Sygn. akt I CZ 32/10
POSTANOWIENIE
Dnia 19 maja 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tadeusz Wiśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Pietrzykowski
SSA Jan Futro
w sprawie z wniosku E. K.
przy uczestnictwie Uniwersytetu (...)
o wpis ostrzeżenia,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 19 maja 2010 r.,
zażalenia wnioskodawczyni na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 26 stycznia 2010 r., sygn. akt V Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 26 stycznia 2010 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawczyni od orzeczenia oddalającego jej wniosek o wpisanie w
księdze wieczystej Kw (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w W., VII Wydział Ksiąg
Wieczystych, ostrzeżenia o przysługujących jej roszczeniach.
W zażaleniu na to postanowienie wnioskodawczyni wskazała, że przedmiotowe
żądanie nie dotyczyło wpisu ostrzeżenia, ale zmierzało do wpisania przysługującego jej
roszczenia o ustanowienie dzierżawy wieczystej. W związku z tym wnioskodawczyni
wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie. Twierdzenie wnioskodawczyni, że jej
żądanie zmierzało do dokonania wpisu przysługującego jej roszczenia na podstawie art.
16 u.k.w.h., a nie ostrzeżenia o przysługującym jej roszczeniu pozostaje w sprzeczności
2
z treścią wniosku znajdującym się w aktach sprawy. Zgodnie z nim, wnioskodawczyni
wnosiła o „wpis ostrzeżenia b. właścicieli o zwrot działek nr (…)/5 opisanych w KW (...) –
na podstawie przepisów dekretu z 26 X 1945 r. – postępowanie administracyjne w toku”.
Z treści żądania jednoznacznie zatem wynika, że zamiarem wnioskodawczyni było
dokonanie wpisu ostrzeżenia w księdze wieczystej.
W związku z powyższym zasadne jest stanowisko Sądu Okręgowego, że skarga
kasacyjna od zaskarżonego postanowienia nie przysługuje. W świetle bowiem
utrwalonego orzecznictwa Sądu Najwyższego nie jest dopuszczalna skarga kasacyjna
od postanowienia sądu drugiej instancji rozstrzygającego wniosek o wpis ostrzeżenia
(por. post. SN z 7 stycznia 1997 r., I CKN 31/96, post. SN z 15 stycznia 1997 r., III CZ
1/97).
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji. (art. 385 w zw. z art. 397
§ 2 k.p.c.).