Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CSK 146/10
POSTANOWIENIE
Dnia 14 października 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wojciech Katner
w sprawie z powództwa Skarbu Państwa reprezentowanego przez Ministra Skarbu
Państwa
przeciwko Zakładom Chemicznym „J.(...)” S.A. w J.
o stwierdzenie nieważności uchwały,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 14 października 2010 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w W. z dnia
11 grudnia 2009 r., sygn. akt I ACa (…),
odrzuca skargę kasacyjną i zasądza 180 (sto osiemdziesiąt) złotych od strony
pozwanej na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa
tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny w W. wyrokiem z dnia 11 grudnia 2009 r. oddalił apelację strony
pozwanej Zakładów Chemicznych „J.(...)” S.A. w J. od wyroku Sądu Okręgowego w J. z
dnia 17 września 2009 r. w sprawie o stwierdzenie nieważności uchwały nr (…)
Walnego Zgromadzenia Spółki z dnia 29 maja 2009 r. W skardze kasacyjnej pozwana
zarzuciła zaskarżanemu wyrokowi naruszenie prawa materialnego poprzez błędną
wykładnię art. 382 k.s.h. w związku z art. 390 § 2 k.s.h., polegającą na uznaniu, że
czynności rady nadzorczej dotyczą kontroli czynności zarządu, co nie ma nic wspólnego
z czynnościami zarządzania, przysparzającymi spółce korzyści, a także naruszenie
2
prawa procesowego, tj. art. 233 k.p.c. w związku z art. 278 § 1 k.p.c. poprzez uznanie,
że w okolicznościach sprawy nie było potrzebne sięgnięcie po wiadomości specjalne, a
takie stanowi wiedza z zarządzania, która umożliwia poprawną interpretację powołanych
przepisów Kodeksu spółek handlowych. Skarżący wniósł o uchylenie w całości
zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania z zasądzeniem
kosztów. W odpowiedzi na skargę Prokuratoria Generalna wniosła o jej odrzucenie lub
oddalenie z zasądzeniem kosztów postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna podlega odrzuceniu.
Odnotowując tylko, że zarówno w skardze, jak i w jej uzupełnieniu skarżący
określa się jako strona powodowa, mimo że jest pozwanym, to skarga nie spełnia nawet
minimalnych wymagań uzasadniających jej wniesienie. Wprawdzie pozwany wykonał
zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie drugiej instancji i na podstawie art. 3984
§ 2
k.p.c. sporządził wniosek o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, ale nadal nie
wiadomo nawet, na jakiej podstawie opiera swoje zarzuty i na którą z przesłanek
wskazanych w art. 3989
k.p.c. się powołuje. Poza zadaniem pytania o charakter nadzoru
w procesie zarządzania spółką, na co miałby odpowiedzieć Sąd Najwyższy, nie
towarzyszy temu najmniejszy nawet wywód prawny. Wniosek o przyjęcie skargi
kasacyjnej do rozpoznania musi zawierać jurydycznie poprawne i odrębne od
uzasadniania samych zarzutów - uzasadnienie tego wniosku, co jednoznacznie wynika z
art. 3984
§ 1 i 2 k.p.c. Przedstawione przez skarżącego argumenty zawarte we wniosku
o przyjęcie skargi do rozpoznania nie zawierają żadnych motywów prawnych, zaś ze
sposobu uzasadnienia podniesionych zarzutów naruszenia przez zaskarżony wyrok
przepisów postępowania wynika, że podważane są ustalenia faktów i oceny dowodów, a
to w ogóle nie może być podstawą skargi kasacyjnej (art. 398 § 3 k.p.c.). Jeżeli mimo to
pozwany uważał naruszenie powołanych w skardze przepisów postępowania cywilnego
za istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, to tym bardziej powinien to przedstawić we
wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania. Powołanych przez skarżącego
kwestii prawnych dotyczy utrwalone, bogate orzecznictwo i poglądy doktryny, których
skarżący w ogóle nie zauważył, a które w licznych orzeczeniach Sądu Najwyższego są
trafnie przytoczone przez stronę powodową w odpowiedzi na skargę.
Z tego względu skarga kasacyjna na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c. podlega
odrzuceniu z zasądzeniem kosztów na podstawie art. 98 w związku z art. 398 i 391 § 1
k.p.c. na rzecz zastępującej stronę powodową Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.