II CSK 229/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-10-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II CZ 13/01 III CZP 12/69
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CSK 229/10
POSTANOWIENIE
Dnia 26 sierpnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z wniosku M. B. i A. B.
przy uczestnictwie J. S. i S. S.-M.
o zniesienie współwłasności,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 sierpnia 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestnika postępowania J. S.
od postanowienia Sądu Okręgowego w P. z dnia 30 października 2009 r., sygn. akt XV
Ca (…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Uczestnik postępowania J. S. wniósł skargę kasacyjną od postanowienia Sądu
Okręgowego w P. z dnia 30 października 2009 r. oddalającego jego apelację od
postanowienia wstępnego Sądu Rejonowego w P. z dnia 24 listopada 2008 r., którym
Sąd Rejonowy oddalił wniosek uczestnika o stwierdzenie zasiedzenia udziału w prawie
własności nieruchomości położonej w P. przy ul. I. Wartość przedmiotu zaskarżenia
określono w skardze na kwotę 12 500 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Artykuł 618 § 1 k.p.c. stanowi, że w postępowaniu o zniesienie współwłasności
sąd rozstrzyga także spory o prawo żądania zniesienia współwłasności i o prawo
własności, jak również wzajemne roszczenia współwłaścicieli z tytułu posiadania rzeczy.
2
Zgodnie zaś z ugruntowanym w orzecznictwie Sądu Najwyższego poglądem, sporami o
prawo własności w rozumieniu art. 618 § 1 k.p.c. są między innymi spory wynikające z
zarzutu któregokolwiek z właścicieli, że nabył on rzecz przez zasiedzenie (por. uchwała
pełnego składu Izby Cywilnej SN z dnia 15 grudnia 1969 r., III CZP 12/69, OSNCP 1970,
nr 3, poz. 39).
W postanowieniu z dnia 26 kwietnia 2001 r., II CZ 13/01 (OSNC 2001, nr 12, poz.
181), Sąd Najwyższy wyjaśnił, że od postanowienia sądu drugiej instancji wydanego w
sprawie o zniesienie współwłasności, którego przedmiotem jest rozstrzygnięcie sporu
przewidzianego w art. 618 § 1 k.p.c., kasacja (obecnie skarga kasacyjna) nie
przysługuje, jeżeli wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż kwota wymieniona w
art. 5191
§ 4 pkt 4 k.p.c. (obecnie sto pięćdziesiąt tysięcy złotych). Sąd Najwyższy w
obecnym składzie pogląd ten podziela.
Wobec powyższego, skargę kasacyjną uczestnika postępowania, w której
wartość przedmiotu zaskarżenia określono na kwotę 12 500 zł należało ocenić jako
niedopuszczalną.
Z tego względu, na podstawie art. 3986
§ 3, Sąd Najwyższy orzekł jak
w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 26 sierpnia 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski
w sprawie z wniosku M. B. i A. B.
przy uczestnictwie J. S. i S. S.-M.
o zniesienie współwłasności,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 26 sierpnia 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestnika postępowania J. S.
od postanowienia Sądu Okręgowego w P. z dnia 30 października 2009 r., sygn. akt XV
Ca (…),
odrzuca skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Uczestnik postępowania J. S. wniósł skargę kasacyjną od postanowienia Sądu
Okręgowego w P. z dnia 30 października 2009 r. oddalającego jego apelację od
postanowienia wstępnego Sądu Rejonowego w P. z dnia 24 listopada 2008 r., którym
Sąd Rejonowy oddalił wniosek uczestnika o stwierdzenie zasiedzenia udziału w prawie
własności nieruchomości położonej w P. przy ul. I. Wartość przedmiotu zaskarżenia
określono w skardze na kwotę 12 500 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Artykuł 618 § 1 k.p.c. stanowi, że w postępowaniu o zniesienie współwłasności
sąd rozstrzyga także spory o prawo żądania zniesienia współwłasności i o prawo
własności, jak również wzajemne roszczenia współwłaścicieli z tytułu posiadania rzeczy.
2
Zgodnie zaś z ugruntowanym w orzecznictwie Sądu Najwyższego poglądem, sporami o
prawo własności w rozumieniu art. 618 § 1 k.p.c. są między innymi spory wynikające z
zarzutu któregokolwiek z właścicieli, że nabył on rzecz przez zasiedzenie (por. uchwała
pełnego składu Izby Cywilnej SN z dnia 15 grudnia 1969 r., III CZP 12/69, OSNCP 1970,
nr 3, poz. 39).
W postanowieniu z dnia 26 kwietnia 2001 r., II CZ 13/01 (OSNC 2001, nr 12, poz.
181), Sąd Najwyższy wyjaśnił, że od postanowienia sądu drugiej instancji wydanego w
sprawie o zniesienie współwłasności, którego przedmiotem jest rozstrzygnięcie sporu
przewidzianego w art. 618 § 1 k.p.c., kasacja (obecnie skarga kasacyjna) nie
przysługuje, jeżeli wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż kwota wymieniona w
art. 5191
§ 4 pkt 4 k.p.c. (obecnie sto pięćdziesiąt tysięcy złotych). Sąd Najwyższy w
obecnym składzie pogląd ten podziela.
Wobec powyższego, skargę kasacyjną uczestnika postępowania, w której
wartość przedmiotu zaskarżenia określono na kwotę 12 500 zł należało ocenić jako
niedopuszczalną.
Z tego względu, na podstawie art. 3986
§ 3, Sąd Najwyższy orzekł jak
w sentencji.