Sygn. akt IV CNP 44/10
POSTANOWIENIE
Dnia 5 sierpnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk
w sprawie skargi powoda
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu
Rejonowego w G.
z dnia 8 października 2009 r., sygn. akt I C (…), wydanego
w sprawie z powództwa J. J.
przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Rejonowemu w G. i Sądowi Rejonowemu w G.
o odszkodowanie,
w przedmiocie skargi na orzeczenie referendarza sądowego i wniosku
o ustanowienie pełnomocnika z urzędu
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 sierpnia 2010 r.,
1) odrzuca skargę
2) nie obciąża kosztami postępowania wnoszącego skargę
3) przyznaje radcy prawnemu R. K. ze Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w
G. tytułem pomocy prawnej udzielonej z urzędu skarżącemu kwotę 2700
(dwa tysiące siedemset) złotych powiększoną o należny podatek od
towarów i usług
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 4 września 2009 r. referendarz sądowy zwolnił powoda J.
J. częściowo od kosztów sądowych a mianowicie od opłaty od pozwu i oddalił dalej
2
idący wniosek o zwolnienie od kosztów. Postanowieniem z dnia 8 października 2009 r.
Sąd Rejonowy w G. na skutek skargi powoda utrzymał w mocy orzeczenie referendarza.
Powód wniósł skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem powyższego
postanowienia zarzucając Sądowi drugiej instancji naruszenie art. 45 ust. 1 Konstytucji
RP i art. 6 Europejskiej Konwencji o Ochronie Prawa Człowieka i Podstawowych
wolności. Według skarżącego wyniku wydania postanowienia przez Sąd Rejonowy
został pozbawiony możliwości dochodzenia roszczenia głównego w kwocie 73.000
złotych.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4255
§ 1 k.p.c. skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać oznaczenie orzeczenia, od którego jest
wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości lub w części,
przytoczenie jej podstaw oraz ich uzasadnienie, wskazanie przepisu prawa, z którym
zaskarżone orzeczenie jest niezgodne, uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody,
spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy, wykazanie, że
wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie
jest możliwe, a ponadto – gdy skargę wniesiono stosując art. 4241
§ 2 k.p.c. - że
występuje wyjątkowy wypadek uzasadniający wniesienie skargi, oraz wniosek o
stwierdzenie niezgodności orzeczenia z prawem.
Wymienione wymagania skargi mają charakter konstrukcyjny i powinny być
spełnione kumulatywnie. Skarga, która nie czyni zadość tym wymogom jest dotknięta
tzw. brakiem istotnym, nienaprawialnym i podlega odrzuceniu bez wzywania do jego
usunięcia – art. 4248
§ 1 k.p.c. (por. post. SN z 12 czerwca 2006 r., I CNP 21/06, nie
publ., post. SN z 27 lipca 2006 r., III CNP 34/06, nie publ., post. SN z 17 stycznia 2007 r.
I CNP 76/06, nie publ.).
Jak wskazano, na wnoszącym skargę ciąży obowiązek uprawdopodobnienia
wyrządzenia szkody spowodowanej przez wydanie zaskarżonego orzeczenia.
Tego obowiązku skarżący oczywiście nie dopełnił już tylko dlatego, że oddalenie
wniosku o dalsze zwolnienie od kosztów sądowych nie uniemożliwiało powodowi,
zwolnionemu od wpisu od pozwu, dochodzenia roszczenia o odszkodowanie
w wysokości 73.000 złotych.
Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 w zw. z
art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. orzekł jak w sentencji.
3
Uwzględniając sytuację majątkową skarżącego Sąd Najwyższy na podstawie art.
42412
k.p.c. w zw. z art. 39821
, 391 § 1, 102 k.p.c. nie obciążył go kosztami
postępowania. O kosztach pomocy prawnej udzielonej z urzędu skarżącemu Sąd
Najwyższy orzekł na podstawie § 13, ust. 1 w zw. z § 6 pkt 6, 12, ust. 5 pkt 2
rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w/s opłat za
czynności radców prawnych …(Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).