodzenia za dokonanie czynności notarialnej,
na posiedzeniu jawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 18 marca 2010 r.,
na skutek zagadnienia prawnego przedstawionego
przez Sąd Okręgowy
postanowieniem z dnia 18 grudnia 2009 r.,
„Czy przyznawane notariuszowi, w trybie art. 6 § 4 ustawy z dnia 14
lutego 1991 roku-Prawo o notariacie, od Skarbu Państwa
wynagrodzenie w wysokości maksymalnej stawki taksy notarialnej,
winno być podwyższone o stawkę podatku od towarów i usług?"
odmawia podjęcia uchwały.
2
Uzasadnienie
Notariusz Bożena W. wniosła o przyznanie od Skarbu Państwa
wynagrodzenia w wysokości 1 733, 54 zł za sporządzenie notarialnej umowy
sprzedaży, ponieważ strona tej umowy była zwolniona przez sąd od ponoszenia
kosztów wynagrodzenia notariusza.
Postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2009 r. Sąd Rejonowy przyznał
notariuszowi wynagrodzenie w wysokości 1 257 zł, a w pozostałym zakresie oddalił
wniosek.
Sąd ten uznał, że składnikami należnego wynagrodzenia notariusza są:
kwota 763 zł z tytułu taksy notarialnej, kwota 200 zł za sporządzenie i przesłanie
wniosku o wpis oraz kwota 294 zł za wypisy.
Przy rozpoznawaniu zażalenia Bożeny W. przez Sąd Okręgowy wyłoniło się
istotne zagadnienie prawne, a mianowicie, „czy przyznawane notariuszowi od
Skarbu Państwa w trybie art. 6 § 4 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o
notariacie (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1158 ze zm.) wynagrodzenie w
wysokości maksymalnej stawki notarialnej winno być podwyższone o stawkę
podatku od towarów i usług”.
Postanowieniem z dnia 18 grudnia 2009 r. Sąd Okręgowy przedstawił te
zagadnienie prawne do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 § 1 k.p.c.
W dniu 5 marca 2010 r. wpłynęło do Sądu Najwyższego pismo skarżącej, w
którym cofa zażalenie, zrzeka się roszczenia objętego zażaleniem oraz wnosi o
umorzenie postępowania w tej sprawie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zagadnienie prawne stanowiące przedmiot zapytania sądu odwoławczego
może dotyczyć tylko takich problemów, które pozostają w związku
z rozstrzygnięciem sprawy, tu: z rozstrzygnięciem wątpliwości prawnej przy
określeniu wysokości wynagrodzenia notariusza wyznaczonego przez sąd do
dokonania czynności notarialnej (art. 5 § 1 i 2 oraz 6 § 3 i 4 Prawa o notariacie).
3
Konsekwencją procesową cofnięcia zażalenia przez wnioskodawczynię jest
konieczność umorzenia postępowania zażaleniowego (art. 391 § 2 k.p.c. w związku
z art. 397 § 2 k.p.c.). Takie niemerytoryczne zakończenie postępowania
zażaleniowego nie pozostaje w jakimkolwiek związku przyczynowym
z przedstawionym zagadnieniem prawnym (art. 390 § 1 k.p.c.), dlatego należało
odmówić podjęcia uchwały.
POSTANOWIENIE
Dnia 18 marca 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Lech Walentynowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
SSN Antoni Górski
w sprawie z wniosku Bożeny W.
o wypłatę wynagrodzenia za dokonanie czynności notarialnej,
na posiedzeniu jawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 18 marca 2010 r.,
na skutek zagadnienia prawnego przedstawionego
przez Sąd Okręgowy
postanowieniem z dnia 18 grudnia 2009 r.,
„Czy przyznawane notariuszowi, w trybie art. 6 § 4 ustawy z dnia 14
lutego 1991 roku-Prawo o notariacie, od Skarbu Państwa
wynagrodzenie w wysokości maksymalnej stawki taksy notarialnej,
winno być podwyższone o stawkę podatku od towarów i usług?"
odmawia podjęcia uchwały.
2
Uzasadnienie
Notariusz Bożena W. wniosła o przyznanie od Skarbu Państwa
wynagrodzenia w wysokości 1 733, 54 zł za sporządzenie notarialnej umowy
sprzedaży, ponieważ strona tej umowy była zwolniona przez sąd od ponoszenia
kosztów wynagrodzenia notariusza.
Postanowieniem z dnia 20 sierpnia 2009 r. Sąd Rejonowy przyznał
notariuszowi wynagrodzenie w wysokości 1 257 zł, a w pozostałym zakresie oddalił
wniosek.
Sąd ten uznał, że składnikami należnego wynagrodzenia notariusza są:
kwota 763 zł z tytułu taksy notarialnej, kwota 200 zł za sporządzenie i przesłanie
wniosku o wpis oraz kwota 294 zł za wypisy.
Przy rozpoznawaniu zażalenia Bożeny W. przez Sąd Okręgowy wyłoniło się
istotne zagadnienie prawne, a mianowicie, „czy przyznawane notariuszowi od
Skarbu Państwa w trybie art. 6 § 4 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. – Prawo o
notariacie (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 189, poz. 1158 ze zm.) wynagrodzenie w
wysokości maksymalnej stawki notarialnej winno być podwyższone o stawkę
podatku od towarów i usług”.
Postanowieniem z dnia 18 grudnia 2009 r. Sąd Okręgowy przedstawił te
zagadnienie prawne do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 § 1 k.p.c.
W dniu 5 marca 2010 r. wpłynęło do Sądu Najwyższego pismo skarżącej, w
którym cofa zażalenie, zrzeka się roszczenia objętego zażaleniem oraz wnosi o
umorzenie postępowania w tej sprawie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zagadnienie prawne stanowiące przedmiot zapytania sądu odwoławczego
może dotyczyć tylko takich problemów, które pozostają w związku
z rozstrzygnięciem sprawy, tu: z rozstrzygnięciem wątpliwości prawnej przy
określeniu wysokości wynagrodzenia notariusza wyznaczonego przez sąd do
dokonania czynności notarialnej (art. 5 § 1 i 2 oraz 6 § 3 i 4 Prawa o notariacie).
3
Konsekwencją procesową cofnięcia zażalenia przez wnioskodawczynię jest
konieczność umorzenia postępowania zażaleniowego (art. 391 § 2 k.p.c. w związku
z art. 397 § 2 k.p.c.). Takie niemerytoryczne zakończenie postępowania
zażaleniowego nie pozostaje w jakimkolwiek związku przyczynowym
z przedstawionym zagadnieniem prawnym (art. 390 § 1 k.p.c.), dlatego należało
odmówić podjęcia uchwały.