I CZ 116/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-11-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 116/10
POSTANOWIENIE
Dnia 17 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Dariusz Dończyk
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie ze skargi M.(...) Spółki z o.o. w W.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego
w W. z dnia 8 kwietnia 2008 r., sygn. akt V Ca (…), wydanego w sprawie z powództwa
M.(...) Spółki z o.o. w W.
przeciwko B. Ż. i J. Ż.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej dniu 17 listopada 2010 r.,
zażalenia strony powodowej na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia 18 marca
2010 r., sygn. akt V Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 18 marca 2010 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił skargę
powódki M.(...) Sp. z o.o. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym
wyrokiem tego Sądu z dnia 8 kwietnia 2008 r., sygn. akt V Ca (…), w sprawie przeciwko
pozwanym B. Ż. i J. Ż., oddalającym apelację powódki od wyroku Sądu Rejonowego w
W. z dnia 8 listopada 2007 r., sygn. akt I C (…), oddalającego powództwo o zapłatę
kwoty 60.197,32 zł.
2
Sąd Okręgowy w W. uznał, że nie istniała podana w skardze podstawa
wznowienia postępowania polegająca na wykryciu takich okoliczności faktycznych lub
środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona
nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu (art. 403 § 2 k.p.c.). W ocenie tego
Sądu podstawy takiej nie stanowi ani pismo Poczty Polskiej z dnia 6 maja 2008 r., z
którego wynika, że przesyłka powódki nadana w dniu 25 marca 2003 r. zawierająca
wezwanie przewidziane w art. 70913
§ 2 k.c. została doręczona J. Ż., ani będące w
posiadaniu Poczty Polskiej potwierdzenie odbioru tej przesyłki. Sąd ten uznał bowiem,
że powódka już na etapie postępowania przed Sądem pierwszej instancji mogła zwrócić
się do Poczty Polskiej o udzielenie takiej informacji i powołać się na dowód z takiego
dokumentu, jak również wnosić o zobowiązanie Poczty Polskiej przez Sąd
do przedstawienia potwierdzenia odbioru tej przesyłki.
Powyższe postanowienie powódka zaskarżyła zażaleniem, wnosząc o jego
uchylenie i zasądzenie na jej rzecz solidarnie od pozwanych kosztów postępowania
zażaleniowego. Podniosła, że w poprzednim postępowaniu nie miała możliwości
skorzystania z potwierdzenia odbioru wspomnianej przesyłki znajdującego się
w archiwum Poczty Polskiej, bowiem postępowanie to zostało wszczęte
w 2006 r., natomiast zgodnie z § 6 ust. 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia
13 października 2003 r. w sprawie reklamacji powszechnej usługi pocztowej w zakresie
przesyłki rejestrowanej i przekazu pocztowego (Dz. U. Nr 183, poz. 1975 ze zm.) termin
do złożenia reklamacji tej przesyłki upłynął w 2004 r., a reklamacja wniesiona po upływie
terminu zostałaby przez Pocztę Polską pozostawiona bez rozpoznania. Ponadto żaląca
wskazała, że jako podstawy wznowienia powołanej w skardze nie powołała pisma
Poczty Polskiej z dnia 6 maja 2008 r., powstałego po zakończeniu postępowania, lecz
wskazane w tym piśmie potwierdzenie odbioru przesyłki nadanej w dniu 25 marca
2003 r., które istniało w trakcie poprzedniego postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Za prawidłową należy uznać ocenę Sądu drugiej instancji co do tego, że żaląca w
poprzednim postępowaniu miała możliwość skorzystania ze środka dowodowego w
postaci potwierdzenia odbioru przesyłki nadanej w dniu 25 marca 2003 r. Nawet jeśli
przyjąć, że reklamacja dotycząca tej przesyłki zostałaby pozostawiona przez Pocztę
Polską bez rozpoznania na podstawie § 6 ust. 3 powołanego wyżej rozporządzenia, to
jednak w myśl art. 248 § 1 k.p.c. Poczta Polska obowiązana byłaby przedstawić
3
potwierdzenie odbioru tej przesyłki na zarządzenie Sądu, o co żaląca powinna wnosić
zgodnie z art. 3 i 232 zd. 1 k.p.c. Zgodnie zatem z art. 410 § 1 k.p.c. skarga o
wznowienie postępowania podlegała odrzuceniu jako nieoparta na ustawowej
podstawie.
Z tych względów, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.,
Sąd Najwyższy postanowił jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 17 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Sychowicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Dariusz Dończyk
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie ze skargi M.(...) Spółki z o.o. w W.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego
w W. z dnia 8 kwietnia 2008 r., sygn. akt V Ca (…), wydanego w sprawie z powództwa
M.(...) Spółki z o.o. w W.
przeciwko B. Ż. i J. Ż.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej dniu 17 listopada 2010 r.,
zażalenia strony powodowej na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia 18 marca
2010 r., sygn. akt V Ca (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 18 marca 2010 r. Sąd Okręgowy w W. odrzucił skargę
powódki M.(...) Sp. z o.o. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym
wyrokiem tego Sądu z dnia 8 kwietnia 2008 r., sygn. akt V Ca (…), w sprawie przeciwko
pozwanym B. Ż. i J. Ż., oddalającym apelację powódki od wyroku Sądu Rejonowego w
W. z dnia 8 listopada 2007 r., sygn. akt I C (…), oddalającego powództwo o zapłatę
kwoty 60.197,32 zł.
2
Sąd Okręgowy w W. uznał, że nie istniała podana w skardze podstawa
wznowienia postępowania polegająca na wykryciu takich okoliczności faktycznych lub
środków dowodowych, które mogłyby mieć wpływ na wynik sprawy, a z których strona
nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu (art. 403 § 2 k.p.c.). W ocenie tego
Sądu podstawy takiej nie stanowi ani pismo Poczty Polskiej z dnia 6 maja 2008 r., z
którego wynika, że przesyłka powódki nadana w dniu 25 marca 2003 r. zawierająca
wezwanie przewidziane w art. 70913
§ 2 k.c. została doręczona J. Ż., ani będące w
posiadaniu Poczty Polskiej potwierdzenie odbioru tej przesyłki. Sąd ten uznał bowiem,
że powódka już na etapie postępowania przed Sądem pierwszej instancji mogła zwrócić
się do Poczty Polskiej o udzielenie takiej informacji i powołać się na dowód z takiego
dokumentu, jak również wnosić o zobowiązanie Poczty Polskiej przez Sąd
do przedstawienia potwierdzenia odbioru tej przesyłki.
Powyższe postanowienie powódka zaskarżyła zażaleniem, wnosząc o jego
uchylenie i zasądzenie na jej rzecz solidarnie od pozwanych kosztów postępowania
zażaleniowego. Podniosła, że w poprzednim postępowaniu nie miała możliwości
skorzystania z potwierdzenia odbioru wspomnianej przesyłki znajdującego się
w archiwum Poczty Polskiej, bowiem postępowanie to zostało wszczęte
w 2006 r., natomiast zgodnie z § 6 ust. 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia
13 października 2003 r. w sprawie reklamacji powszechnej usługi pocztowej w zakresie
przesyłki rejestrowanej i przekazu pocztowego (Dz. U. Nr 183, poz. 1975 ze zm.) termin
do złożenia reklamacji tej przesyłki upłynął w 2004 r., a reklamacja wniesiona po upływie
terminu zostałaby przez Pocztę Polską pozostawiona bez rozpoznania. Ponadto żaląca
wskazała, że jako podstawy wznowienia powołanej w skardze nie powołała pisma
Poczty Polskiej z dnia 6 maja 2008 r., powstałego po zakończeniu postępowania, lecz
wskazane w tym piśmie potwierdzenie odbioru przesyłki nadanej w dniu 25 marca
2003 r., które istniało w trakcie poprzedniego postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Za prawidłową należy uznać ocenę Sądu drugiej instancji co do tego, że żaląca w
poprzednim postępowaniu miała możliwość skorzystania ze środka dowodowego w
postaci potwierdzenia odbioru przesyłki nadanej w dniu 25 marca 2003 r. Nawet jeśli
przyjąć, że reklamacja dotycząca tej przesyłki zostałaby pozostawiona przez Pocztę
Polską bez rozpoznania na podstawie § 6 ust. 3 powołanego wyżej rozporządzenia, to
jednak w myśl art. 248 § 1 k.p.c. Poczta Polska obowiązana byłaby przedstawić
3
potwierdzenie odbioru tej przesyłki na zarządzenie Sądu, o co żaląca powinna wnosić
zgodnie z art. 3 i 232 zd. 1 k.p.c. Zgodnie zatem z art. 410 § 1 k.p.c. skarga o
wznowienie postępowania podlegała odrzuceniu jako nieoparta na ustawowej
podstawie.
Z tych względów, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.,
Sąd Najwyższy postanowił jak w sentencji.