I CZ 132/10
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:25-11-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 132/10
POSTANOWIENIE
Dnia 25 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Bogumiła Ustjanicz
w sprawie ze skargi Platformy M.(...) S.A. z siedzibą w W.
przeciwko „P.(...)” Spółce z o.o. w W.
o uchylenie wyroku Sądu Polubownego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 listopada 2010 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia 27 kwietnia
2010 r., sygn. akt XXIII Ga (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 27 kwietnia 2010 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną, wniesioną przez pozwanego – P.(…) Spółka z o.o. od wyroku Sądu
Okręgowego w W. z dnia 29 grudnia 2009 r. Wyrokiem tym oddalono apelację strony
pozwanej, wniesioną od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 7 sierpnia 2009 r., w którym
uchylono wyrok Sądu Polubownego ds. Domen Internetowych przy Polskiej Izbie
Informatyki i Telekomunikacji z dnia 10 października 2008 r. Odrzucenie skargi
kasacyjnej od wspomnianego wyroku nastąpiło z tej przyczyny, ponieważ wartość
dochodzonego przez stronę powodową roszczenia została określona w skardze o
2
uchylenie wyroku sądu polubownego na kwotę 12.000 zł i tak oznaczona przedmiotu
zaskarżenia jest niższa niż ustanowiona w przepisie art. 3982
§ 1 k.p.c.
W zażaleniu strony pozwanej prezentowane jest stanowisko, że Sąd Okręgowy
błędnie uznał rozpatrywaną sprawę jako sprawę o prawa majątkowe. Zgłoszone przez
powoda (przed sądem polubownym) roszczenie mieściło się, według skarżącego, w
zakresie spraw o ochronę znaków towarowych, o których mowa w art. 17 pkt 2 k.p.c. W
tej sytuacji należało je uznać za roszczenie niemajątkowe, co oznacza brak
zastosowania art. 3982
§ 1 k.p.c. przy ocenie dopuszczalności skargi kasacyjnej.
Decydujące znaczenie dla określenia majątkowego lub niemajątkowego
charakteru rozpoznawanej sprawy w dziedzinie ochrony tzw. domen internetowych ma
oznaczenie postaci i prawnego charakteru dochodzonego przez stronę powodową
roszczenia przed sądem polubownym. W uzasadnieniu skargi kasacyjnej i wniesionego
zażalenia przyznano, że w pozwie z dnia 30 kwietnia 2008 r. domagano się
„stwierdzenia, iż pozwany w wyniku rejestracji nazwy domeny internetowej („dlaczego
pl”) naruszył prawa powodowej Spółki”. Tak też zostało sformułowane żądanie strony
powodowej w pozwie, przy czym strona ta w zachowaniu się pozwanego (w postaci tzw.
blokowania wspomnianej domeny) dostrzegała delikt nieuczciwej konkurencji (art. 3 ust.
1 i art. 15 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji Dz. U.
z 2003 r. Nr 153, poz. 1503 ze zm.). Jednocześnie strona powodowa nie formułuje
przewidzianych w tej ustawie roszczeń o charakterze majątkowym lub niemajątkowym
(art. 18 tej ustawy), akcentując jedynie samo stwierdzenie, że w wyniku rejestracji
(oznaczonej) domeny internetowej pozwany naruszył prawa strony powodowej. Można
zatem przyjąć, że powód zgłosił jedynie żądanie o ustalenie prawa (art. 189 k.p.c.). Nie
oznacza to jednak, że tak sformułowane żądanie inicjuje sprawę o prawo (prawa)
niemajątkowe. Miarodajne w tym zakresie będzie dalsze ustalenia, czy w podany
sposób strona powodowa nie zmierzała do ochrony określonego, istotnego dla niej
interesu majątkowego. W orzecznictwie Sądu Najwyższego dominuje bowiem trafne
stanowisko, które dla określenia majątkowego lub niemajątkowego charakteru sprawy
odwołuje się do kryterium oceny tego, czy zgłoszone żądanie zmierza do realizacji
prawa lub uprawnienia mającego bezpośredni wpływ na sferę stosunków majątkowych
zainteresowanego podmiotu (zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17
września 2009 r., IV CZ 59/09, niepubl.). Należy podkreślić, że z treści uzasadnienia
pozwu wynika to, że strona powodowa – formując swoje żądanie w podany sposób –
zmierza właśnie bezpośrednio do ochrony swoich interesów majątkowych, eksponując
3
element „prawa do rozwoju przedsiębiorstwa i utrzymanie tożsamości renomy znaku na
rynku z oznaczeniami zawierającymi znak towarowy”. Podkreśla jednocześnie i to, że
działanie strony pozwanej (w postaci tzw. blokowania domeny internetowej),
wkraczające w sferę ekonomiczną powoda, stanowią naruszenie praw nabytych powoda
[s. (…) pozwu, k. (…) akt sprawy]. W tej sytuacji nie sposób podzielić stanowiska
skarżącego o niemajątkowym charakterze rozpoznawanej sprawy. Istnieją zatem
uzasadnione podstawy do odrzucenia skargi kasacyjnej strony pozwanej ratione valoris
(art. 3982
§ 1 k.p.c.).
Dlatego Sąd Najwyższy oddalił zaskarżone zażalenie jako nieuzasadnione (art.
3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 25 listopada 2010 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Bogumiła Ustjanicz
w sprawie ze skargi Platformy M.(...) S.A. z siedzibą w W.
przeciwko „P.(...)” Spółce z o.o. w W.
o uchylenie wyroku Sądu Polubownego,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 25 listopada 2010 r.,
zażalenia strony pozwanej na postanowienie Sądu Okręgowego w W. z dnia 27 kwietnia
2010 r., sygn. akt XXIII Ga (…),
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 27 kwietnia 2010 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną, wniesioną przez pozwanego – P.(…) Spółka z o.o. od wyroku Sądu
Okręgowego w W. z dnia 29 grudnia 2009 r. Wyrokiem tym oddalono apelację strony
pozwanej, wniesioną od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 7 sierpnia 2009 r., w którym
uchylono wyrok Sądu Polubownego ds. Domen Internetowych przy Polskiej Izbie
Informatyki i Telekomunikacji z dnia 10 października 2008 r. Odrzucenie skargi
kasacyjnej od wspomnianego wyroku nastąpiło z tej przyczyny, ponieważ wartość
dochodzonego przez stronę powodową roszczenia została określona w skardze o
2
uchylenie wyroku sądu polubownego na kwotę 12.000 zł i tak oznaczona przedmiotu
zaskarżenia jest niższa niż ustanowiona w przepisie art. 3982
§ 1 k.p.c.
W zażaleniu strony pozwanej prezentowane jest stanowisko, że Sąd Okręgowy
błędnie uznał rozpatrywaną sprawę jako sprawę o prawa majątkowe. Zgłoszone przez
powoda (przed sądem polubownym) roszczenie mieściło się, według skarżącego, w
zakresie spraw o ochronę znaków towarowych, o których mowa w art. 17 pkt 2 k.p.c. W
tej sytuacji należało je uznać za roszczenie niemajątkowe, co oznacza brak
zastosowania art. 3982
§ 1 k.p.c. przy ocenie dopuszczalności skargi kasacyjnej.
Decydujące znaczenie dla określenia majątkowego lub niemajątkowego
charakteru rozpoznawanej sprawy w dziedzinie ochrony tzw. domen internetowych ma
oznaczenie postaci i prawnego charakteru dochodzonego przez stronę powodową
roszczenia przed sądem polubownym. W uzasadnieniu skargi kasacyjnej i wniesionego
zażalenia przyznano, że w pozwie z dnia 30 kwietnia 2008 r. domagano się
„stwierdzenia, iż pozwany w wyniku rejestracji nazwy domeny internetowej („dlaczego
pl”) naruszył prawa powodowej Spółki”. Tak też zostało sformułowane żądanie strony
powodowej w pozwie, przy czym strona ta w zachowaniu się pozwanego (w postaci tzw.
blokowania wspomnianej domeny) dostrzegała delikt nieuczciwej konkurencji (art. 3 ust.
1 i art. 15 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji Dz. U.
z 2003 r. Nr 153, poz. 1503 ze zm.). Jednocześnie strona powodowa nie formułuje
przewidzianych w tej ustawie roszczeń o charakterze majątkowym lub niemajątkowym
(art. 18 tej ustawy), akcentując jedynie samo stwierdzenie, że w wyniku rejestracji
(oznaczonej) domeny internetowej pozwany naruszył prawa strony powodowej. Można
zatem przyjąć, że powód zgłosił jedynie żądanie o ustalenie prawa (art. 189 k.p.c.). Nie
oznacza to jednak, że tak sformułowane żądanie inicjuje sprawę o prawo (prawa)
niemajątkowe. Miarodajne w tym zakresie będzie dalsze ustalenia, czy w podany
sposób strona powodowa nie zmierzała do ochrony określonego, istotnego dla niej
interesu majątkowego. W orzecznictwie Sądu Najwyższego dominuje bowiem trafne
stanowisko, które dla określenia majątkowego lub niemajątkowego charakteru sprawy
odwołuje się do kryterium oceny tego, czy zgłoszone żądanie zmierza do realizacji
prawa lub uprawnienia mającego bezpośredni wpływ na sferę stosunków majątkowych
zainteresowanego podmiotu (zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17
września 2009 r., IV CZ 59/09, niepubl.). Należy podkreślić, że z treści uzasadnienia
pozwu wynika to, że strona powodowa – formując swoje żądanie w podany sposób –
zmierza właśnie bezpośrednio do ochrony swoich interesów majątkowych, eksponując
3
element „prawa do rozwoju przedsiębiorstwa i utrzymanie tożsamości renomy znaku na
rynku z oznaczeniami zawierającymi znak towarowy”. Podkreśla jednocześnie i to, że
działanie strony pozwanej (w postaci tzw. blokowania domeny internetowej),
wkraczające w sferę ekonomiczną powoda, stanowią naruszenie praw nabytych powoda
[s. (…) pozwu, k. (…) akt sprawy]. W tej sytuacji nie sposób podzielić stanowiska
skarżącego o niemajątkowym charakterze rozpoznawanej sprawy. Istnieją zatem
uzasadnione podstawy do odrzucenia skargi kasacyjnej strony pozwanej ratione valoris
(art. 3982
§ 1 k.p.c.).
Dlatego Sąd Najwyższy oddalił zaskarżone zażalenie jako nieuzasadnione (art.
3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).