V CZ 79/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-11-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 79/10
POSTANOWIENIE
Dnia 3 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Barbara Myszka
SSA Anna Kozłowska
w sprawie z powództwa małoletniej A. Z. zastępowanej przez ojca W. Z.
przeciwko Samodzielnemu Publicznemu Szpitalowi Klinicznemu im. Prof. S.(…)
Uniwersytetu Medycznego w K. z siedzibą w Z.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 3 listopada 2010 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 14 czerwca 2010 r.,
sygn. akt V ACa (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2010 r. Sąd Apelacyjny odrzucił wniosek
pełnomocnika powódki o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej (pkt 1
postanowienia) i odrzucił skargę kasacyjną tejże powódki (pkt 2 postanowienia). Sąd ten
stwierdził, że naruszony został termin złożenia wniosku o przywrócenie terminu do
złożenia skargi kasacyjnej, przewidziany w art. 169 § 1 k.p.c.
W zażaleniu pełnomocnika powódki prezentowano w tej mierze odmienne
stanowisko i domagano się uchylenia zaskarżonego postanowienia. Według skarżącej,
2
należało odmiennie niż Sąd Apelacyjny liczyć początek biegu terminu przewidzianego w
art. 167 § 1 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Nie ma wątpliwości co do tego, że skarga kasacyjna złożona została po terminie,
tj. w dniu 12 kwietnia 2010 r. W dniu 13 maja 2010 r. doręczono pełnomocnikowi
powódki postanowienie zawierające odrzucenie skargi kasacyjnej, a w dniu 20 maja
2010 r. zgłosił on wniosek o przywrócenie terminu do złożenia tej skargi. Powstaje
kwestia, jak w świetle ustaleń faktycznych dokonanych przez Sąd Apelacyjny należy
liczyć początek biegu określonego w art. 169 § 1 k.p.c. (verba legis: „w ciągu tygodnia
od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu”).
Sąd Apelacyjny trafnie przyjął, że omawiany termin może rozpocząc swój bieg,
jeżeli pełnomocnik strony miał stosowną wiedzę o takim uchybieniu (dowiedział się o
uchybieniu terminu do dokonania zindywidualizowanej czynności procesowej) i w ogóle
mógł dokonać takiej czynności procesowej w określonej sytuacji faktycznej. Chodzi tu
zatem o subiektywny i obiektywny aspekt określenia początku biegu terminu
przewidzianego w art. 169 § 1 k.p.c.
Jeżeli wystąpiły okoliczności przedstawione we wniosku pełnomocnika powódki z
dnia 20 maja 2010 r., a skarga kasacyjna opatrzona została (na wstępie datą - 10
kwietnia 2010 r.), to nie można podzielić stanowiska Sądu Apelacyjnego, że niemożność
do wniesienia skargi kasacyjnej przez pełnomocnika powódki ustała już w dniu 12
kwietnia 2010 r., bowiem w tym dniu „miał (on) rzeczywistą możliwość wniesienia skargi
kasacyjnej do Sądu” [s. (…) uzasadnienia zaskarżonego postanowienia]. Tymczasem
miarodajną informacją o odrzuceniu skargi (naruszenia terminu do jej wniesienia)
pełnomocnik powódki uzyskał właśnie w wyniku doręczenia mu postanowienia o
odrzuceniu tej skargi jako spóźnionej (13 maja 2010 r.) i w tym czasie pojawiła się
możliwość złożenia wniosku o przywrócenie uchybionego terminu. Skoro pełnomocnik
złożył taki wniosek w dniu 20 maja 2010 r., to nie było podstaw do stwierdzenia
naruszenia terminu do złożenia wniosku określonego w art. 169 § 1 k.p.c.
W tej sytuacji należało uwzględnić zażalenie powódki i uchylić zaskarżone
postanowienie (art. 3941
§ 1 pkt 3 k.p.c. w zw. z art. 39815
§ 1 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 3 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Barbara Myszka
SSA Anna Kozłowska
w sprawie z powództwa małoletniej A. Z. zastępowanej przez ojca W. Z.
przeciwko Samodzielnemu Publicznemu Szpitalowi Klinicznemu im. Prof. S.(…)
Uniwersytetu Medycznego w K. z siedzibą w Z.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 3 listopada 2010 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 14 czerwca 2010 r.,
sygn. akt V ACa (…),
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 14 czerwca 2010 r. Sąd Apelacyjny odrzucił wniosek
pełnomocnika powódki o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej (pkt 1
postanowienia) i odrzucił skargę kasacyjną tejże powódki (pkt 2 postanowienia). Sąd ten
stwierdził, że naruszony został termin złożenia wniosku o przywrócenie terminu do
złożenia skargi kasacyjnej, przewidziany w art. 169 § 1 k.p.c.
W zażaleniu pełnomocnika powódki prezentowano w tej mierze odmienne
stanowisko i domagano się uchylenia zaskarżonego postanowienia. Według skarżącej,
2
należało odmiennie niż Sąd Apelacyjny liczyć początek biegu terminu przewidzianego w
art. 167 § 1 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Nie ma wątpliwości co do tego, że skarga kasacyjna złożona została po terminie,
tj. w dniu 12 kwietnia 2010 r. W dniu 13 maja 2010 r. doręczono pełnomocnikowi
powódki postanowienie zawierające odrzucenie skargi kasacyjnej, a w dniu 20 maja
2010 r. zgłosił on wniosek o przywrócenie terminu do złożenia tej skargi. Powstaje
kwestia, jak w świetle ustaleń faktycznych dokonanych przez Sąd Apelacyjny należy
liczyć początek biegu określonego w art. 169 § 1 k.p.c. (verba legis: „w ciągu tygodnia
od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu”).
Sąd Apelacyjny trafnie przyjął, że omawiany termin może rozpocząc swój bieg,
jeżeli pełnomocnik strony miał stosowną wiedzę o takim uchybieniu (dowiedział się o
uchybieniu terminu do dokonania zindywidualizowanej czynności procesowej) i w ogóle
mógł dokonać takiej czynności procesowej w określonej sytuacji faktycznej. Chodzi tu
zatem o subiektywny i obiektywny aspekt określenia początku biegu terminu
przewidzianego w art. 169 § 1 k.p.c.
Jeżeli wystąpiły okoliczności przedstawione we wniosku pełnomocnika powódki z
dnia 20 maja 2010 r., a skarga kasacyjna opatrzona została (na wstępie datą - 10
kwietnia 2010 r.), to nie można podzielić stanowiska Sądu Apelacyjnego, że niemożność
do wniesienia skargi kasacyjnej przez pełnomocnika powódki ustała już w dniu 12
kwietnia 2010 r., bowiem w tym dniu „miał (on) rzeczywistą możliwość wniesienia skargi
kasacyjnej do Sądu” [s. (…) uzasadnienia zaskarżonego postanowienia]. Tymczasem
miarodajną informacją o odrzuceniu skargi (naruszenia terminu do jej wniesienia)
pełnomocnik powódki uzyskał właśnie w wyniku doręczenia mu postanowienia o
odrzuceniu tej skargi jako spóźnionej (13 maja 2010 r.) i w tym czasie pojawiła się
możliwość złożenia wniosku o przywrócenie uchybionego terminu. Skoro pełnomocnik
złożył taki wniosek w dniu 20 maja 2010 r., to nie było podstaw do stwierdzenia
naruszenia terminu do złożenia wniosku określonego w art. 169 § 1 k.p.c.
W tej sytuacji należało uwzględnić zażalenie powódki i uchylić zaskarżone
postanowienie (art. 3941
§ 1 pkt 3 k.p.c. w zw. z art. 39815
§ 1 k.p.c.).