Sygn. akt II CZ 72/10
POSTANOWIENIE
Dnia 8 września 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku W.(...) z siedzibą G., (…) BM Holandia
przy uczestnictwie A. M.
o stwierdzenie wykonalności orzeczenia sądu zagranicznego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 września 2010 r.,
zażalenia wnioskodawcy
na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 3 marca 2010 r., sygn. akt I WSC (…) [I
ACz (…)],
oddala zażalenie;
zasądza od wnioskodawcy na rzecz uczestnika postępowania kwotę 120 zł
kosztów postępowania zażaleniowego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 3 marca 2010 r. Sąd Apelacyjny oddalił
wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej i odrzucił skargę
kasacyjną W.(...) Sąd wskazał, że skarga została wniesiona po upływie terminu, a w
sprawie nie ma podstaw do przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
W zażaleniu skarżący zażądał uchylenia tego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie podlega oddaleniu.
Zgodnie z art. 168 § 1 k.p.c. strona może wystąpić z wnioskiem o przywrócenie
terminu do dokonania czynności procesowej, jeśli uchybiła mu bez swojej winy. Brak
2
winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich
okoliczności sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności jaką
można wymagać od podmiotu należycie dbającego o swoje interesy.
W sprawie brak jest podstaw do przyjęcia, że żalący nie ponosi winy w uchybieniu
terminu. Trzeba podkreślić, że odpis postanowienia Sądu II instancji został doręczony
pełnomocnikowi żalącego w dniu 2 października 2009 r., tak więc termin do wniesienia
skargi kasacyjnej upływał w dniu 2 grudnia 2009 r. Tymczasem żalący zwrócił się do
innego pełnomocnika o sporządzenie skargi kasacyjnej dopiero w dniu 30 listopada
2009 r. Ewentualne zaniedbania polskiego pełnomocnika reprezentującego żalącego nie
wyłączają negatywnych dla żalącego konsekwencji procesowych (por. postanowienia
Sądu Najwyższego z dnia 27 października 2009 r., II UZ 35/09, niepubl., z dnia 28
listopada 2007 r. V CZ 105/07, niepubl., z dnia 30 maja 2007 r. II CSK 167/07, niepubl.).
Stąd też Sąd Apelacyjny trafnie przyjął, że wniosek o przywrócenie terminu jest
niezasadny, zatem skarga kasacyjna podlega odrzuceniu jako wniesiona po terminie.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji (art. 39814
w zw. z art. 3941
§
3 k.p.c.).